Εφιάλτης όχι μόνο για το Σίτι, αλλά και για ολόκληρο το βρετανικό πολιτικό σύστημα αποδεικνύεται το σκάνδαλο χειραγώγησης των επιτοκίων Libor και Euribor από την Barclay’s και τα άλλα τραπεζικά «άνθη του κακού» _ ιδίως μετά την επεισοδιακή κατάθεση του Μπομπ Ντάιαμοντ ενώπιον της Βουλής, κατά την οποία ο παραιτηθείς διευθύνων συμβούλος της μεγάλης τράπεζας ενέπλεξε ευθέως στο σκάνδαλο τόσο την ηγεσία της Τράπεζας της Αγγλίας όσο και τις αρμόδιες ελεγκτικές αρχές των κυβερνήσεων του Ντέιβιντ Κάμερον και του Γκόρντον Μπράουν.
O ισχυρισμός του Μπομπ Ντάιαμοντ ότι οι βρετανικές εποπτικές αρχές, σε συνεννόηση με «ανώτατους κυβερνητικούς αξιωματούχους», γνώριζαν τα πάντα και μάλιστα πίεζαν τις ιδιωτικές τράπεζες να αλλοιώνουν τα στοιχεία, ώστε να μην επιδεινωθεί κι άλλο η κρίση, έχει προκαλέσει τρομερούς πονοκεφάλους στους παροικούντες το Σίτι, όπως και στον ίδιο τον ένοικο της Ντάουνινγκ Στριτ 10, που τρέμει κυριολεκτικά τις επόμενες αποκαλύψεις για τη δράση του διεθνούς καρτέλ της χειραγώγησης.
Τελικά, και παρά τις προσπάθειες να «κουκουλωθεί» το τεράστιο σκάνδαλο, μετά και το πρόστιμο-ρεκόρ 360 εκατ. ευρώ (290 εκατ. στερλίνες) που επιβλήθηκε στην Barclay’s την περασμένη εβδομάδα, οι βρετανοί βουλευτές αποφάσισαν προχθές τη διεξαγωγή επίσημης κοινοβουλευτικής έρευνας. Αλλωστε η κατάσταση δείχνει να ξεφεύγει από το βρετανικό πλαίσιο, καθώς ήδη διεξάγονται ανακρίσεις για το θέμα στην Ευρωπαϊκή Ενωση, την Ιαπωνία και τις ΗΠΑ, εμπλέκοντας δεκάδες τράπεζες, εκ των οποίων και μεγαθήρια όπως η γερμανική Deutsche Bank και η αμερικανική Citigroup.
Εννοείται πως η βιασύνη με την οποία ελήφθη η απόφαση για κοινοβουλευτικές ανακρίσεις είναι κάπως ύποπτη, αφού η αντιπολίτευση των Εργατικών ζήτησε να ερευνηθεί το σκάνδαλο από ανεξάρτητη επιτροπή, υπό την αιγίδα δικαστή. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός της Βρετανίας επέμεινε όμως να παραμείνει η έρευνα εντός του κοινοβουλίου, ώστε να υπάρξουν, όπως είπε, γρήγορα αποτελέσματα, ενώ επιχείρησε να κρατήσει αποστάσεις, χαρακτηρίζοντας «εξωφρενικό σκάνδαλο» την υπόθεση.
«Ειλικρινά, είναι σκανδαλώδες οι ιδιοκτήτες κατοικιών να κινδυνεύουν να πληρώσουν επιπλέον για να εξοφλήσουν το δάνειό τους, οι μικρές επιχειρήσεις να κινδυνεύουν να πληρώσουν αυξημένα επιτόκια, εξαιτίας των ανήθικων και ενδεχομένως παράνομων ενεργειών στο Σίτι» πρόσθεσε ο κ. Κάμερον. «Οι άνθρωποι θέλουν να είναι σίγουροι ότι η παραβατικότητα στις τράπεζες, στις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, θα ερευνάται και θα τιμωρείται με τον ίδιο τρόπο όπως και η παραβατικότητα στον δρόμο» συνέχισε ο Κάμερον.
Αλλά και ο υπουργός Οικονομικών Τζορτζ Οσμπορν επισήμανε πως «πρέπει να εντοπίσουμε τι πήγε στραβά με τις τράπεζες, τι συνέβη με το επιτόκιο Libor, πώς χάρη σε μια νέα νομοθεσία αυτά δεν θα ξανασυμβούν».
Φυσικά, η κοινή γνώμη δεν πείθεται από τις κατόπιν εορτής κορόνες για δικαιοσύνη και διαφάνεια: αντιθέτως, το νέο σκάνδαλο επανέφερε στην επιφάνεια τις μεγάλες ευθύνες των βρετανικών και όχι μόνο τραπεζών στη δημιουργία της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008 και το τεράστιο κόστος που επωμίστηκαν οι φορολογούμενοι για να «διασώσουν» χρεοκοπημένα μεγαθήρια σαν τη Royal Bank of Scotland.
Τραπεζίτες σαν τον Ντάιαμοντ, που κατά γενική ομολογία θα έπρεπε να είχαν τιμωρηθεί για τον ρόλο τους στην προλείανση και την τελική έκρηξη της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, όχι μόνον δεν πλήρωσαν, αλλά εξακολουθούν να αμείβονται με δεκάδες εκατομμύρια δολάρια για τις… αγαθές υπηρεσίες τους προς το κοινωνικό σύνολο.
Ενδεικτικά αναφέρουμε πως ο πρώην διευθυντής της Barclay’s έχει κατηγορηθεί και για τον ρόλο της τράπεζάς του στη χρεοκοπία της χρηματιστηριακής Lehman Brothers, ένα «κανόνι» που ως γνωστόν αποτέλεσε τη θρυαλλίδα της παγκόσμιας κρίσης.
Δυστυχώς, όπως αναφέρει και ένας άλλος τραπεζίτης, ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, το πρόβλημα είναι πολύ βαθύτερο – και αφορά τη διαπλοκή μεταξύ ιδιωτικών τραπεζών, κεντρικών τραπεζών και κυβερνήσεων. «Αποδείχθηκε ότι μια διαδικασία που εθεωρείτο δίκαιη αλλά και υποδειγματική για τη λειτουργία των χρηματαγορών, στην πραγματικότητα δεν ήταν» υπογράμμισε ο κ. Ντράγκι. «Ο εποπτικός μηχανισμός του συστήματος υπήρξε αδύναμος, αν όχι ελαττωματικός» πρόσθεσε ο «σούπερ Μάριο».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
