Τουρνέ στο Παρίσι (Tourne, 2010)
FEEL GOOD ENTERTAINMENT
O γάλλος ηθοποιός και τώρα για πρώτη φορά σκηνοθέτης ταινίας μεγάλου μήκους Ματιέ Αμαλρίκ («Το σκάφανδρο και η πεταλούδα»), κάνει μια απόπειρα ανίχνευσης του κόσμου των καμπαρέ και των νάιτ κλαμπ αφορμής δοθείσης μιας περιοδείας καλλιτέχνιδων του «new burlesque» με προορισμό το Παρίσι (αρχική πηγή έμπνευσης ήταν ένα σύντομο διήγημα της Κολέτ, που είχε σκανδαλίσει αλλά και γοητεύσει την εποχή της με τη ζωή και τη σκέψη της, τα είχε βάλει με τους άσωτους αριστοκράτες και είχε υπερασπιστεί με τη γραφή της τις γυναίκες του «ελαφρού» κόσμου). Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της παράξενης ταινίας που σε ορισμένες στιγμές θυμίζει ως και ντοκιμαντέρ, καλύπτεται από τα σέξι νούμερα των εκκεντρικών καλλιτέχνιδων οι οποίες χυμώδεις και γεμάτες τατουάζ, δείχνουν τόσο πολύ απελευθερωμένες από τα ταμπού, που προκαλούν, τουλάχιστον, αμηχανία. Κάπου χαίρεσαι με την αίσθηση ελευθερίας που αναδίδουν, κάπου στεναχωριέσαι για το αβέβαιο μέλλον τους, αφού τα σώματα δεν είναι πια σφιχτά και το γήρας μοιάζει απειλητικό.
Τα οπωροφόρα της Αθήνας (2010)
FEEL GOOD ENTERTAINMENT
Ενας συγγραφέας (Λευτέρης Βογιατζής) φαντάζεται τον ήρωα του βιβλίου του (Νίκος Κουρής) να περιπλανάται στην Αθήνα δοκιμάζοντας φρούτα από τα οπωροφόρα της. Τι είναι άραγε τα «Οπωροφόρα της Αθήνας»; Μια κινηματογραφική κωμωδία με μορφή δοκιμίου ή ένα δοκίμιο με μορφή κινηματογραφικής κωμωδίας; Ελα ντε. Αλλά και τι σημασία έχει; Ανέκαθεν ο Νίκος Παναγιωτόπουλος έπαιζε με τους λεκτικούς γρίφους, με τις ατάκες, τις αντιθέσεις. Και εξακολουθεί να το κάνει όπως φαίνεται στους τίτλους αρχής της τελευταίας ταινίας του παρμένης από το βιβλίο του Σωτήρη Δημητρίου. Διότι σαν παιχνίδι, τελικά, θα πρέπει να εκλάβει κανείς τα «Οπωροφόρα». Μια χαλαρή, παιχνιδιάρικη, ευφρόσυνη βόλτα σε μια άσχημη πόλη, την Αθήνα, στην οποία όμως, ο σκηνοθέτης βρίσκει ομορφιές, φέρνοντάς με στο σημείο να την κοιτάξω με μεγαλύτερη συμπάθεια γιατί προσωπικά αντιπαθώ. Συμπρωταγωνιστούν οι Ελευθερία Γεροφωκά, Αλεξία Καλτσίκη.
