Σε λάθος πλευρά

Πέρυσι, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ανέβηκε στην εξουσία, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έκανε σημαία του το «κούρεμα» του χρέους. Ενώ είχαμε μπροστά μας μια διαπραγμάτευση που θα μας έβαζε στον μηχανισμό ECCL, στον προθάλαμο της εξόδου από το Μνημόνιο, ζητούσε, με το ξυρισμένο κεφάλι του Γιάνη Βαρουφάκη ως πολιορκητικό κριό και την Επιτροπή Αλήθειας της Ζωής Κωνσταντοπούλου ως πολιορκητική μηχανή, «κούρεμα» χρέους και δεν δεχόταν να πάρει μέτρα 1-1,5 δισ. ευρώ.

Με τη δημιουργική ασάφεια και άλλες παρελκυστικές τακτικές βρεθήκαμε στη λάθος πλευρά και φθάσαμε στο κατώφλι της εξόδου από το ευρώ, στα capital controls, στο τρίτο Μνημόνιο και την οικονομία σε βαθιά ύφεση.

Σήμερα, το ΔΝΤ λέει στους Ευρωπαίους κόψτε το χρέος, χαμηλώστε τους δημοσιονομικούς στόχους ή βάλτε περισσότερα λεφτά στο πρόγραμμα και οι Ευρωπαίοι, που δεν μπορούν να ζητήσουν από τα κοινοβούλιά τους και άλλα χρήματα για την Ελλάδα, του λένε όχι και ζητούν από την Ελλάδα περισσότερα μέτρα.

Και δεν νοιάζονται από πού θα βρεθούν αυτά, αν θα βρεθούν από τη μείωση των συντάξεων και των δαπανών ή την αύξηση των εργοδοτικών εισφορών και την επιβολή περισσότερων φόρων όπου σίγουρα μπορούν να εισπραχθούν, όπως η αύξηση του ΕΝΦΙΑ, η εξίσωση της φορολογίας σε βενζίνη και πετρέλαιο κίνησης, η φορολόγηση της συνδρομητικής τηλεόρασης, η αύξηση των φόρων στα κινητά κ.λπ.

«Αν δεν υπάρχει μεγάλο περιθώριο ελιγμών στο Ασφαλιστικό, τότε οι τρεις θεσμοί θα πρέπει μαζί με την ελληνική κυβέρνηση να βρουν κάτι άλλο στη θέση του» δήλωσε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε την περασμένη εβδομάδα. Που σημαίνει ότι αν αντί για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση θέλετε να αυξήσετε εισφορές και φόρους κάντε το. Είναι σαν να μας λέει «αν δεν το καταλαβαίνετε εσείς, τι να κάνω εγώ, βράστε στο ζουμί σας».

Από την άλλη, το ΔΝΤ επιμένει πως δεν υπάρχει δυνατότητα αύξησης των φορολογικών εσόδων σε μια ήδη υπερφορολογημένη κοινωνία και φωνάζει πως οι φόροι σκοτώνουν την ανάκαμψη. Λέει επίσης ότι χρειάζονται περισσότερα λεφτά στις τράπεζες για να καθαρίσουν τα χαρτοφυλάκιά τους και να ξαναδώσουν δάνεια, ζητεί μεταρρυθμίσεις στο Ασφαλιστικό και αλλού για να πάρει μπροστά η οικονομία, μιλάει για ελάφρυνση του χρέους και οι Ευρωπαίοι απαντούν σε όλα αυτά με μπαλώματα για να μην βάλουν το χέρι στην τσέπη.

Ενώ στην παρούσα φάση οι θέσεις του ΔΝΤ είναι πιο κοντά στο συμφέρον της χώρας, ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνηση βρίσκονται και πάλι σε λάθος πλευρά και επιλέγουν τη σύγκρουση με το Ταμείο και τη σύνταξη με τον Σόιμπλε, μόνο και μόνο γιατί σπρώχνει το πρόβλημα προς τα πίσω και τους αφήνει λίγο χρόνο να αναπνεύσουν τώρα που το Προσφυγικό πιέζει. Ομως το πρόβλημα είναι μπροστά και την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να το αντιμετωπίσουμε θα το κάνουμε από χειρότερη θέση.