Ποιος θέλει μια χειραγωγημένη Δικαιοσύνη;

Η απελθούσα Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κυρία Γκουτζαμάνη ανέφερε χαρακτηριστικά κατά την αποχώρησή της ότι θλίβεται γιατί παρατηρούνται το τελευταίο διάστημα προσπάθειες που πλήττουν τη θεσμική ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και το κύρος της.

Ισως η κυρία Γκουτζαμάνη να ήταν μάλιστα αρκετά ήπια στην καταγραφή της επίμαχης κατάστασης, γιατί στην ανώτατη ιεραρχία της Δικαιoσύνης επικρατεί δυστυχώς ένας «πόλεμος όλων εναντίον όλων», με πειθαρχικές διώξεις, καταγγελίες και ό,τι άλλο θλιβερό μπορεί να φανταστεί κανείς!

Ομως όλα αυτά γίνονται γιατί η σημερινή κυβέρνηση προσπαθεί εντελώς απαράδεκτα να χειραγωγήσει τη δικαστική έκβαση κάποιων υποθέσεων οι οποίες εξυπηρετούν την πολιτική της ατζέντα (όπως η περίφημη υπόθεση Βγενόπουλου, ώστε να καταδειχθεί στους οικονομικά αδυνάτους ότι καταπολεμούνται τα «διεφθαρμένα επιχειρηματικά συμφέροντα»)!

Ετσι κατασκευάζεται σιγά-σιγά ένα αποκρουστικό κράτος δικαίου, το οποίο μας θυμίζει τα λόγια του αμερικανού προέδρου Madison, δηλαδή ότι ο πλήρης επικαθορισμός της δικαστικής από την εκτελεστική εξουσία συγκροτεί τον κλασικό ορισμό της «πολιτικής τυραννίας»!

Για να ακυρωθεί μια τέτοια αποτρόπαια εξέλιξη είναι απαραίτητο –και εν όψει συνταγματικής αναθεώρησης –να αλλάξει η ολέθρια πρόβλεψη του Συντάγματος που δίνει τη δυνατότητα στην εκάστοτε κυβέρνηση να «διορίζει» την ηγεσία της Δικαιοσύνης (προφανώς με κομματικά κριτήρια)!

Υπενθυμίζω εδώ ότι η σημερινή Πρόεδρος του ΑΠ κυρία Θάνου που «διορίστηκε» από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κατακρίνεται έντονα για δύο πράγματα:

1. Γιατί έστειλε στους άλλους Προέδρους των Ανωτάτων Δικαστηρίων των ευρωπαϊκών κρατών μια αναφορά με την οποία τους ενημέρωνε «για την Ελλάδα των μνημονίων και της φτώχειας».

Ωστόσο προφανώς η κυρία Θάνου με αυτό το πολιτικό εγχείρημα υπερέβη τα καθήκοντά της, γιατί η ανωτέρω αναφορά αποτελεί έργο της κυβέρνησης, της κοινωνίας των πολιτών, όχι όμως της Προέδρου του ΑΠ!

2. Η κυρία Θάνου κατακρίνεται επίσης σφοδρά γιατί θέλησε να ελέγξει πειθαρχικά την Εισαγγελέα Εφετών κυρία Τσατάνη για μια δικαιοδοτική της κρίση (δηλαδή για την αρχειοθέτηση της υπόθεσης του επιχειρηματία Βγενόπουλου)!

Και αυτό παρά το γεγονός ότι η αρχειοθέτηση της παραπάνω υπόθεσης δεν «παράγει δεδικασμένο» (αν προκύψουν νέα γεγονότα ή στοιχεία, όπως γνωρίζουν και οι πιο αδιάβαστοι φοιτητές των Νομικών Σχολών)!

Το συμπέρασμα; Η ηγεσία της Δικαιοσύνης δεν μπορεί να λειτουργεί με κομματικά κριτήρια!