«Για εμάς η συγκεκριμένη έκθεση «κουμπώνει» άψογα με τους σκοπούς του ιδρύματος λόγω της τεχνολογίας που υπάρχει πίσω από τους Κώδικες του Ντα Βίντσι, ενώ συνδυάζεται και πολύ όμορφα και με τη νέα μας βραβευμένη ταινία θόλου «Κατακτώντας τους ουρανούς.Ενα όνειρο της ανθρωπότητας». Αυτό που έχουμε δει ως τώρα είναι ότι ο κόσμος που την έχει επισκεφθεί –και από τις 18/10 που ξεκίνησε καταμετρά ήδη 4.000 επισκέπτες –έχει φύγει εντυπωσιασμένος» λέει στο «Βήμα» η κυρία Σοφία Κουνενάκη-Εφραίμογλου, επικεφαλής του κέντρου πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» και μέλος του ΔΣ του ΙΜΕ.
Η πολύπλευρη ιδιοφυϊα
Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι γεννήθηκε στις 15 Απριλίου 1452 στο μικρό χωριό Βίντσι, στα περίχωρα της Φλωρεντίας – εξ ου και το όνομα Ντα Βίντσι. Το γεγονός ότι οι γονείς του (πατέρας συμβολαιογράφος και μητέρα υπηρέτρια) δεν είχαν παντρευτεί του στέρησε τη δυνατότητα να διδαχθεί ελληνικά και λατινικά αλλά και να σπουδάσει. Την εκπαίδευσή του είχε αναλάβει ο ιερέας του χωριού.
Από πολύ μικρός έχει ένα ιδιαίτερο ταλέντο στο σχέδιο, κάτι που αναγνώρισε ο πατέρας του προωθώντας τις δημιουργίες του στον πολύ καλό του φίλο και ζωγράφο Αντρέα ντελ Βερόκιο στη Φλωρεντία. Ο Ντελ Βερόκιο τον πήρε να μαθητεύσει κοντά του και σε ηλικία 15 ετών μετακόμισε στη μεγαλούπολη. Εκεί απέκτησε πολύτιμες γνώσεις γύρω από τη ζωγραφική, τη γλυπτική και τη χύτευση μετάλλου και δημιούργησε έργα στο πλαίσιο του εργαστηρίου σε συνεργασία με τον δάσκαλό του και άλλους μαθητές.
Σε ηλικία 20 ετών είχε ήδη το δικό του εργαστήρι και ήταν μέλος της συντεχνίας των ζωγράφων στη Φλωρεντία. Σύντομα στράφηκε στην αναζήτηση ενός μεγάλου ηγεμόνα με σκοπό την προσέλκυση παραγγελιών. Εστειλε γράμμα στον δούκα του Μιλάνου Λουντοβίκο Σφόρτσα παρουσιάζοντας τις δυνατότητές του και αφήνοντας τελευταία την – παρεξηγημένη τότε – ιδιότητα του ζωγράφου. Ο Λεονάρντο έγινε δεκτός από τον Σφόρτσα και ως το 1500 περίπου που έμεινε δίπλα του σχεδίασε στρατιωτικούς εξοπλισμούς, κτίρια και μηχανές, ενώ παράλληλα μελέτησε τη φύση, ασχολήθηκε με τη μηχανική, την ανατομία, την αρχιτεκτονική κ.ά. Πραγματοποιούσε νεκροτομές με στόχο την άντληση γνώσης γύρω από την ανθρώπινη ανατομία και την ορθή χρήση της στους πίνακες και στις μελέτες του, γεγονός που βοήθησε σημαντικά και τον τομέα της Ιατρικής.
Με την πτώση του Σφόρτσα αναγκάστηκε να μετακινηθεί στη Ρώμη, στη Μάντοβα, στη Φλωρεντία, να επιστρέψει εκ νέου στο Μιλάνο και τέλος να φύγει για τη Γαλλία, όπου και πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στο πλάι του βασιλιά Φραγκίσκου Α’. Ο βασιλιάς της Γαλλίας του είχε τόσο μεγάλη αδυναμία που του είχε παραχωρήσει και έναν χώρο κοντά στα Ανάκτορα του Αμπουάζ. Κάθε νύχτα συναντούνταν για να συζητήσουν ατελείωτες ώρες για την τέχνη.
Πέθανε το 1519 έχοντας προηγουμένως υποστεί ένα εγκεφαλικό το οποίο έπληξε την κινητικότητα του αριστερού χεριού του.
Κληροδότησε τα έργα του σε μαθητές του, ενώ από τα προσχέδια εφευρέσεων που άφησε πίσω του έλειπαν σημαντικά στοιχεία και οδηγίες ώστε να μην μπορεί κάποιος να τα αντιγράψει.
Πετάξτε με τη Θόλο!
Το όνειρο του ανθρώπου να πετάξει κρατάει από την αρχαιότητα. Από την ελληνική μυθολογία και τα ιπτάμενα φαναράκια των Κινέζων ως τα προχωρημένα για την εποχή τους σχέδια του Ντα Βίντσι, τα πρώτα αερόστατα και τις αμέτρητες – και πολλές φορές μοιραίες – απόπειρες μεταγενέστερων εφευρετών που άνοιξαν τον δρόμο για τη δημιουργία των σημερινών υπερσύγχρονων αεροσκαφών. Από τις 4 Νοεμβρίου το θέατρο εικονικής πραγματικότητας του «Ελληνικού Κόσμου» φιλοξενεί τη βραβευμένη για τη σκηνοθεσία της ταινία «Κατακτώντας τους ουρανούς. Ενα όνειρο της ανθρωπότητας» και δίνει τη δυνατότητα στο κοινό μέσα σε 35 λεπτά να γνωρίσει την ιστορία της πτήσης.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ