Η China Philharmonic Orchestra στο Μέγαρο Μουσικής

Μέσα σε δύο μόλις δεκαετίες, κατάφερε να δημιουργήσει έναν μύθο που ξεπερνά τα σύνορα της χώρας της και απλώνεται παντού στον κόσμο. Ο λόγος για την China Philharmonic Orchestra, η οποία έχει εδραιωθεί ως η κορυφαία ορχήστρα της Κίνας και μεταξύ των κορυφαίων της Ασίας. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι συμπεριλήφθηκε στις 10 πιο σημαντικές ορχήστρες του κόσμου (πλάι στις ιστορικές Φιλαρμονικές του Βερολίνου, της Νέας Υόρκης και τη Συμφωνική του Λονδίνου) από το έγκυρο βρετανικό Gramophone. Στο ενεργητικό της, δεκάδες εμφανίσεις σε θρυλικούς χώρους όπως η Philharmonie στο Βερολίνο και το Musikverein στη Βιέννη, αλλά και ηχογραφήσεις για την περίφημη Deutsche Grammophone. Τώρα, η China Philharmonic Orchestra κάνει μία απρόβλεπτη στάση στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στο πλαίσιο της μεσογειακής περιοδείας της. Καλώντας μας σε μια βραδιά μαγείας που διατρέχει τον Ρομαντισμό.

Η συναυλία ανοίγει με τα υπαρξιακών αναζητήσεων Fruhling (Άνοιξη) και Im Abendrot (Στη Δύση), δύο από τα Τέσσερα Τελευταία Τραγούδια του Richard Strauss (που φέτος εορτάζονται 70 χρόνια από θάνατό του), στη μεταγραφή του Κινέζου συνθέτη Zou Ye, ο οποίος σεβόμενος την ενορχηστρωτική γλώσσα του Strauss, δίνει στο έργο τη μορφή συμφωνικού ποιήματος. Συνεχίζεται με ένα από τα δημοφιλέστερα Κοντσέρτα για βιολί όλων των εποχών, το “Κοντσέρτο για βιολί και ορχήστρα, σε μι ελάσσονα, έργο 64” του Felix Mendelssohn. Κείμενο ιδιαιτέρως απαιτητικό που αναδεικνύει τον διεθνώς καταξιωμένο σολίστα Liu Ziu, σε αναμφισβήτητο πρωταγωνιστή. Το πρόγραμμα ολοκληρώνεται πανηγυρικά, με τη χαρούμενη και αισιόδοξη “Συμφωνία αρ.8, σε σολ μείζονα, ερ. 88” του Antonin Dvorak, για την οποία ο ίδιος έχει πει ότι αποτελεί «ένα έργο διαφορετικό από τις προηγούμενες συμφωνίες, με προσωπικές ιδέες επεξεργασμένες με νέο τρόπο». Στο πόντιουμ, ο ραγδαία ανερχόμενος αρχιμουσικός Huang Yi.

Τα έργα:

Richard Strauss (arr. Zou Ye) : Fruhling (Άνοιξη) και Im Abendrot (Στη Δύση), από τα Τέσσερα Τελευταία Τραγούδια

Αποτελούν το πρώτο και το τέταρτο – τελευταίο – μέρος από τη σύνθεση για σοπράνο και Ορχήστρα Τέσσερα Τελευταία Τραγούδια, την οποία ο Strauss έγραψε το 1948.

Τα τρία πρώτα βασίζονται σε ποίηση του νομπελίστα Γερμανού συγγραφέα Hermann Hesse (1877-1962) και το τέταρτο σε ποίηση του Γερμανού μυθιστοριογράφου και ποιητή Joseph von Eichendorff (1788-1857). Ο Strauss επεξεργάστηκε το υλικό του χωρίς να έχει την πρόθεση να τα παρουσιάσει ως ενιαίο έργο. Η ιδέα ήταν του φίλου του, εκδότη Ernst Roth, στο οποίον οφείλεται ο τίτλος και η σειρά με την οποία εκτελούνται τα τραγούδια.

Τα Τέσσερα τελευταία τραγούδια του Strauss μπορούν να χαρακτηριστούν ως η μουσική του διαθήκη. Γεννήθηκαν μέσα από τις επίμονες προτροπές του γιου του να γράψει ένα τελευταίο σημαντικό έργο. Και τα τέσσερα ποιήματα εκφράζουν τις υπαρξιακές αναζητήσεις, που σίγουρα απασχολούσαν τον 84χρονο συνθέτη εκείνη την περίοδο (Μάιο έως Σεπτέμβριο του 1948). Αντί, όμως, για την τυπική ρομαντική περιφρόνηση, τα τραγούδια αποπνέουν μία αίσθηση ηρεμίας, αποδοχής και πληρότητας. Την εποχή εκείνη, ο συνθέτης ζούσε στην Ελβετία, όπου είχε καταφύγει από τον Οκτώβριο του 1945, όχι μόνο για λόγους υγείας, αλλά και για πολιτικούς, καθώς οι συμμαχικές αρχές διερευνούσαν τον ρόλο του κατά τη διάρκεια του Τρίτου Ράιχ.

Η πρεμιέρα της σύνθεσης δόθηκε μετά τον θάνατο του συνθέτη στις 22 Μαΐου 1950 στο Royal Albert Hall του Λονδίνου από την Ορχήστρα Philharmonia, υπό τη διεύθυνση του σπουδαίου Γερμανού μαέστρου Wilhelm Furtwängler (1886-1954), με σολίστ την Kirsten Flagstad (1895-1962). Η διάσημη, εκείνη την εποχή, Νορβηγίδα σοπράνο ήταν προσωπική επιλογή του Strauss, προτού φύγει από τη ζωή στις 8 Σεπτεμβρίου 1949. Βέβαια, η πρεμιέρα δεν θα ήταν δυνατή χωρίς τη χορηγία του φιλόμουσου μαχαραγιά σερ Jayachamarajendra Wadiyar (1919-1974). Σε αντιστάθμισμα του επετράπη να ηχογραφήσει μία από τις πρόβες του έργου και να την περιλάβει στην μεγάλης συλλεκτικής αξίας δισκοθήκη του, που τότε, αριθμούσε πάνω από 20.000 δίσκους.

Το έργο, αρχικά γραμμένο για σοπράνο και ορχήστρα, θα παρουσιαστεί στη μεταγραφή των δύο τραγουδιών του κύκλου, για Ορχήστρα, χωρίς φωνή, από τον Κινέζο συνθέτη, Zou Ye, ο οποίος, σεβόμενος την ενορχηστρωτική γλώσσα του Strauss, δίνει στο έργο τη μορφή συμφωνικού ποιήματος.

Felix Mendelsohn Bartholdy: Κοντσέρτο για βιολί και ορχήστρα, σε Μι ελάσσονα, ερ. 64

Ένα από τα δημοφιλέστερα κοντσέρτα για βιολί όλων των εποχών το οποίο έχει αναπτύξει φήμη ως ένα από τα βασικότερα κοντσέρτα που μαθαίνουν οι σολίστ του βιολιού. O Felix Mendelssohn συνέλαβε την ιδέα να γράψει ένα κοντσέρτο για βιολί το 1838 και την υλοποίησε τον Σεπτέμβριο του 1844, όταν ολοκλήρωσε το έργο. Όλο αυτό το διάστημα βρισκόταν σε επαφή με τον παιδικό του φίλο βιολονίστα Ferdinand David (1810-1873), ο οποίος με τις συμβουλές του, προσέφερε σημαντική βοήθεια ως προς τη σύνθεση των σολιστικών μερών του βιολιού.

Φυσικό ήταν ο David να αναλάβει τον ρόλο του σολίστ στην πρώτη του παρουσίαση του κοντσέρτου στις 13 Μαρτίου 1845, στην αίθουσα Gewandhaus της Λειψίας. Ο Mendelssohn, που θα διηύθυνε την ορχήστρα, απουσίαζε λόγω ενός προβλήματος υγείας. Έδωσε, όμως, το παρών στη δεύτερη παρουσίαση του έργου, στις 23 Οκτωβρίου 1845, αναλαμβάνοντας τη διεύθυνση, με τον David στον ρόλο του σολίστα.

Το «Κοντσέρτο για βιολί και ορχήστρα, σε μι ελάσσονα, έργο 64» έχει δικαιολογημένα θεωρηθεί ως ένα από τα δημοφιλέστερα του ρεπερτορίου του βιολιού, παρουσιάζοντας ορισμένες σημαντικές καινοτομίες.

Αποτελείται από τρία μέρη:

Allegro molto appassionato

Andante

Allegretto non troppo-Allegro molto vivace

Η διάρκειά του δεν ξεπερνά τα 30 λεπτά. Είναι γραμμένο για σόλο βιολί και ορχήστρα, που περιλαμβάνει 2 φλάουτα, 2 όμποε, 2 κλαρινέτα, 2 φαγκότα, 2 κόρνα, 2 τρομπέτες, τύμπανα και έγχορδα.

Antonin Dvorak: Συμφωνία αρ. 8, σε Σολ μείζονα, ερ. 88

Τέσσερα χρόνια μετά τη σύνθεση της Έβδομης Συμφωνίας, ο Dvorak άρχισε να συνθέτει την Όγδοη, η οποία ολοκληρώθηκε εντός μόλις δυόμιση μηνών, από τις 26 Αυγούστου έως τις 8 Νοεμβρίου 1889 στο θερινό θέρετρό του στη Βοημία. Το έργο γράφτηκε με την ευκαιρία της εισαγωγής του στην Ακαδημία της Πράγας και αφιερώθηκε στη «Βοημική Ακαδημία του Αυτοκράτορα Φραγκίσκου Ιωσήφ για τη Στήριξη των Τεχνών και της Λογοτεχνίας με ευχαριστίες για την εκλογή μου». Η πρώτη της εκτέλεση δόθηκε στην Πράγα στις 2 Φεβρουαρίου 1890 υπό τη διεύθυνση του συνθέτη.

Ο Dvorak επιχείρησε η Όγδοη να απέχει όσο το δυνατόν περισσότερο από την Έβδομη. Η Όγδοη θα ήταν: «ένα έργο διαφορετικό από τις προηγούμενες συμφωνίες, με προσωπικές ιδέες επεξεργασμένες με νέο τρόπο». Όντως, αποτελεί μία δημιουργία χαρούμενη και λυρική με εντυπωσιακή ποικιλία θεμάτων, πολλά από τα οποία βασίζονται στη βοημική λαϊκή μουσική που τόσο αγαπούσε ο Dvorak. Με τη μουσική του παλέτα, ο συνθέτης, ζωγραφίζει τη γαλήνη του τοπίου της Βοημίας, την ηλιόλουστη καλοκαιρινή ημέρα που δέχεται την επίθεση της θερινής καταιγίδας.

Βιογραφικά Συντελεστών:

CHINA PHILHARMONIC ORCHESTRA

Η Φιλαρμονική Ορχήστρα της Κίνας (China Philharmonic Orchestra) ιδρύθηκε το 2000 και έκτοτε γνωρίζει εκθετική ανάπτυξη και εξέλιξη, ενώ παράλληλα έχει εδραιωθεί ως η κορυφαία ορχήστρα της Κίνας και εκ των κορυφαίων στην Ασία, αποκτώντας διεθνή φήμη. Με μόλις 20 χρόνια ύπαρξης, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του διασημότερου διεθνώς αρχιμουσικού της Κίνας, Long Yu, μετρά εμφανίσεις στις πιο σημαντικές σκηνές της υφηλίου (Avery Fischer στη Νέα Υόρκη, Philharmonie στο Βερολίνο, Musikverein στη Βιέννη και πολλά άλλα), συνεργασίες με τους διασημότερους μαέστρους και σολίστες (ανάμεσα σε άλλους: Charles Dutoit, Vladimir Ashkenazy, Lang Lang, Mikhail Pletnev, Emanuel Ax, Itzhak Perlman, Nigel Kennedy, Sara Chang, Mischa Maisky, Placido Domingo, Renée Fleming) και παραγγελίες σε συνθέτες όπως ο Philipp Glass, ο Krzystof Penderecki και ο Tan Dun. H CPO ηχογραφεί για την έγκριτη Deutsche Grammophone και συγκαταλέγεται ανάμεσα στις δέκα πιο εμπνευσμένες και σημαντικές Ορχήστρες παγκοσμίως από την Gramophone online.

Η CPO αναζητά πάντα καινοτόμες μεθόδους και πλατφόρμες για την προώθηση της κλασσικής μουσικής σε ένα ευρύτερο κοινό και μέχρι το 2016 είχε παρουσιάσει πάνω από 3.000 συνθέσεις, σε περισσότερες από 1.000 εμφανίσεις, σε εκατομμύρια μέλη ακροατηρίου. Πολλά από τα έργα παρουσιάστηκαν μάλιστα ως παγκόσμιες ή κινεζικές πρεμιέρες.

HUANG YI

Γεννημένος στο Πεκίνο, ο 33χρονος Huang Yi έχει καθιερωθεί ως ένας από τους πιο λαμπρούς νέους αρχιμουσικούς στην Κίνα.

Το 2016 διορίστηκε Καλλιτεχνικός Διευθυντής και Πρώτος Αρχιμουσικός της Συμφωνικής Ορχήστρας του Κουνμίν Νιέρ και το 2019 ανέλαβε τις θέσεις τόσο του Πρώτου Αρχιμουσικού της Συμφωνικής Ορχήστρας του Εθνικού Μπαλέτου της Κίνας όσο και της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Κίνας . Ο Huang Yi σπούδασε στο Κεντρικό Ωδείο της Κίνας και στο Hochschule für Musik «Hanns Eisler» του Βερολίνου και είναι πλέον μέλος του διδακτικού προσωπικού των δύο ιδρυμάτων.

Το 2009 ήταν βοηθός αρχιμουσικός του Seiji Ozawa στο πρόγραμμα Seiji Ozawa Ongaku-juku στην Ιαπωνία και το 2013 συνεργάστηκε με τον Christian Thielemann στο ανέβασμα του Parsifal του Βάγκνερ, το οποία έγινε σε συμπαραγωγή του Φεστιβάλ Μουσικής του Πεκίνου και του Φεστιβάλ Πάσχα του Σάλτσμπουργκ.

Τακτικός προσκεκλημένος όλων των μεγάλων κινεζικών Ορχηστρών, όπως των Guangzhou, Hangzhou, Shanghai και Shenzhen, πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα του Κοντσέρτο Ping Pong «Ricochet» του Andy Akiho με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Σαγκάης στο φεστιβάλ MISA της Σαγκάης το 2015.

LIU RUI

Ο βιολονίστας Liu Rui γεννήθηκε στις 3 Μαρτίου 1983 στο Chengdu της επαρχίας Sichuan. Ξεκίνησε να μαθαίνει βιολί με τον πατέρα του σε ηλικία τεσσάρων ετών. Στην ηλικία των δέκα, εισήχθη στο Δημοτικό Σχολείο του Κεντρικού Ωδείου Μουσικής. Κατά τη διάρκεια της οκταετούς παραμονής του στο Δημοτικό Σχολείο και στο Γυμνάσιο που συνδέεται με το Κεντρικό Ωδείο, ο Liu Rui σπούδασε με τον καθηγητή Xiangyang Li και τον καθηγητή Xiaozhi Huang διαδοχικά, που έθεσαν σταθερές βάσεις μουσικής εκπαίδευσης και συγκέντρωσε πλούσια εμπειρία ερμηνείας. Το 2001, εισήχθη στο Κεντρικό Ωδείο και σπούδασε με τον Zhenshan Wang. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, είχε εμφανιστεί πολλές φορές στη σκηνή και ασχολήθηκε με προγράμματα ανταλλαγών στο εξωτερικό. Το 2005, αποφοίτησε από το Κεντρικό Ωδείο και προσχώρησε στην Φιλαρμονική Ορχήστρα της Κίνας. Το 2014, προήχθη σε αναπληρωτή εξάρχοντα της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Κίνας.

Κατά τη διάρκεια της θητείας του στην ορχήστρα, ο Liu Rui βρέθηκε στις διεθνείς της περιοδείες και συμμετείχε σε πολλές σημαντικές συναυλίες στο εσωτερικό και το εξωτερικό, συμπεριλαμβανομένης της εμφάνισής του ως σολίστ στο Κοντσέρτο για βιολί και ορχήστρα του Mendelssohn κατά τη διάρκεια της περιοδείας της China Philharmonic Orchestra στους θαλάσσιους δρόμους του μεταξιού το 2016. Εκτός από τις συναυλίες με την ορχήστρα, ο Liu Rui συνεργάστηκε επίσης με διακεκριμένους μουσικούς και συμμετείχε σε πολλές σημαντικές εμφανίσεις, συμπεριλαμβανομένου του θεατρικού τραγουδιού «You and Me» των Ολυμπιακών Αγώνων του 2008. Επίσης, έχει συνεργαστεί με τον διάσημο συνθέτη και καθηγητή Qigang Chen αλλά και τον επίσης διάσημο σκηνοθέτη κ. Yimou Zhang διαδοχικά, για να ερμηνεύσει το θέμα ταινιών όπως “Under the Hawthorn Tree” και “The Flowers of War” και η μουσική του είναι πολύ μεγάλη.

Η China Philharmonic Orchestra στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη

Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

18 Οκτωβρίου 2019

Ώρα έναρξης 20.00

Μουσική διεύθυνση Huang Yi

Βιολί Liu Rui

Τιμές εισιτηρίων:

Φοιτητές, νέοι, άνεργοι, ΑμεΑ, 65+, πολύτεκνοι: € 7

Ζώνη Γ: € 12

Ζώνη Β: € 22

Ζώνη Α: € 32