Το πιο ανατριχιαστικά αληθινό πράγμα που άκουσα στην θαυμάσια κουβέντα του σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά την περασμένη Τρίτη το βράδι στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών (8 Ιανουαρίου), συνοψίζεται στην εξής πρόταση: «η μόνη παρουσία της Ελλάδας αυτή την στιγμή στην Γαλλία, είναι οι αρνητικοί τίτλοι στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων.»
Αν το καλοσκεφτούμε, ο άνθρωπος έχει απόλυτο δίκιο. Για την ακρίβεια, αυτό το σχόλιο είναι ότι πιο ειλικρινές και εύστοχο έχω ακούσει σε σχέση με την χώρα μου και την Ευρώπη (όχι δηλαδή μόνον την Γαλλία) τα τελευταία τρία χρόνια.
Μια η λίστα με τα ονόματα, μια το χρέος, μια οι φοροφυγάδες, μια το ΔΝΤ. Τίποτε θετικό δεν υπάρχει; Τίποτε;;;
Οσο και αν έχω κατά καιρούς αναφερθεί στην παρουσία κάποιων ελληνικών ταινιών σε διάφορα διεθνή φεστιβάλ, ξέρω πολύ καλά ότι όλ’ αυτά δεν είναι παρά ψίχουλα γιατί η αλήθεια είναι ότι ακόμα και στα φεστιβάλ μας παίρνουν ακριβώς επειδή βρισκόμαστε στο στόχαστρο της κρίσης, άρα κατά μια έννοια ως χώρα… πουλάμε αρνητικό εξωτισμό!
Την ώρα λοιπόν που όλες οι χώρες της Ευρώπης κάνουν ότι περνά από το χέρι τους για την προώθηση του πολιτισμού τους στην Μητρόπολη της Ευρώπης, το Παρίσι, εμείς με ηττοπάθεια, δεν κάνουμε τίποτε. Η γενέτειρα του πολιτισμού δεν έχει τίποτε πολιτιστικό να επιδείξει. Αλλά έχει η Ρουμανία. Εχει η Πολωνία. Εχουν όλες οι χώρες της Σκανδιναβίας.
Και λέει ο σοφός και γενναιόδωρος Γαβράς αλλά ποιος τον ακούει; «Είναι λάθος να μην έχει η Ελλάδα καλλιτεχνική ύπαρξη την στιγμή που υπάρχουν τα ταλέντα _και το ξέρω ότι υπάρχουν ταλέντα.» Και ξέρετε πως το ξέρει; Επειδή ασχολείται.
Εκείνος ασχολείται, εμείς πέρα βρέχει. Γιατί το τραγικότερο όλων είναι ότι όσες προσπάθειες για την προώθηση του ελληνικού πολιτισμού στην Γαλλία γίνονται, γίνονται από εκεί, από την ίδια την Γαλλία και όχι από εδώ, από την Ελλάδα. Οπως δηλαδή θα έπρεπε. Ο κ. Γαβράς αναφέρθηκε στην προσπάθεια της κυρίας Αλεξάνδρας Μητσοτάκη να «κάνει κάτι» με βάση το Παρίσι ώστε να φανεί λίγο χρώμα ελληνικού πολιτισμού στην πόλη του Φωτός.
Εμείς, από την βάση μας, γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε απολύτως τίποτε;
