Δεκάδες πτήσεις ακυρώθηκαν πριν μερικές μέρες λόγω της έκρηξης του ηφαιστείου Γκρίμσβετν στην Ισλανδία και όλοι θυμήθηκαν την δύσκολη περσινή άνοιξη. Τον Απρίλιο του 2010 τα αεροπλάνα έμειναν στο έδαφος εξαιτίας ενός ηφαιστείου με όνομα τόσο δύσκολο που λίγοι τόλμησαν να προφέρουν (Εϊαφιαλαϊόκουλ).
Η Ευρώπη προσγειώθηκε απότομα για περίπου μία εβδομάδα, οι αεροπορικές έχαναν πολλές χιλιάδες δολάρια καθημερινά, τα πρακτορεία έψαχναν εναλλακτικούς τρόπους μετακίνησης και όλα έδειχναν πως τίποτα καλό δεν μπορεί να βγει από τις στάχτες της ηφαιστειακής σκόνης.
Πέρα από την μεγάλη ταλαιπωρία, η περίοδος της στάχτης, άλλαξε για λίγες μέρες το πρόσωπο και τη λειτουργία κάθε αεροδρομίου στην Ευρώπη. Οι αίθουσες αναμονής θύμιζαν εικόνες κατασκήνωσης με βαλίτσες, υπνόσακους και επιβάτες να σχηματίζουν ένα απίθανο πολύχρωμο μωσαϊκό σε κάθε γωνία του πατώματος. Ακόμα και οι αίθουσες «διακεκριμένων» επιβατών είχαν δημιουργήσει γωνιές ύπνου, εκεί που λίγες μέρες πριν κυκλοφορούσαν μόνο ακριβοί χαρτοφύλακες με ατσαλάκωτες γραβάτες.
Τις τελευταίες από τις γκρίζες μέρες εκείνου του Απρίλη έτυχε να είμαι σε αεροδρόμιο του Βερολίνου. Ήταν εντυπωσιακός ο τρόπος που καλλιεργήθηκε μεταξύ των ταλαιπωρημένων επιβατών μία σιωπηλή αλληλεγγύη, η οποία δεν άργησε να επεκταθεί και στο προσωπικό των αεροδρομίων.
Μία ηλικιωμένη Γερμανίδα, βάζοντας κέρματα στον αυτόματο πωλητή, κερνούσε αναψυκτικά μία παρέα νέων που είχαν κατασκηνώσει κάτω από μία σκάλα, κι αυτοί της τραγουδούσαν στιχάκια για να την ευχαριστήσουν. Ένα ζευγάρι κοιμόταν αγκαλιά και δίπλα τους είχαν ένα κομμένο πλαστικό μπουκάλι –αυτοσχέδιο βάζο- με δυο λουλούδια.
Ήταν η πρώτη φορά που ενώ ακυρωνόταν εκατοντάδες πτήσεις την ημέρα, ήταν ελάχιστοι οι επιβάτες που καυγάδιζαν με το προσωπικό. Σαν να κατάλαβαν όλοι απότομα και ταυτόχρονα το πόσο μικροί είμαστε απέναντι στη φύση, και πως μόνο με συνεργασία υπάρχει ελπίδα να βρεθούν λύσεις.
Οι ζημίες υπολογίστηκαν σε περισσότερα από 2 δις ευρώ και όλοι κατάλαβαν πόσο εξαρτημένοι είμαστε από τις αεροπορικές μετακινήσεις.
