Παρά τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες που βιώνει η χώρα λόγω κακοκαιρίας, καταστροφών και απώλειας αρκετών ανθρώπινων ζωών, οι αρμόδιοι της Επιτροπής Διαδικασιών και Δεοντολογίας για τις εκλογές στον ενιαίο φορέα της Κεντροαριστεράς αποφάσισαν να διεξαχθεί κανονικά η εκλογική διαδικασία την Κυριακή, κάτι παράδοξο για εμένα, αλλά ας μη σταθούμε εκεί.
Οι εκλογές για τον νέο φορέα εξ αρχής είχαν ένα μεγάλο διακύβευμα: αν μέσω αυτής της ανοιχτής δημοκρατικής διαδικασίας θα μπορέσει αυτός ο πολιτικός χώρος να αποκτήσει νέα δυναμική, να επανασυσπειρώσει κοινωνικές δυνάμεις, να ξεφύγει από ρόλο κομπάρσου και να επανέλθει σε ρόλο πρωταγωνιστή στην πολιτική ζωή του τόπου.
Το ερώτημα ήταν αν θα ενδιαφερθούν οι πολίτες να συμμετάσχουν, και πράγματι, υπήρξε αξιοπρόσεκτη συμμετοχή, που ανοίγει χαραμάδες ελπίδας για ένα καλύτερο μέλλον στον σοσιαλδημοκρατικό χώρο και σε μεγαλύτερο εύρος πλέον.
Το πρώτο βήμα ήταν σίγουρα θετικό, αλλά για να κερδηθεί το στοίχημα δεν αρκεί.
Πεποίθησή μου είναι ότι η ελληνική κοινωνία, βιώνοντας το σοκ της κρίσης, στράφηκε σε μάλλον ακραίες πολιτικές λύσεις απομακρυνόμενη από τον χώρο της σύνεσης, της λογικής, της μετριοπάθειας και του ρεαλισμού που παραδοσιακά εκφράζει ο ευρύτερος κεντρώος χώρος, αλλά πλέον ωριμάζει και διαπιστώνει ότι δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις.
Αυτό όμως που δεν έχει συγχωρήσει ο κόσμος είναι ότι άργησε ο προοδευτικός χώρος να ξεφύγει από λογικές πελατειακού κράτους και πρακτικές που χαρακτηρίστηκαν παλαιοκομματικές.
Η εκτίμησή μου είναι ότι είναι πιο δυνατό από ποτέ το αίτημα της κοινωνίας για ανανέωση στην πολιτική ζωή, τόσο σε πρόσωπα όσο και σε ιδέες αλλά και διαφορετικές πολιτικές λογικές.
Για να στεφθεί με επιτυχία, λοιπόν, το εγχείρημα του νέου φορέα είναι αναγκαίο να σηματοδοτήσει την ανανέωση στην πολιτική ζωή, να βάλει στην άκρη βαρίδια του παρελθόντος και να συνομιλήσει ξανά με την κοινωνία, τις παραγωγικές ομάδες, τους επαγγελματίες και τη νέα γενιά. Προϋπόθεση επιτυχίας είναι η στροφή στην παραγωγή πολιτικής, το άνοιγμα στην κοινωνία και σίγουρα η εσωκομματική δημοκρατία λειτουργώντας ως σύγχρονο ευρωπαϊκό κόμμα.
Οι πολίτες για να ακολουθήσουν ξανά κόμματα τα οποία «χρεώνουν» ως υπεύθυνα για τις αναπάντεχες δυσκολίες που βιώνουν θα πρέπει να πειστούν ότι όλα έχουν αλλάξει εκ βάθρων και αυτό δεν μπορεί να γίνει παρά με νέα πρόσωπα στην ηγεσία, που θα σηματοδοτούν το πέρασμα στη νέα γενιά.
Τα κόμματα και οι ευρύτερες πολιτικές παρατάξεις δεν μπορούν να μένουν στο χθες αλλά να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της εποχής, να προοδεύουν και να μετεξελίσσονται συνομιλώντας με την κοινωνία και ιδιαίτερα με τις νέες γενιές.
Φαίνεται πως ξεκίνησε ένα ρεύμα μετασχηματισμού της Δημοκρατικής Συμμαχίας, με την αναπάντεχα μαζική συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία της Κυριακής, αλλά και συνεχίστηκε με εκπλήξεις στα αποτελέσματα που, παρά τις εκτιμήσεις ορισμένων, ανέδειξαν την ανάγκη για μια διαφορετική λογική.
Το στοίχημα για τον νέο φορέα είναι μετά το σκοτάδι να δώσει το μήνυμα ότι ξημερώνει μια πραγματικά καινούργια ημέρα.
Μια πραγματική πολιτική ανανέωση διακρίνω πως μπορεί να ενσαρκώσει μόνο κάποιος που φέρει τα πολιτικά χαρακτηριστικά που έχει η υποψηφιότητα του Νίκου Ανδρουλάκη σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση, καθώς έτσι μπορεί να αλλάξει ο πολιτικός χάρτης της χώρας την επόμενη ημέρα.

Ο κ. Ανδρέας Σταματόπουλος είναι οικονομολόγος.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ