Την Πέμπτη 17 Οκτωβρίου ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Πέτρος Τατσόπουλος μίλησε στους Βασίλη Χιώτη και Νότη Παπαδόπουλο για την Κεντροαριστερά, τις συμμαχίες του ΣΥΡΙΖΑ και τον Ν. Νικολόπουλο.{{{ audio1 }}}

Για τον Ν. Νικολόπουλο και τη στάση του στην ψηφοφορία για την άρση ασυλίας των βουλευτών της Χρυσής Αυγής

«Τον Νικολόπουλο; Πιστεύω ότι είναι η επιτομή του γραφικού. Στο λεξικό του Μπαμπινιώτη, στο «γραφικός» θα βάλω τη φωτογραφία του. Μπορείτε να τον δείτε να κάνει διαγγέλματα του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος και την ίδια ώρα να έχει πίσω του την Παναγία, το Χριστό, τον Άγιο Νικόλαο, τον Άγιο Γεώργιο και να σκοτώνει το δράκο. Μαζί την ευρωπαϊκή σημαία, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και όλο αυτό να το ρίχνει στη μούρη του τηλεθεατή. Συγκινήθηκε επειδή ένας χρυσαυγίτης βουλευτής είπε ότι τι θα πει στην κόρη του που θα γεννηθεί σε λίγες μέρες, εάν τον ρωτήσει «τι έκανες στον πόλεμο, μπαμπά;», και εκείνος θα της πει για την πατρίδα. Και συγκινήθηκε αυτός ο άνθρωπος από αυτό το λογύδριο! Να τον στείλουμε να γράφει τη «Λάμψη»! Έτοιμος είναι ο Νικολόπουλος γι’ αυτό το πράγμα…»

Για την Κεντροαριστερά και τις συμμαχίες του ΣΥΡΙΖΑ

«Το κόμμα με το οποίο συνεργάζομαι, ο ΣΥΡΙΖΑ, έχει πει σε όλους τους τόνους και το είπε και ο Τσίπρας προχθές στον Χατζηνικολάου, ότι θέλει να κάνει συμμαχίες. Να επιδιώξει συμμαχίες, ακόμη και αν αύριο έχει την αυτοδυναμία. Το δέχομαι αυτό και ρωτάω: από τη μία πλευρά έχουμε το ΚΚΕ που δεν θέλει να μας μυρίσει. Έχει την πιο αντι-ΣΥΡΙΖΑϊκή στάση. Ο Κουτσούμπας λέει «με τίποτα»! Και ακόμη και αν έβγαινε ο Στάλιν και έλεγε «με τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχουμε άλλη λύση», η ατζέντα (του ΚΚΕ) είναι αντιευρωπαϊκή και δεν έχει καμία επαφή με τον ΣΥΡΙΖΑ. Για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν το συζητάμε, γιατί δεν έχει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Μακάρι να έχει και της το εύχομαι στο μέλλον, αλλά δεν έχει. Τέλος, πάπαλα οι σύμμαχοι από τα αριστερά. Από τα δεξιά, υπάρχουν οι ΑΝΕΛ, οι οποίοι ετοιμάζονται να μοιραστούν τα ιμάτια της Χρυσής Αυγής με τη Ν.Δ. Με κόμμα δεξιάς καταγωγής όπως η ΑΝΕΛ, δεν μας μένουν και πολλά να πούμε. Μας μένει λοιπόν η Κεντροαριστερά. Στη γέννηση ενός σχήματος, το οποίο μπορεί να είναι θνησιγενές ή να έχει μέλλον, κανείς δεν το ξέρει, από φίλους μου που μιλάνε για τις συμμαχίες, αλλά κλείνουν όλες τις πόρτες, δεν μπορώ να βρω τη λογική και τον ειρμό πίσω από την πρακτική αυτή. Φαντάζομαι ότι αν θες συμμαχίες, λες κι έναν καλό λόγο, ακόμη και αν δεν τον πιστεύεις. Αλλά αυτό που λένε και οι 58, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα νεοκομμουνιστικό μόρφωμα, δεν έχεις και πολύ διάλογο να κάνεις. Δεν υπάρχει κυβερνητικό σχήμα χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ. Έχει 27-30%. Δεν μπορείς να τον βγάλεις. Εάν τον βγάλεις, βάζεις στη θέση του τη Ν.Δ. Δεν έχεις πολλές επιλογές. Κάτσε, ρε παιδί μου, να τα βρούμε. Αν δεν τα βρούμε εμείς, θα τα βρει η Δεξιά. Είναι κατανοητό αυτό; Είναι δύσκολη σκέψη αυτή; Εάν δεν τα βρει ο ΣΥΡΙΖΑ με συμμάχους, θα τα βρει η Ν.Δ. Εκτός και αν τώρα που διαλύθηκε η Χ.Α. είμαστε πιο κοντά στην αυτοδυναμία…»