Ο Σκίμπε βαδίζει στα χνάρια του χερ Οτο

Οτιδήποτε άλλο πέρα από τρεις νίκες στα παιχνίδια με το Γιβραλτάρ, την Κύπρο και την Εσθονία θα ήταν αποτυχία για την Εθνική ποδοσφαίρου. Κι όμως, μολονότι η Γαλανόλευκη πέτυχε το αυτονόητο στις πρώτες αγωνιστικές της προκριματικής φάσης για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας, άπαντες θεωρούν ότι το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα επέστρεψε στην κανονικότητα.

Από ασχημόπαπο κύκνος

Σε διάστημα μόλις ενάμισι έτους, η καλύτερη Εθνική ποδοσφαίρου όλων των εποχών –στη δωδεκαετία 2002-2014 κατέκτησε το Euro του 2004, έφτασε μέχρι τους «8» της Ευρώπης το 2012 και μέχρι τους «16» στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014, ενώ συμμετείχε επίσης στο Ευρωπαϊκό του 2008 και στο Μουντιάλ του 2010 –κατάντησε να αποκαλείται από μέσα ενημέρωσης και οπαδούς ως «Εθνική Μυκόνου». Επειδή όμως σε τούτη εδώ τη μικρή γωνιά του πλανήτη η υπερβολή και η κυβίστηση θα μπορούσαν να είναι εθνικά σπορ, χρειάστηκαν μόλις τρεις νίκες για να μετατραπεί το… ασχημόπαπο σε κύκνος.

Η «Εθνική της ντροπής» έγινε «Εθνικάρα από ατσάλι» και ο γερμανός ομοσπονδιακός τεχνικός Μίχαελ Σκίμπε παραλληλίζεται ήδη με τον συμπατριώτη του πρωταθλητή Ευρώπης Οτο Ρεχάγκελ.

Εστω κι αν ακόμη είναι πολύ νωρίς για να γίνουν τέτοιες συγκρίσεις, η αλήθεια είναι πως ο χερ Σκίμπε κατόρθωσε να μετατρέψει την Εθνική από σκορποχώρι σε ομάδα.

Το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα δεν θυμίζει πια σε τίποτε το κέντρο διερχομένων και μικροσυμφερόντων στο οποίο είχε μετατραπεί επί των ημερών του μετέπειτα κατακτητή της Πρέμιερ Λιγκ Κλάουντιο Ρανιέρι.

Αντιθέτως, ο 51χρονος γερμανός κόουτς, ο οποίος δεν αρκέστηκε στη δική του πρότερη εμπειρία σε εθνική ομάδα ως μέλους του τεχνικού τιμ της Γερμανίας, σήκωσε το τηλέφωνο και μίλησε με τον Ρεχάγκελ προκειμένου να τον καθοδηγήσει για τον τρόπο με τον οποίο θα προσέγγιζε και θα επέλυε το ελληνικό πρόβλημα. Και ο καλός μαθητής Σκίμπε τήρησε την πρώτη και βασικότερη συμβουλή που του έδωσε ο «σοφός» Οτο, ο οποίος τον παρότρυνε να κλείσει ερμητικά την πόρτα των αποδυτηρίων, που ξαναέγιναν άβατο. Ακόμη και τους δημοσιογράφους έκοψε από τα τσάρτερ της ομάδας, όπως ακριβώς είχε κάνει και ο «Ρεχακλής» στο ξεκίνημα της θητείας του.

Και σε επίπεδο επιλογών όμως ο Σκίμπε φαίνεται πως ακολουθεί τα χνάρια του προκατόχου του καθώς, τουλάχιστον στις κλήσεις των τριών πρώτων αγώνων, επέλεξε τους ίδιους ποδοσφαιριστές με μοναδική αναγκαστική αλλαγή αυτή του τραυματία Ανδρέα Σάμαρη με τον Παναγιώτη Ταχτσίδη. Η περιβόητη λογική του κλειστού κλαμπ μολονότι προκάλεσε έντονη κριτική επί των ημερών του «Οθωνα», δυνάμωσε το team spirit μεταξύ των διεθνών, κάτι που φαίνεται πως επιδιώκει και ο Σκίμπε.

Η επιμονή στους παροπλισμένους από τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ, αντιστοίχως, Γιάννη Μανιάτη και Αλέξανδρο Τζιόλη και η κλήση μόλις 24 παικτών σε έναν μήνα (ο Ρανιέρι ξεπέρασε τους 50 σε τρεις μήνες!) αποτελεί τρανό παράδειγμα μίμησης της τακτικής Ρεχάγκελ. Και ήδη οι έλληνες διεθνείς –σχεδόν οι ίδιοι που συνετρίβησαν από τα Φερόε –παρουσιάζονται μεταλλαγμένοι παίζοντας με ψυχή, αυταπάρνηση, πάθος και μεγάλη ένταση.

Τα «πρέπει» του κόουτς

Ακόμη και το πολυσυζητημένο γκολ-φάουλ με το οποίο η Ελλάδα πέτυχε το 2-0 επί της Εσθονίας καταδεικνύει τους κανόνες που επιβάλλει ο Σκίμπε αλλά και το καλό κλίμα που υπάρχει εντός των τειχών της Εθνικής. Ο Μήτρογλου θέλησε με κάπως απότομο τρόπο να αναλάβει την εκτέλεση αντί του Σταφυλίδη, αλλά η εντολή που δόθηκε από τον πάγκο ήταν ρητή: «Σταφυλίδης». Ο φορ της Μπενφίκα ούτε αψήφησε το «πρέπει» του κόουτς ούτε «στράβωσε», όπως ενδεχομένως θα συνέβαινε την περασμένη διετία. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα πανηγύρισε έντονα το γκολ που πέτυχε ο συμπαίκτης του, ενώ μετά το τέλος του ματς ο φωτογραφικός φακός τον συνέλαβε χαμογελαστό να αστειεύεται με τον Σκίμπε και τον Σταφυλίδη.