– Σήμερα, που έχετε απομακρυνθεί από την ένταση της προηγούμενης εβδομάδας, πιστεύετε ότι η αρχική ρύθμιση για δόμηση σε 10 στρέμματα χωρίς παρεκκλίσεις ήταν η σωστή;

«Με την ψήφιση του νόμου από τη Βουλή κάναμε ένα πολύ σημαντικό βήμα προς τα εμπρός, παρ΄ ότι πιστεύω ότι θα έπρεπε να ήμασταν πιο τολμηροί. Καταργήσαμε τις παρεκκλίσεις κάτω των 4 στρεμμάτων. Αυξήσαμε το όριο κατάτμησης των οικοπέδων στα 10 στρέμματα. Δηλαδή, κάποιος που έχει 30 στρέμματα μπορεί να τα “κόψει” το πολύ σε τρία οικόπεδα των 10 στρεμμάτων. Η μοναδική παρέκκλιση που πλέον ισχύει είναι αυτή της δόμησης στα 4 στρέμματα. Δεν έχω όμως την παραμικρή αμφιβολία ότι η αρχική ρύθμιση ήταν η σωστή».

– Το νομοσχέδιο για τη βιοποικιλότητα και ειδικά το περίφημο άρθρο 9 είχε την υποστήριξη των περιβαλλοντικών οργανώσεων και του επιστημονικού κόσμου.Γιατί υποχωρήσατε στις πιέσεις;

«Κατ΄ αρχάς για πρώτη φορά ψηφίστηκε ένα νομοθέτημα το οποίο με ενιαίο τρόπο ρυθμίζει το σύνολο των θεμάτων που αφορούν τη βιοποικιλότητα. Θα έλεγα μάλιστα ότι σε ευρωπαϊκό επίπεδο βρισκόμαστε στην πρωτοπορία των ρυθμίσεων αυτών. Ωστόσο η χώρα μας απολαμβάνει μια ευρωπαϊκή πρωτοτυπία. Θεσμικά προβλέπεται η “εκτός σχεδίου δόμηση”, κάτι το οποίο είναι αντιφατικό και παράλογο. Τα κατά καιρούς νομοθετήματα θεσμοθέτησαν και κανόνες και παρεκκλίσεις. Ετσι δημιουργήσαμε μια άλλη πραγματικότητα όπου η “παρέκκλιση” έγινε “κανόνας”. Θέσαμε ως πρώτο στόχο του την κατάργηση των παρεκκλίσεων στις περιοχές Νatura και αυτό επετεύχθη».

– Τις πρώτες ημέρες δείχνατε να έχετε «στυλώσει» τα πόδια. Τι συνέβη ώσπου να φθάσει το νομοσχέδιο με τις αλλαγές στην Ολομέλεια;

«Θα διαφωνήσω με τις διαπιστώσεις. Ανεξάρτητα από τη φιλολογία που αναπτύχθηκε κατά τις ημέρες εκείνες, δεν νομίζω ότι η στάση του υπουργείου μπορεί να χαρακτηρισθεί “στύλωμα ποδιών” ή ανυποχώρητη στάση. Οταν συζητάς ένα θέμα προσπαθείς να καταλάβεις τη λογική και τα επιχειρήματα που εκφράζονται από αυτούς που έχουν διαφορετικές θέσεις. Μετά αποφασίζεις. Κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου σας ετέθη το θέμα της απαξίωσης των περιουσιών που πληρούσαν το όριο της αρτιότητας των τεσσάρων στρεμμάτων. Αυτή ήταν η μόνη ουσιαστική αλλαγή που ενσωματώθηκε στον νόμο».

– Σκεφθήκατε να υποστηρίξετε την αρχική ρύθμιση μέχρι τέλους, έστω και αν αυτό σας οδηγούσε στην παραίτηση;

«Οπως σας είπα, πριν από τη συζήτηση προέκυψε ένα θέμα που είχε βάση, δηλαδή η προστασία της περιουσίας κάποιων συμπολιτών μας. Ως τότε προφανώς ήμουν διατεθειμένη να υποστηρίξω τη ρύθμιση μέχρι τέλους. Ολα τα άλλα δεν έχουν ουσία και δεν αφορούν πραγματικά το θέμα που συζητάμε. Αφορούν μια ατζέντα που κουβαλάει συναισθηματική φόρτιση και όχι ουσιαστική. Αυτό που έχει ουσία είναι ότι μέσα από μια διαδικασία αυτά τα πράγματα που δεν επηρέαζαν σημαντικά την ουσία της ρύθμισης είναι μέσα».

– Μετανιώσατε τελικά που γίνατε υπουργός;

«Το έχω πει πολλές φορές. Μετανιώνω για ό,τι δεν έχω κάνει στη ζωή μου. Δεν μετανιώνω για ό,τι έχω κάνει».

– Βουλευτές υποστήριξαν ότιθα μηδενιστεί η ήδη υποτονικήοικοδομική δραστηριότητα…

«Είναι μια λογική την οποία δεν συμμερίζομαι. Η έξοδος από την κρίση ή η άμβλυνση των προβλημάτων της ύφεσης δεν επιτυγχάνεται με “μίζερες προσεγγίσεις”. Ζούμε σήμερα τα αποτελέσματα ενός χρεοκοπημένου μοντέλου ανάπτυξης το οποίο βασίστηκε και στη λογική της ανεξέλεγκτης οικοδομικής δραστηριότητας, η οποία υποτίθεται ότι δρα ως ατμομηχανή της οικονομίας. Οχι μόνο δεν πετύχαμε μια βιώσιμη ανάπτυξη αλλά φάγαμε και τις σάρκες μας επιβαρύνοντας το περιβάλλον μας και την ποιότητα ζωής του Ελληνα».

– Η λύση, λοιπόν, πού βρίσκεται;

«Σε όσους ισχυρίζονται ότι η λύση για τον οικοδομικό κλάδο είναι το να χτίσουμε κάθε σπιθαμή ελεύθερης γης της χώρας απαντώ ότι κάνουν λάθος. Με τη λογική αυτή, όταν θα χτίσουμε και το τελευταίο τετραγωνικό μέτρο, ο κλάδος θα σβήσει για πάντα. Αντίθετα, το υπουργείο προωθεί ένα φιλόδοξο αναπτυξιακό πρόγραμμα 44 δισ. ευρώ για την επόμενη τετραετία το οποίο θα προσφέρει σημαντικά στον δυναμισμό του οικοδομικού κλάδου».

«ΠΡΑΣΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ»

– Για το Ελληνικό προ ημερών είχατε δηλώσει ότι «δεν πρέπει να χαθεί ο μητροπολιτικός ρόλος του πρασίνου από την περιοχή». Εχετε βάλει «κόκκινη γραμμή»;

«“Πράσινη” γραμμή, όχι κόκκινη. Ειλικρινά πιστεύω ότι η αξιοποίηση της έκτασης δεν αντιστρατεύεται κατ΄ ανάγκην τους περιβαλλοντικούς στόχους για την περιοχή. Το Ελληνικό μπορεί να χαρακτηρισθεί ένα από τα πιο σημαντικά οικόπεδα της Ευρώπης. Ο σχεδιασμός και οι τελικές επιλογές είναι μια μεγάλη πρόκληση για όλους μας και όχι πεδίο για μια στείρα σύγκρουση. Να σηματοδοτήσουμε διεθνώς τη δυνατότητα της χώρας να σχεδιάζει και να υλοποιεί σύγχρονες και διεθνώς πρωτοποριακές αναπτυξιακές παρεμβάσεις. Παρεμβάσεις που επιτυγχάνουν αξιόλογους οικονομικούς, πολιτιστικούς και περιβαλλοντικούς στόχους».

– Μετά τις Νatura το επόμενο μεγάλο θέμα που θα ανοίξει νέο πεδίο συγκρούσεων θα είναι οι δασικοί χάρτες. Γιατί καθυστέρησαν;


 «Οι δασικοί χάρτες έχουν καθυστερήσει 30 χρόνια. Πράγματι υπήρχε μια καθυστέρηση από αρχικούς χρονικούς προσδιορισμούς αλλά η αρχή είναι δύσκολη. Από τη στιγμή που θα αναρτήσουμε τους πρώτους τα υπόλοιπα θα είναι πιο εύκολα».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ