Φτηνή κουβέντα

Η πρώτη εβδομάδα της «Πρωτοβουλίας των 58» για την Κεντροαριστερά έκλεισε με τους καλύτερους οιωνούς. Τους χλεύασε απαξιωτικά η «Αυγή», τους έβρισε ο Κωνσταντόπουλος και τους συκοφάντησε όλος ο δημοσιογραφικός υπόκοσμος της επικράτειας –άρα, καλά ξεκίνησαν…

Αρκεί να βρουν το επόμενο βήμα. Διότι ακόμη κι αν η αρχή αποτελεί το ήμισυ του παντός, χρειάζονται άλλο μισό για να ευοδωθεί η πρωτοβουλία τους.

Υπάρχουν βεβαίως μεμψιμοιρίες από ανθρώπους που αντί να ενδιαφέρονται για την Κεντροαριστερά νοιάζονται για τον ρόλο τους σε αυτήν.

Υπάρχουν προσχήματα από όσους δεν θέλουν να ζυμώσουν και είναι έτοιμοι να κοσκινίζουν μέχρις εξαντλήσεως.

Υπάρχουν επιφυλάξεις από εκείνους που συγχέουν τα ουσιώδη με τα επουσιώδη, τα σημαντικά με τα ασήμαντα.

Ακόμη κι έτσι όμως ο διάλογος ξεκίνησε και δύσκολα θα σταματήσει.

Για έναν πολύ απλό λόγο.

Επειδή στην Ελλάδα ζουν και καταγράφονται σε όλες τις δημοσκοπήσεις μερικές εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που θέλουν να σωθεί η χώρα και αντιμετωπίζουν με τρόμο το ενδεχόμενο μιας ανεύθυνης και αλλοπρόσαλλης Αριστεράς στην εξουσία.

Τόσο απλό. Αποκλείεται οι άνθρωποι αυτοί να μη βρουν τρόπο να εκφραστούν στην κάλπη.

Αλλά και για έναν πρόσθετο λόγο. Επειδή οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι δεξιοί.

Ως εκ τούτου γνωρίζουν ότι μια ανίσχυρη Κεντροαριστερά και μια ισχυρή Αριστερά είναι η καλύτερη μέθοδος για να διαιωνιστεί η Δεξιά στην εξουσία.

Ακριβώς όπως συνέβη στη δεκαετία του ’50 μετά τον Εμφύλιο.

Τότε λόγω του Ψυχρού Πολέμου, όπως και τώρα λόγω της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η Αριστερά τελεί σε προφανή αδυναμία διακυβέρνησης.

Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, η Δεξιά καθίσταται η μοναδική λύση εξουσίας στη χώρα. Οπως συνέβη στη μεταπολεμική Ιταλία.

Και αυτό είναι μια στρεβλή κατάσταση για τη δημοκρατία, την οποία μόνο η ενίσχυση της Κεντροαριστεράς μπορεί να διορθώσει.

Αυτής της Κεντροαριστεράς που έχουμε; Ναι, αυτής. Μεταξύ μας, δεν βλέπω να κυκλοφορεί και καμία άλλη.

Με αυτούς που έχουμε; Ναι, με αυτούς. Υποθέτω πως αν κάπου κρυβόταν ο νέος Μιτεράν ή ο νέος Μπραντ θα τον είχαμε ήδη πάρει χαμπάρι.

Και εξ όσων γνωρίζω, ο τελευταίος που έσπερνε δόντια δράκου και φύτρωναν από τη γη πολεμιστές ήταν ο Ιάσονας στην Κολχίδα. Εκτοτε δεν άκουσα να επαναλήφθηκε η μέθοδος.

Λυπάμαι αλλά όλα τα άλλα είναι κουβέντα να γίνεται. Πολύ φτηνή κουβέντα.