Το κρανίο μιας γυναίκας, το οποίο κάποιοι πιστεύουν ότι μπορεί να ανήκε στο πρόσωπο που εικονίζεται στο περίφημο έργο του Λεονάρντο ντα Βίντσι, τη Μόνα Λίζα, έφεραν στο φως αρχαιολόγοι στη Φλωρεντία.

Το κρανίο ανακαλύφθηκε στο νεκροταφείο της μονής της Αγίας Ούρσουλας πριν από λίγες ημέρες, στις 19 Μαΐου. Βρισκόταν ενάμισι μέτρο κάτω από το αρχικό δάπεδο του μοναστηριού και σύμφωνα με τους υπεύθυνους της ανασκαφής, κοντά του υπάρχουν και άλλα ανθρώπινα κατάλοιπα (οστά της σπονδυλικής στήλης).

Η έρευνα είχε αρχίσει πριν από 15 μέρες, με στόχο την αναζήτηση των οστών που μπορεί να ανήκαν στη «Μόνα Λίζα». Για την ακρίβεια στην Λίζα Τζεραρντίνι ντελ Τζιοκόντο, σύζυγο ενός πλούσιου εμπόρου μεταξιού, η οποία κατά μία παράδοση μπορεί να ήταν το μοντέλο που πόζαρε για τον διάσημο πίνακα.

Αυτό τουλάχιστον αναφέρει ο Τζιόρτζιο Βαζάρι, καλλιτέχνης και βιογράφος του 16ου αιώνα, ο οποίος έγραψε ότι ο Λεονάρντο ντα Βίτσι είχε ζωγραφίσει ένα πορτρέτο της γυναίκας του Τζιοκόντο.

Προκειμένου να αναζητηθεί η όποια, πιθανή ομοιότης της γυναίκας στην οποία ανήκε το κρανίο με την Τζιοκόντα, οι ερευνητές θα αναπλάσουν το πρόσωπο ώστε να γίνει σύγκριση ανάμεσα στην εικόνα που θα προκύψει και στον πίνακα.

Επιπλέον θα συγκριθεί το DNA από το κρανίο με τα οστά των δύο παιδιών που έχουν επίσης θαφτεί κοντά και πιστεύεται ότι ήταν τα παιδιά του Τζεραρντίνι.

«Δεν γνωρίζουμε ακόμη αν τα οστά ανήκουν σε έναν σκελετό ή σε περισσότερους» δήλωσε στους αυστριακούς «Times» ο ιστορικός Τέχνης, Σιλβάνο Βιντσέτι, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την ανασκαφή. «Αλλά αυτό επιβεβαιώνει την υπόθεσή μας ότι στη μονή της Αγίας Ούρσουλας εξακολουθούν να υπάρχουν ανθρώπινα οστά. Και δεν μπορούμε να αποκλείσουμε ότι ανάμεσά τους υπάρχουν οστά που ανήκουν στη Λίζα Τζεραρντίνι».

Αν πάντως αποκαλυφθεί κάτι τέτοιο θα πρόκειται για τη λύση ενός από τα μεγαλύτερα μυστήρια της τέχνης που απασχολεί ειδικούς και κοινό εδώ και αιώνες. Η Λίζα Τζεραρντίνι γεννήθηκε το 1479, όπως αποκάλυψε πριν από λίγα χρόνια ένας ερασιτέχνης ιταλός ιστορικός, που βρήκε το πιστοποιητικό του θανάτου της, σύμφωνα με το οποίο πέθανε στις 15 Ιουλίου του 1542 και ετάφη στη Μονή της Αγίας Ούρσουλας στη Φλωρεντία.

Οσο για τον πίνακα φιλοτεχνήθηκε στις αρχές του 1500, ενώ ο Τζεραρντίνι ήταν ακόμη ζωντανός (πιστεύεται ότι έχει πεθάνει το 1542). Να σημειωθεί ότι οι ερευνητές έχουν χρησιμοποιήσει την ίδια μέθοδο ανάπλασης κρανίων για να αποδώσουν το πρόσωπο κάποιων ιταλών καλλιτεχνών, ενώ πέρυσι ανακοίνωσαν ότι ταυτοποίησαν οστά του Καραβάτζιο και ότι ανακάλυψαν μάλιστα μία πιθανή αιτία του μυστηριώδους θανάτου του. Παρ’ όλα αυτά για κάποιους άλλους όλη αυτή η ιστορία κινείται μεταξύ τυμβωρυχίας και επιστημονικής υπέρβασης, με αμφίβολα αποτελέσματα και με σκοπό τη δημοσιότητα και μόνον.