Ο Ανδρέας Παπανδρέου τον Ιούνιο του 1995, το «μοναχικό λιοντάρι της Ευρώπης», όπως τον αποκαλούσε τότε ο διεθνής τύπος, μιλούσε ανοικτά για το διευθυντήριο που όριζε τις τύχες της Ευρώπης.

Στην Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. στις Κάννες (σ.σ. εκεί απ’ όπου 16 χρόνια μετά άρχισε το τέλος της πρωθυπουργίας του υιού του Γιώργου Παπανδρέου) προφήτευε και επίσημα το τέλος της Ευρώπης των λαών, την οποία οραματίστηκε ο ίδιος και άλλοι ηγέτες τις παρά τις επιμέρους διαφορές τους.

Στην επίσημη συνέντευξη Τύπου μετά την ολοκλήρωση της Συνόδου Κορυφής, ο Α. Παπανδρέου, χωρίς μισόλογα, και με αφορμή την συζήτηση του Σκοπιανού, είπε χαρακτηριστικά: «Είδα πράγματι το διευθυντήριο να λειτουργεί. Οι συνάδελφοι πρωθυπουργοί, μου έλεγαν σε ιδιωτικές συζητήσεις, τι καλά που τα είπες, έχεις δίκιο. Κανείς όμως δεν είχε την δυνατότητα να υποστηρίξει τις θέσεις μου μέσα στην αίθουσα, όπου παίρνονταν οι αποφάσεις. Τι είναι η Ενωμένη Ευρώπη; Ποιος την κυβερνά; Τι ρόλο παίζουμε πλέον εμείς, οι κυβερνήσεις, οι εθνικές κυβερνήσεις;».

Ουσιαστικά ο Α.Παπανδρέου μιλούσε για το κύκνειο άσμα της δημοκρατικής Ευρώπης, υποστηρίζοντας, ότι η Ε.Ε πήγαινε σε ένα είδος συρρίκνωσης της εθνικής δύναμης, αλλά όχι στο βωμό μιας συλλογικής δημοκρατικής διαδικασίας.

Υποστήριζε ανοικτά για σαφές σχέδιο για την μηδενοποίηση των εθνικών κυβερνήσεων, οι οποίες δε θα μπορούν να παίξουν δημοκρατικά αποτελεσματικό ρόλο, καθώς όπως υποστήριζε, θα υπόκεινται στις κατευθύνσεις που δίνει το διευθυντήριο.

Το κρίσιμο είναι να κερδίσουμε και τη μάχη για περισσότερη κοινοτική αλληλεγγύη την οποία οραματίστηκαν πολλοί μεγάλοι ηγέτες, όπως και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, που το 1979, τη χρονιά της υπογραφής της ένταξης της Ελλάδος στην τότε ΕΟΚ μιλούσε για την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη:

«Η Ελλάς προσέρχεται στην Ευρώπη με την βεβαιότητα, ότι στα πλαίσια της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης εμπεδώνεται για όλα τα μέρη η εθνική ανεξαρτησία, κατοχυρώνονται οι δημοκρατικές ελευθερίες, επιταχύνεται η οικονομική ανάπτυξη και γίνεται με την συνεργασία όλων κοινός καρπός η κοινωνική και οικονομική πρόοδος».

Ας δούμε τι γίνεται σήμερα και ποιοι δίνουν τις κατευθύνσεις. Ψευδαισθήσεις δεν υπάρχουν. Το διευθυντήριο της Ε.Ε. έχει τα δικά του σχέδια και εκτοξεύει _κυρίως μέσω του Βερολίνου_ απειλές περί επικείμενης χρεοκοπίας.

Το παιχνίδι αγριεύει, καθώς το διευθυντήριο της Ε.Ε. έχει αγριέψει και η νέα ελληνική κυβέρνηση πρέπει να είναι προετοιμασμένη για τα χειρότερα, καθώς όλα τα μηνύματα είναι πολύ αρνητικά από κάθε πλευρά.

Σε κάθε περίπτωση όμως οι μάχες, θα πρέπει να δίνονται εντός της Ε.Ε., καθώς η χώρα δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να βρεθεί εκτός των ευρωπαϊκών θεσμών.

Η επιβεβλημένη παραμονή μας στην Ε.Ε. όμως δεν σημαίνει βέβαια ότι πρέπει να δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα ότι επιθυμεί το Διευθυντήριο της Ε.Ε. και ας είμαστε μια καταχρεωμένη χώρα και με ιδιαίτερα μειωμένη οικονομική ανεξαρτησία.