ΚΥΡΙΑ Ρεγγίνα Βάρτζελη είναι το «μαύρο κουτί» της κυβέρνησης. Διαθέτει όλες τις πληροφορίες για την κυβερνητική πτήση και επιζεί από κάθε καταστροφή. Παρ΄ ότι είναι το πρόσωπο που συντονίζει ατύπως σε καθημερινή βάση όλους τους υπουργούς, δεν επωμίζεται το βάρος για το επικοινωνιακό τέλμα στο οποίο
βρίσκεται η κυβέρνηση εδώ και μία εβδομάδα. Ποιος να ζητήσει ευθύνες από τη στενότερη συνεργάτιδα του Πρωθυπουργού, η οποία βρέθηκε σε επαγγελματική εκκρεμότητα για οκτώ κρίσιμες ημέρες και έπειτα ρίζωσε στο γραφείο της στη Βουλή προσπαθώντας να περιορίσει τη ζημιά που προκάλεσε η τρόικα;
Από την προπερασμένη Παρασκευή η κυρία Βάρτζελη έχει γίνει άλλος άνθρωπος. Οσοι τη γνωρίζουν λένε ότι λίγες φορές την είδαν τόσο εξοργισμένη όσο έπειτα από τη συνέντευξη Τύπου που έδωσε η τρόικα. Η γενική γραμματέας στο Γραφείο του Πρωθυπουργού αποφεύγει συστηματικά να σχολιάζει τις επιτυχίες αλλά και τα στραβοπατήματα της κυβέρνησης. «Δεν μου το επιτρέπει η θέση μου» είναι η συνηθισμένη φράση της.
Το τελευταίο διάστημα όμως ανέλαβε δράση προκειμένου να βοηθήσει το επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης, το οποίο αντί να είναι η αιχμή του δόρατος τείνει να μετατραπεί στην αχίλλειο πτέρνα της.
Η έλλειψη συντονισμού των υπουργείων αλλά και επικοινωνίας του έργου τους απασχολεί εδώ και μήνες τον κ. Γ. Παπανδρέου και το επιτελείο του, αλλά δεν έχει βρεθεί μια ικανοποιητική λύση. Η κυρία Βάρτζελη αποδέχεται αυτό το κενό, θεωρεί όμως ότι σε αυτή τη φάση φταίει ο τρόπος με τον οποίο άνοιξε η τρόικα τη συζήτηση για τη δημόσια περιουσία που δηλητηρίασε το κλίμα. Τώρα όλα διογκώνονται, λέει στους συνομιλητές της, από την εγκύκλιο Ντόλιου ως τις διαφωνίες των βουλευτών του ΠαΣοΚ σε νομοθετικές προτάσεις των υπουργών.
«Αν μας είχε επιτρέψει η τρόικα να εξηγήσουμε τι θέλουμε να κάνουμε με τη δημόσια περιουσία και δεν μας είχε παρουσιάσει ως απάτριδες που θέλουν να ξεπουλήσουν την Ελλάδα, τα πράγματα θα ήταν αλλιώς.Οι βουλευτές του ΠαΣοΚ δεν απορρίπτουν την αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου.Αντιθέτως,αναγνωρίζουν ότι είναι μια λύση κοινωνικά δικαιότερη από την περικοπή μισθών και συντάξεων» έλεγε έπειτα από τη συνεδρίαση στη Βουλή, όπου πολλοί βουλευτές είπαν τη γνώμη τους για το θέμα αυτό στον κ. Γ.Παπακωνσταντίνου.
Η ένταση της κυρίας Βάρτζελη δεν έχει μόνο πολιτικά αίτια αλλά και προσωπικά. Την εβδομάδα που το κλιμάκιο της τρόικας διενεργούσε τον τακτικό έλεγχο η γενική γραμματέας δεν βρισκόταν στο γραφείο της.
Η έκδοση του ΦΕΚ με την οποία θα ολοκληρωνόταν τυπικά ο διορισμός της καθυστερούσε αδικαιολόγητα και διαδόθηκε ότι εξέφρασε τη δυσαρέσκειά της απέχοντας από τα καθήκοντά της. Η κυρία Βάρτζελη δεν απάντησε στα δημοσιεύματα που την αφορούσαν, αφήνοντας να συντηρούνται οι εντυπώσεις. Σε όσους ρωτούσαν να μάθουν τι συνέβη έλεγε ότι, αφότου ενημερώθηκε ότι ο διορισμός της θα γινόταν την 1η Φεβρουαρίου, ζήτησε να ανακληθεί η απόσπασή της από το υπουργείο Εξωτερικών στο Γραφείο του Πρωθυπουργού και να σταματήσει η μισθοδοσία της, προκειμένου να μην κρατάει δύο θέσεις.
Η απόσπαση ανακλήθηκε αλλά ο διορισμός από το γραφείο του κ. Σ. Λύτρα καθυστέρησε περίπου μία εβδομάδα. Ωσπου να ολοκληρωθεί η κυρία Βάρτζελη ζήτησε άδεια επειδή δεν ήθελε να βρίσκεται σε μια θέση η οποία τυπικά δεν της ανήκε.
Βεβαίως αυτή η τυπική παράλειψη υπήρχε και όλους τους προηγούμενους μήνες, αλλά είναι φανερό ότι η γενική γραμματέας επιθυμεί να κλείσει το θέμα. Τα σχόλια για την αδυναμία οργάνωσης του Γραφείου του Πρωθυπουργού την ενόχλησαν περισσότερο από αυτά για την- πραγματική ή υποτιθέμενη- τριβή στη σχέση της με τον κ. Λύτρα ή για την αποδυνάμωση της θέσης της στο πρωθυπουργικό επιτελείο.
Η κυρία Βάρτζελη δεν αισθάνεται ανασφάλεια· θεωρεί ότι η σχέση της με τον κ. Παπανδρέου είναι δοκιμασμένη στον χρόνο. Ηταν άλλωστε από τους πρώτους συνεργάτες στους οποίους τηλεφώνησε ο Πρωθυπουργός όταν πληροφορήθηκε τι είχε πει η τρόικα. Λίγοι γνωρίζουν τι ακριβώς διημείφθη τις ώρες που πέρασαν ως την οργισμένη ανακοίνωση κατά της τρόικας το ξημέρωμα του Σαββάτου. Τα ερωτήματα όμως είναι πολλά.
Στο σύμπλεγμα των γραφείων που αποτελούν το Γραφείο του Πρωθυπουργού στη Βουλή εύκολα μπορεί να αποκοπεί κάποιος από τις αγωνίες της κοινωνίας. Η κυρία Βάρτζελη, με τη διπλή ιδιότητα της διευθύντριας της ΚΟ του ΠαΣοΚ, δεν έχει αυτή την πολυτέλεια. Οι βουλευτές μεταφέρουν την πίεση που δέχονται από τους πολίτες, αλλά και εκείνη δεν κρύβει την ανησυχία της για την οριακή, όπως τη χαρακτηρίζει, κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας.
Ωστόσο δεν έγινε ποτέ «ο Λιβάνης του Γιώργου». Οι προσωπικότητές τους δεν το επιτρέπουν και οι εποχές έχουν αλλάξει. Παρά τη δύναμη που έχει στα χέρια της, η κυρία Βάρτζελη δεν αποτελεί τη φωνή της εξουσίας αλλά τη φωνή της κοινής λογικής. Αυτό το αναγνωρίζουν και οι αντίπαλοί της.
Γιατί η τρόικα εξόργισε τον Γιώργο
Η εντύπωση ξεπουλήματος που δημιουργήθηκε έπειτα από τη συνέντευξη Τύπου της τρόικας αλλά κυρίως οι επικρίσεις της αντιπολίτευσης που αμφισβητούσαν τον πατριωτισμό της κυβέρνησης και το γεγονός ότι μεγάλο κομμάτι φαινόταν να συμπαρασύρεται από αυτό το κλίμα προκάλεσαν την οργή του κ. Παπανδρέου. Ο πατριωτισμός αποτελεί ευαίσθητο σημείο για τον Πρωθυπουργό και για όσους βρίσκονται γύρω του. Ο ίδιος άλλωστε είχε πει σε πρόσφατη ομιλία του ότι«η Ελλάδα είναι για μένα επιλογή, όχι απλώς μοίρα»για να απαντήσει στις κατηγορίες πως ταξιδεύει πολύ στο εξωτερικό.
Ωστόσο η νυχτερινή ανακοίνωση του κυβερνητικού εκπροσώπου κ. Γ. Πεταλωτήενίσχυσε την αίσθηση ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε σύγχυση. Ακόμη και ύστερα από μία εβδομάδα υπάρχουν πολλά ερωτήματα χωρίς απάντηση: Η άντληση 50 δισ. ευρώ από την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας είχε συμφωνηθεί με την τρόικα και ο Πρωθυπουργός είχε συζητήσει το θέμα πολύ νωρίτερα με τα μεγάλα κεφάλια της Ευρώπης.
Αρα γιατί υπήρξε η πολύωρη καθυστέρηση στην αντίδραση της κυβέρνησης και γιατί ακολούθησαν κινήσεις που έδιναν την εντύπωση πανικού;
Η κυρία Βάρτζελη, επιχειρεί να λειάνει τα αρνητικά της κυβέρνησης: Η καθυστέρηση οφείλεται στην επιμέλεια του Πρωθυπουργού, ο οποίος ζήτησε να ενημερωθεί για όλες τις πτυχές της υπόθεσης και να συνομιλήσει με κρίσιμους παράγοντες προτού εκδώσει την ανακοίνωση. Δεν υπήρξε σύγκρουση, όπως μεταδόθηκε, ανάμεσα στους κκ.Ι. Ραγκούση καιΓ. Παπακωνσταντίνου, καθώς ήταν κοινή η εκτίμηση ότι η πρωτοβουλία της τρόικας σαμποτάρισε τον διάλογο που ήθελε να ξεκινήσει η κυβέρνηση. Ο κ. Παπανδρέου έπρεπε να θέσει τέλος στις επικρίσεις για ξεπούλημα της δημόσιας γης και γι΄ αυτό πρότεινε τον νόμο που απαγορεύει την πώληση της δημόσιας γης. Ενδεχομένως να είναι αυτή η αλήθεια. Θα μπορούσε όμως να είναι και μια αφήγηση των γεγονότων, η οποία διατηρεί τη λεπτή ισορροπία ανάμεσα στην πραγματικότητα και στην επιθυμία.
