Συμβαίνει συχνά σε μια συνάντηση οι δυο πλευρές να «συμφωνήσουν ότι διαφωνούν». Ακόμη όμως και σε αυτές τις περιπτώσεις ο διάλογος δεν χάνει την αξία του.
Αντίθετα, η «συμφωνία επί της διαφωνίας» μπορεί να αποτελέσει το πρώτο βήμα προσέγγισης και να θέσει τις βάσεις για μια μελλοντική επίλυση των διαφορών.
Η βάση του διαλόγου μεταξύ της κυβέρνησης και των αγροτών έχει τεθεί από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, ο οποίος έχει αναγνωρίσει δημοσίως τα «πολύ σοβαρά αιτήματα» του αγροτικού κόσμου είτε αυτά αφορούν τον ειδικό φόρο κατανάλωσης για το πετρέλαιο είτε το αγροτικό ρεύμα είτε τη νέα ΚΑΠ.
Βάση διαλόγου αποτελεί και η πρωθυπουργική δήλωση ότι «η δίκαιη κατανομή της οικονομικής ανάπτυξης είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής».
Την ίδια ώρα, το πλαίσιο του διαλόγου και της ικανοποίησης των αιτημάτων των αγροτών ορίζεται από τα δημοσιονομικά δεδομένα και τις αντοχές της οικονομίας.
Τούτων δοθέντων, ο διάλογος μεταξύ κυβέρνησης και αγροτών μπορεί και πρέπει να παραγάγει αποτελέσματα.
Ούτε τα μπλόκα συνιστούν λύση για τους αγρότες, ούτε ο παραδοσιακά «εποχικός» χαρακτήρας των αγροτικών κινητοποιήσεων αποτελεί λύση για την κυβέρνηση.
Τα προβλήματα του αγροτικού κόσμου εξάλλου είναι χρόνια και χρήζουν αντιμετώπισης πέρα από την ικανοποίηση των όποιων αγροτικών αιτημάτων.
Εξίσου μεγάλες είναι και οι προκλήσεις.
Η κλιματική αλλαγή, η πράσινη μετάβαση, η χρηστή εκμετάλλευση των πόρων, η σύνδεση της αγροτικής παραγωγής με τις νέες καταναλωτικές και διατροφικές συνήθειες, οι νέες τεχνολογίες θέτουν τη βάση και το πλαίσιο ενός διαφορετικού μοντέλου αγροτικής παραγωγής και ανάπτυξης.
Οσο νόημα δεν έχει πλέον να επιδοτείται η αγροτική οικονομία, άλλο τόσο νόημα δεν έχει να καλλιεργείται βαμβάκι στην έρημο.
