Βιβλία

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΒΕΛΗΣ
Εγκλημα στη Σέκτα
Εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2012,
σελ. 190, τιμή 13,85 ευρώ

Μια μάγισσα που είχε γάτες, μισές άσπρες και μισές μαύρες, αλλά όλες τους με τεράστια ευφυΐα, είχε και ένα ποντίκι παχουλό, που το πρόσεχε για να μην της το φάνε οι γάτες. Μια φορά που έπρεπε να λείψει από το σπίτι οπωσδήποτε, αλλά δεν ήθελε να πάρει μαζί της το ποντίκι, έφτιαξε έναν μαγικό χυλό και τάισε με αυτόν τις γάτες της. «Μέχρι αύριο, όποια φάει ποντίκι θα γίνει αμέσως κι αυτή ποντίκι, για λίγες ώρες, μέχρι να το χωνέψει» τους είπε και έφυγε με σκοπό να λείψει ως το βράδυ. Οταν γύρισε και άνοιξε την πόρτα του σπιτιού της βρήκε τα πράγματα όπως τα άφησε ή είχε συμβεί κάτι κακό στο ποντίκι της;

Αυτό είναι ένα από τα «δωράκια» που παίρνει ο αναγνώστης του βιβλίου του Γιάννη Καρβέλη, διαβάζοντας το τελευταίο του μυθιστόρημα. Ο συγγραφέας έχει συγκεντρώσει διάφορες σπαζοκεφαλιές αλλά και πιο σοβαρά προβλήματα από τον χώρο των Μαθηματικών και τα έχει συγκολλήσει όλα αυτά έτσι ώστε να πάρουν τη μορφή ενός μυθιστορήματος. Στο πλαίσιο του είδους «Λογοτεχνικά Μαθηματικά», όπου ο Γιάννης Καρβέλης, κατέχοντας καλά την επιστήμη των αριθμών, κυρίως, δίνει στον αναγνώστη κάτι για να περνάει την ώρα του και ταυτόχρονα γνώσεις που θα έπρεπε ίσως να τις έχει από το σχολείο. Ή, έστω, άλλες που βασίζονται σε μια ύλη λίγο πιο προχωρημένη από εκείνη του Λυκείου, προσιτή πάντως σε όποιον δεν έχει καταδικάσει το μυαλό του σε υποχρεωτική αδράνεια.

Η υπόθεση του… έργου εκτυλίσσεται στην Ισπανία του 1634, και πρέπει να εξιχνιαστεί το έγκλημα που διεπράχθη λίγες ημέρες πριν από το Πάσχα, σε μια απόκρημνη περιοχή όπου βρίσκεται το καταφύγιο των Αναχωρητών, ανθρώπων αφιερωμένων στον Θεό και στη Γεωμετρία, ορκισμένων να μη μιλούν μεταξύ τους και αυτοκαταδικασμένων να ζουν ο καθένας μόνος του μέσα στο δικό του κελί, χωρίς να ανταλλάσσουν ούτε μία κουβέντα μεταξύ τους.

Ο πυρήνας του μυθιστορήματος είναι η γνωστή σπαζοκεφαλιά των φυλακισμένων που έχουν ένα σημάδι στο μέτωπό τους και δεν μπορούν να το δουν αλλά με κάποιον τρόπο, χάρη σε μαθηματικούς συλλογισμούς, καταφέρνουν να βρουν ποιοι άλλοι έχουν το ίδιο σημάδι με αυτούς. Ωστόσο ο συγγραφέας, που μας έχει δώσει και το εξαιρετικό μυθιστόρημα με ανάλογο περιεχόμενο «Ο Κρατούμενος Μηδέν», έχοντας σπουδάσει μηχανολόγος-ηλεκτρολόγος θέλει να φέρει σε επαφή τον αναγνώστη και με άλλα ζητήματα που έχουν παίξει ρόλο στην πορεία των Μαθηματικών, όπως το πρόβλημα της πληρότητας του Γκέντελ. Επιχειρεί μάλιστα, κάνοντας έναν αναχρονισμό, μια συνοπτική και εκλαϊκευμένη παρουσίαση του θέματος, και αυτό μάλλον θα πρέπει να το καταχωρίσουμε επίσης στα κέρδη από την ανάγνωση του βιβλίου. Το πιο μεγάλο κέρδος βέβαια για τον αναγνώστη, τον όχι και τόσο εξοικειωμένο με τα Μαθηματικά, είναι ότι περνάει πολύ ευχάριστα την ώρα του ενώ μαθαίνει και πράγματα που σε μια κανονική παράδοση θα τον έκαναν να πλήξει. Και πρέπει έστω και μόνο γι’ αυτό να είμαστε ευγνώμονες σε όσους καταπιάνονται στα σοβαρά με αυτή τη… σέκτα που τείνει να καταχωριστεί με την προσωνυμία «Λογοτεχνικά Μαθηματικά».

Οσο για τη μάγισσα και τις γάτες της, είναι ένας ωραίος τρόπος να μυηθεί κάποιος στη μέθοδο απόδειξης που ονομάζεται «Μαθηματική Επαγωγή». Αν ήταν μόνο μία η γάτα θα έτρωγε άνετα το ποντίκι και τίποτε δεν θα πάθαινε, αφού ύστερα από λίγο θα ξαναγινόταν γάτα. Αν ήταν δύο οι γάτες, τότε κινδύνευε την ώρα που είχε μεταμορφωθεί σε ποντίκι να τη φάει η άλλη, χωρίς να πάθει τίποτε και από τη μάγισσα διότι δεν ήταν αυτή που της έφαγε το ποντίκι της. Αρα με δύο, καμία από τις σοφές γάτες δεν το διακινδυνεύει. Αν ήταν τρεις, όποια προλάβει το τρώει γιατί μετά οι δύο, όπως αποδείχθηκε πριν, δεν θα φάνε τη γάτα που έφαγε το ποντίκι κ.λπ. Η συνέχεια στο βιβλίο. Καλή διασκέδαση!