To μεσημέρι της Τρίτης 14 Μαίου, τα μέλη της κριτικής επιτροπής του 72ου φεστιβάλ των Καννών μίλησαν στους δημοσιογράφους. Ηταν όλοι τους εκεί, ο Γιώργος Λάνθιμος, ο Παβελ Παβλικόφσκι, η Ελ Φάνινγκ, ο Ενκί Μπιλάλ, ο Ρομπέν Καμπιγιό, η Κέλι Ράιχαρτ, η Μαϊμούνα Ενταγιέ, η Αλίς Ροχρβάχερ και φυσικά, ο Αλεχάντρο Γκονζάλεθ Ινιαρίτου ο οποίος κάθεται στην θέση του προέδρου της επιτροπής και όπως ήταν φυσικό, δέχθηκε τις περισσότερες ερωτήσεις.

Βαθιά πολιτικοποιημένος δημιουργός, ο Ινιαρίτου άδραξε την ευκαιρία για να σχολιάσει την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στον πλανήτη, ο οποίος «οδηγείται στην παράνοια και πρέπει όλοι μας κάτι να κάνουμε για αυτό». Στα λόγια του σκηνοθέτη της «Βαβέλ», του «Birdman» και της «Επιστροφής» διέκρινες έναν έξυπνο και ευφάνταστο συνδυασμό Τέχνης και πολιτικού  σχολίου. Για παράδειγμα κάποια στιγμή είπε το εξής: «αν δεν δείχνεις ταινίες από όλον τον κόσμο στην δική σου, τότε προβάλλεις και προασπίζεις τον εθνικισμό.» Αν το καλοσκεφτούμε έχει απόλυτο δίκιο.

«Δεν είμαι πολιτικός αλλά θέλω να μιλήσω πολιτικά ως καλλιτέχνης, με την τέχνη μου» είπε ο δις βραβευμένος με το Οσκαρ καλύτερης σκηνοθεσίας Μεξικάνος δημιουργός. Ο Ινιαρίτου αναφέρθηκε κυρίως στο επίμαχο ζήτημα της μετανάστευσης, που για εκείνον είναι το σημαντικότερο των καιρών μας. Δύο χρόνια πριν, ένα video installation του Ινιαρίτου στις Κάννες προκάλεσε τρομερά σχόλια από τον Τύπο για τον τρόπο με τον οποίο σχολίαζε την οδύνη των μεταναστών. Ομως ο Ινιαρίτου είναι και ένας εξαιρετικός ομιλητής με την ικανότητα να μεταφέρει το κοινό από τα λαμπρά χρόνια των αρχαίων Ελλήνων στον σκοταδισμό του Μεσαίωνα και από εκεί στον εθνικισμό της Γερμανίας που οδήγησε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Εν τέλει έφτασε στο σήμερα όπου «έχω την αίσθηση ότι κάθε tweet που γίνεται πια είναι ένα τούβλο απομόνωσης…»

Από την πλευρά του, ο «δικός μας» Γιώργος Λάνθιμος δηλώνει ικανοποιημένος από το «ταξίδι» του στις Κάννες που εφέτος κλείνει 10 χρόνια. Γιατί τόσα ακριβώς έχουν περάσει από την χρονιά που ο «Κυνόδοντας» (2009) αποσπούσε το πρώτο βραβείο του τμήματος «Ενα κάποιο βλέμμα» (για να βρεθεί αργότερα υποψήφιος για το Οσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας). Από τότε, δύο ακόμα ταινίες του Λάνθιμου έχουν παιχθεί στο φεστιβάλ των Καννών, στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα: ο «Αστακός» που κέρδισε το βραβείο της επιτροπής και ο «Θάνατος του ιερού ελαφιού» που απέσπασε το βραβείο σεναρίου.

«Είναι παράξενη η αίσθηση να βρίσκομαι σήμερα και πάλι εδώ, αυτή την φορά όχι με δική μου ταινία αλλά για να παρακολουθήσω άλλες» είπε ο Ελληνας σκηνοθέτης του οποίου η τελευταια ταινία «Η ευνοούμενη», πριν από μερικούς μήνες ήταν υποψήφια για 10 Οσκαρ κερδίζοντας ένα (Α ρόλου – Ολίβια Κόλμαν). «Το στρες παραμένει αλλά με έναν διαφορετικό τρόπο.»