Με την έλευση της πανδημίας στη Χώρα μας ήρθαν στο προσκήνιο επιστήμονες άγνωστοι στο ευρύ κοινό. Η Πολιτεία καθημερινά προσφεύγει σε τεχνοκράτες οι οποίοι καλούνται να προσφέρουν τις εξειδικευμένες γνώσεις του σε όλες τις εκφάνσεις της κρατικής δράσης. Πρώτη φορά όμως, εξαιτίας της μεγάλης διάρκειάς της, εξακολουθούν 15 μήνες μετά να είναι τα λεγόμενά τους στο κέντρο της προσοχής μας. Πρόσωπο – σύμβολο ο καθηγητής Σωτήρης Τσιόδρας. Δέχθηκε ύμνους από τη μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων και σφοδρές επικρίσεις από μια εύρυθμη μειοψηφία.
Ο παππούς μας ο Πλάτωνας (ΠΟΛΙΤΕΙΑ κεφ. ΣΤ) αναρωτιόταν εάν ένας τυφλός ή ένας ανοιχτομάτης πρέπει να φυλάει ένα οποιοδήποτε πράγμα και διαπίστωνε ότι δεν διαφέρουν από τους τυφλούς όσοι δεν έχουν πραγματική γνώση της ουσίας κάθε πράγματος. Εδωσε δε και οδηγίες στους τεχνοκράτες, ρωτώντας: Υπάρχει τίποτα φιλικότερο για τη σοφία από την αλήθεια; ( Ἦ οὖν οἰκειότερον σοφίᾳ τι ἀληθείας ἂν εὕροις;) και διαπιστώνοντας ότι ο πραγματικός φίλος της μαθήσεως, πρέπει αμέσως από νέος να επιθυμεί, όσο πιο πολύ μπορεί όλη την αλήθεια (τὸν ἄρα τῷ ὄντι φιλομαθῆ πάσης ἀληθείας δεῖ εὐθὺς ἐκ νέου ὅτι μάλιστα ὀρέγεσθαι). Επίσης όρισε τα χαρακτηριστικά ενός τεχνοκράτη. Η ευμάθεια, η ευμετρία, η σωφροσύνη, η φιλαλήθεια, η μνήμη, η ανδρεία και η μεγαλοψυχία αποτελούν τα χαρακτηριστικά αυτής της φύσεως.
Ο καθηγητής και οι τεχνοκράτες όλων των ειδικοτήτων, σε όλα τα θέματα που προκύπτουν, ας βρουν παρηγοριά από τα λόγια των επικριτών τους στις διαπιστώσεις του Πλάτωνα: Ο λαός δεν μπορεί να είναι φιλόσοφος (τεχνοκράτης). Αδύνατον. Αναγκαστικά λοιπόν οι φιλόσοφοι θα επικρίνονται από το πλήθος. (Φιλόσοφον μὲν ἄρα, ἦν δ’ ἐγώ, πλῆθος ἀδύνατον εἶναι. Ἀδύνατον. Καὶ τοὺς φιλοσοφοῦντας ἄρα ἀνάγκη ψέγεσθαι ὑπ’ αὐτῶν. Ἀνάγκη.).
Ο Πλάτωνας διείδε όμως και τους «τεχνοκράτες» που ευδοκιμούν στην πατρίδα μας. Σε αυτούς τους «Τσιόδρες», τους «ευφυολάγνους», αφιέρωσε την παρακάτω σκέψη: Οι τεχνοκράτες θα επικρίνονται και από τους εμφανιζόμενους ως τεχνοκράτες, οι οποίοι έχουν στενή συνάφεια με το πλήθος και θέλουν να είναι αρεστοί (καὶ ὑπὸ τούτων δὴ τῶν ἰδιωτῶν, ὅσοι προσομιλοῦντες ὄχλῳ ἀρέσκειν αὐτῷ ἐπιθυμοῦσι. Δῆλον.).
Ο μαθητής του Σωκράτη και δάσκαλος του Αριστοτέλη συμπεραίνει: Οι γνώμες που δεν στηρίζονται στην επιστήμη είναι όλες άσχημες (αἰσχραί). Οι πιο καλύτερες από αυτές είναι τυφλές. Βρίσκεις καμιά διαφορά μεταξύ των τυφλών που βαδίζουν στον ίσιο δρόμο και εκείνων που έχουν μια αληθινή γνώμη για ένα πράγμα χωρίς τη βοήθεια του νου; Καμιά.( οὐκ ᾔσθησαι τὰς ἄνευ ἐπιστήμης δόξας, ὡς πᾶσαι αἰσχραί; ὧν αἱ βέλτισται τυφλαί. ἢ δοκοῦσί τί σοι τυφλῶν διαφέρειν ὁδὸν ὀρθῶς πορευομένων οἱ ἄνευ νοῦ ἀληθές τι δοξάζοντες; Ουδέν.). Σε ευγνωμονούμε για όσα μας διδάσκεις Φιλόσοφε.
*Ο κ. Μανώλης Αντωνόπουλος είναι Δικηγόρος – DEA στο δημόσιο δίκαιο Παν. René Descartes (PARIS V), πτυχιούχος πολιτικών επιστημών
