Ολοι πλέον αντιλαμβανόμαστε ότι δεν πρόκειται για φάρσα. Ο κοροναϊός δεν είναι οργανωμένο σχέδιο του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος για να επιβάλλει τα δικά του.

Δεν είναι δημιούργημα κάποιων σκοτεινών κύκλων που θέλουν να σκοτώσουν μερικές χιλιάδες ηλικιωμένων για να σωθεί το ασφαλιστικό σύστημα.

Και όλοι πλέον (πλην ορισμένων ηλιθίων και ψεκασμένων) καταλαβαίνουν πολύ καλά ότι κινδυνεύουν ζωές. Ότι το υπέρτατο αγαθό της ζωής βρίσκεται στα χέρια όλων μας.

Η κατάσταση είναι δραματική και θα γίνει ακόμη χειρότερη. Αν επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις, το επόμενο δίμηνο θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για τη χώρα και για τους πολίτες.

Χιλιάδες θα νοσήσουν, κάποιοι συνάνθρωποί μας θα πεθάνουν, βασικές λειτουργίες του κράτους έχουν ήδη παραλύσει, τα πάντα υπολειτουργούν, η εργασία έχει καταστεί πλέον βάσανο.

Και φυσικά ο υποχρεωτικός εγκλεισμός στα σπίτια μας αναμφισβήτητα θα μας επηρεάσει όλους. Δεν είναι καθόλου εύκολο να μένεις τόσες ημέρες μέσα σε τέσσερις τοίχους, να εργάζεται από εκεί, να βγαίνεις μόνο για τα απαραίτητα.

Αυτή είναι η εικόνα και το επαναλαμβάνουμε: ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ. Ειδικά αν δεν προσέξουμε κι αν συνεχίσουμε να γράφουμε στα παλαιότερα των υποδημάτων τις οδηγίες των ειδικών.

Ωστόσο, πρέπει να δούμε και την επόμενη ημέρα. Γιατί επιδημία είναι, κάποια στιγμή θα περάσει.

«Το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πριν την αυγή», αυτό το γνωρίζουμε όλοι και γι’ αυτό και θα πρέπει να προετοιμαζόμαστε.

Δεν ήρθε το τέλος του κόσμου, το αντίθετο μάλιστα, η περιπέτεια που περνάμε όλοι είναι μια καλή ευκαιρία για αναστοχασμό, ανασυγκρότηση προσωπική και πολιτειακή.

Πολλά θα αλλάξουν

Σε τέτοιες εθνικές κρίσεις πολλά αλλάζουν, μερικές φορές προς το καλύτερο, άλλες φορές προς το χειρότερο.

Στα καλά είναι το γεγονός ότι όλοι αντιλαμβάνονται πως ένα ισχυρό, οργανωμένο και καλά χρηματοδοτούμενο εθνικό σύστημα υγείας είναι απόλυτα απαραίτητο.

Και να αφήσουν αυτές τις περίεργες και ανόητες θεωρίες που αναπτύσσουν κατά καιρούς ορισμένοι νεοφιλελέδες της συμφοράς, ότι πρέπει όλα να ιδιωτικοποιηθούν.

Τα ελληνικά νοσοκομεία πρέπει να στηριχθούν, να μη λείπει τίποτε από αυτά.

Να υπάρχουν πάντα γιατροί και νοσηλευτές, να ανοίξουν νέες κλίνες σε Εντατικές. Ακόμη και να κατασκευαστούν νέα νοσοκομεία γιατί έχουμε μείνει σ’ αυτά που έφτιαξε πριν από δεκαετίες ο Γεννηματάς.

Βεβαίως και πρέπει να υπάρχουν τα ιδιωτικά θεραπευτήρια και προσφέρουν σημαντικό έργο. Όχι όμως να διαλύσουμε το δημόσιο σύστημα υγείας. Όχι να διώξουμε κι άλλους άξιους γιατρούς στο εξωτερικό. Κι όχι να θυμόμαστε τους δημόσιους επαγγελματίες υγείας τώρα που τους έχουμε ανάγκη και να τους χειροκροτάμε στα μπαλκόνια.

Και κυρίως, όχι να έχουμε εθιστεί στην εικόνα των διαλυμένων νοσοκομείων που δεν έχουν ούτε οινόπνευμα και γάζες.

Η περιπέτεια του κοροναϊού ίσως να είναι ένα καλό μάθημα για το τι ΕΣΥ θέλουμε. Το έχουμε πληρώσει άλλωστε, κι εμείς και ο γονείς μας και δικαιούμαστε κάτι καλύτερο.

Στα καλά για την επόμενη ημέρα ίσως να είναι η αλλαγή της νοοτροπίας των Ελλήνων, αν και τα πρώτα δείγματα δεν είναι θετικά. Ισως ο… βούρδουλας της κυβέρνησης να αποδώσει και να σοβαρευτούμε ως λαός που το μόνο που έχει μάθει είναι το «έλα μωρέ, υπερβολές είναι» και το «ωχ αδερφέ, τι με νοιάζει εμένα».

Ερχονται και δεινά

Όμως, η επόμενη ημέρα για την Ελλάδα και για τον κόσμο όλο μπορεί να φέρει και δεινά. Μπορεί να φέρει δραματικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, περιορισμό ή περιστολή δημοκρατικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων.

Μπορεί να χτίζεται αυτή την ώρα ένας δυστοπικός κόσμος, μια καφκική καθημερινότητα που ασφαλώς δεν είναι αυτή που θέλουμε για εμάς και τα παιδιά μας.

Γι’ αυτό πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση και κινητοποίηση. Νέα κοινωνικά κινήματα δεν πρέπει να επιτρέψουν τον περιορισμό των ελευθεριών και των δημοκρατικών κατακτήσεων των πολιτών.

Αντιθέτως, πρέπει να διεκδικήσουμε καλύτερη δωρεάν υγεία, ικανοποιητική παιδεία που θα μας μαθαίνει πώς να συμπεριφερόμαστε σε τέτοιες κρίσης.

Επίσης, πιο πολλές και καλύτερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας. Να μην αποτελέσει η περιπέτεια του κοροναϊού την ευκαιρία στις επιχειρήσεις να απολύσουν κόσμο ή να κόψουν μισθούς εξαιτίας της τηλεργασίας.

Εν κατακλείδι. Ο κοροναϊός μπορεί να είναι καταστροφή, μπορεί να είναι και ευκαιρία. Μπορεί να φέρει πολλά δεινά, αλλά μπορεί να αποτελέσει και το έναυσμα για μια νέα αρχή για τη χώρα μας.

Αρκεί να μην γίνουμε ανθρωποφάγοι…