Ο Νάτσο Ντουάτο υπήρξε διευθυντής του Εθνικού Μπαλέτου της Ισπανίας για 20 ολόκληρα χρόνια (1990-2010) και η θητεία του στάθηκε συνώνυμη της καινοτομίας. Η προσπάθειά του αυτή να δώσει σύγχρονο χαρακτήρα στο συγκρότημα αποτυπώνεται χαρακτηριστικά στις τρεις χορογραφίες του που παρουσιάζονται στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση μεταξύ 11 και 15 Μαϊου. Κοινό στοιχείο και στις τρεις (το Gnawa, το Ο Domina Nostra και το White Darkness), η ευαισθησία του Ντουάτο απέναντι στις ανθρώπινες αδυναμίες από κοινού με την πίστη και τον θαυμασμό του για τις ανεξάντλητες δυνατότητες έκφρασης του ασκημένου σώματος του χορευτή.
Ο τίτλος του Gnawa παραπέμπει σε λαούς της βορειοδυτικής Αφρικής ενώ ολόκληρο το έργο είναι δομημένο επάνω σε ρυθμικούς βηματισμούς, έντονες κινήσεις της λεκάνης κι ελευθερία στον κορμό. Μέσα σε μια ατμόσφαιρα τελετουργική ή και μεταφυσική, η εναλλαγή σόλο, ντουέτων και ομαδικών κομματιών μεταδίδει τελικά την αίσθηση της συλλογικότητας της ανθρώπινης φυλής.
Βασισμένο στο ομώνυμο μουσικό κομμάτι του Γκουρέτσκι το «O Domina Nostra», ξεδιπλώνεται γύρω από την πρωταγωνιστική φιγούρα της Παρθένου Μαρίας την οποία περιβάλλει χορός δέκα ανδρών. Εν προκειμένω ο Ντουάτο παρουσιάζει τη γυναικεία φιγούρα ως κρίκο μεταξύ θεϊκού και γήινου, ένα σύμβολο ανεξαρτησίας και συγχρόνως πίστης, ευλάβειας και αιωνιότητας.
Εναν «ανοιχτό» συλλογισμό του Ντουάτο γύρω από το φλέγον θέμα των ναρκωτικών αποτελεί, τέλος, το έργο «White Darkness» το οποίο από το 2006 συμπεριλαμβάνεται και στο ρεπερτόριο του Μπαλέτου της Οπερας του Παρισιού. Η μουσική είναι του Καρλ Τζένκινς.
