Η μοναξιά της κυρίας Μέρκελ

Η γερμανίδα καγκελάριος τελικά έμεινε μόνη. Ο ένας μετά τον άλλον οι ευρωπαίοι ηγέτες αποχωρούν ή ετοιμάζονται να αποχωρήσουν από το κάστρο της λιτότητας και απαιτούν αλλαγή πορείας για την Ευρώπη. Εκτός από τη Μ. Βρετανία και την Τσεχία που δεν υπέγραψαν το Σύμφωνο Σταθερότητας, την Ολλανδία που αδυνατεί να υλοποιήσει το πρόγραμμα περικοπών, φαίνεται ότι χάνει και τον πιο πιστό της φίλο, τον Νικολά Σαρκοζί, με τον οποίο μαζί σχεδίασαν το πακέτο.

Τα πράγματα δείχνουν ότι κάτι αλλάζει στην Ευρώπη. Δεν είναι μόνο η αναμενόμενη εκλογή του γάλλου σοσιαλιστή ηγέτη Φρανσουά Ολάντ αλλά και ο ομοϊδεάτης της ισπανός πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι, όπως και ο συνάδελφός του Ιταλός Μάριο Μόντι, που αντιπροσωπεύουν ουσιαστικά τις χώρες του Νότου, έχουν καταστήσει σαφές ότι δεν είναι διατεθειμένοι να βαδίσουν τον δρόμο της δημοσιονομικής εξυγίανσης που οδηγεί σε ύφεση και ανεργία αν το πρόγραμμα δεν συνοδευτεί ταυτόχρονα και από μέτρα που θα ενισχύουν την ανάπτυξη. Αυτό σημαίνει μεταφορά νέων πόρων με ευνοϊκούς όρους προς τις χώρες αυτές ώστε να αποτελέσουν ανάχωμα στην ύφεση. Το ερώτημα που τίθεται τώρα είναι κατά πόσο θα αντέξει και θα επιμείνει η Ανγκελα Μέρκελ στη γραμμή της αυστηρής λιτότητας.

Είναι αλήθεια ότι και στη Γερμανία εμφανίζονται συχνά-πυκνά απόψεις για το αδιέξοδο της ακολουθούμενης πολιτικής. Φαίνεται όμως ότι η κυρία Μέρκελ παραμένει ακόμη δέσμια παραδοσιακών ιδεοληψιών περί λειτουργίας της αγοράς και διαχείρισης των δημόσιων οικονομικών, καθώς και του βραχυπρόθεσμου συμφέροντος της χώρας της, αφού η συνέχιση της πολιτικής της αποφέρει οικονομικά οφέλη στη Γερμανία. Αν και αντιλαμβάνεται τις αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό της Ευρώπης και τους κινδύνους που συνεπάγεται η συνέχιση της πολιτικής της στον κοινωνικό τομέα, δεν δείχνει πρόθυμη να συναινέσει στην επεξεργασία ενός γενναιόδωρου αναπτυξιακού προγράμματος που θα ήταν σε θέση να αντιστρέψει την κατάσταση στις χώρες που έχουν προβλήματα. Ισως μια κυβερνητική αλλαγή στη Γαλλία αλλά και στην Ολλανδία να δώσει το έναυσμα ότι ήρθε η ώρα για να αλλάξει πολιτική.

Οι συνθήκες που διαμορφώνονται φαίνεται πως είναι ευνοϊκές για τη χώρα μας, αρκεί να μη διαταραχθεί ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της. Την ώρα που η Ευρώπη αναζητεί και βρίσκεται κοντά σε λύσεις για τα προβλήματά της, εμείς δεν θα πρέπει να κάνουμε το λάθος και να ακυρώσουμε όλες τις ως τώρα θυσίες επιλέγοντας τη μοναξιά της «ανεξαρτησίας» μας.