Αν και από το κλείσιμο του καναλιού του Σουέζ το 1967 η ναυτιλιακή βιομηχανία της χώρας μας συνεχίζει να παίζει κεντρικό ρόλο στην παγκόσμια ναυτιλιακή σκακιέρα, η οικονομική κρίση ωστόσο φαίνεται ότι έπληξε τα θεμέλια ενός εκ των βασικών πυλώνων της ελληνικής οικονομίας. Η απότομη πτώση των ναύλων, ο περιορισμός των χρηματοδοτικών πόρων, η αναντιστοιχία ανάμεσα στη ζήτηση και στην προσφορά χωρητικότητας, οι ζημιές και οι απομειώσεις, καθώς και οι παραβιάσεις στις ρήτρες των δανείων, αποτέλεσαν μια νέα πραγματικότητα.
Σύμφωνα πάντως με τους εμπειρογνώμονες του κλάδου που παραβρέθηκαν σε ειδικό συνέδριο το οποίο διοργανώθηκε προσφάτως από την Capital Link σε συνεργασία με το Χρηματιστήριο του Λονδίνου, τα δεξαμενόπλοια αναμένεται να παραμείνουν η κινητήριος δύναμη στην αγορά μεταφοράς προϊόντων χάρη στην ευελιξία τους να ανταποκριθούν στον ανασχηματισμό των παραδοσιακών εμπορικών δρόμων, ενώ ο τομέας θα μπορούσε να είναι πιθανότατα ο πρώτος που θα ανακάμψει από την τρέχουσα ύφεση. Αν και η αγορά αναμένεται να είναι πιο ασταθής και δύσκολη την επόμενη χρονιά λόγω της παράδοσης νέων πλοίων, οι ειδικοί πιστεύουν ότι η μακροπρόθεσμη προοπτική των μεγάλων πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων παραμένει ελκυστική. Στον τομέα του ξηρού χύδην φορτίου υπήρξε μια ισχυρή ανάκαμψη του εμπορίου αγαθών, όπως τα μεταλλεύματα άνθρακα και χάλυβα, ενώ η ρωσική απαγόρευση στις εξαγωγές σιταριού έδωσε θετική ώθηση. Στα μεγάλα πλοία πάντως, η αγορά θα συνεχίσει να είναι ασταθής και θα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την κινεζική ζήτηση.
Συνολικά λοιπόν, όπως υποστηρίζεται, παρά το γεγονός ότι δεν αναμένονται μαζικές πωλήσεις προβληματικών στόλων, θα υπάρξουν μεμονωμένοι πλοιοκτήτες που θα βρεθούν υπό πίεση. Το μέγεθος των παραγγελιών και η αυξάνουσα ανυπομονησία των τραπεζών σε συνδυασμό με τη μειωμένη πρόσβαση συνολικά σε κεφάλαια με ελκυστικούς όρους, καθώς και η συνεχής χειραγώγηση των αγορών από την Κίνα, θα μπορούσαν να κάνουν ορισμένους ιδιοκτήτες να κινδυνεύσουν, ιδίως εκείνους που δημιούργησαν ακριβούς στόλους ξηρών φορτίων όταν η αγορά ήταν στην κορυφή το 2008. Οι πλοιοκτήτες, όπως και οι χρηματοδότες και επενδυτές, πρέπει λοιπόν όπως υποστηρίζεται να υιοθετήσουν στρατηγικές μακροπρόθεσμου ορίζοντα, δεδομένου του σημαντικού και αναντικατάστατου ρόλου που διαδραματίζει η ναυτιλία στην παγκόσμια οικονομία και στο εμπόριο. Παρά τον κυκλικό χαρακτήρα της ναυτιλίας, οι έλληνες πλοιοκτήτες διαχειριζόμενοι το 20% του παγκοσμίου στόλου έχουν καταφέρει και στο παρελθόν να επιβιώσουν. Ετσι, αν ο κλάδος ανακάμψει μερικώς μεσοπρόθεσμα ίσως αυτό να είναι ένα καλό νέο όχι μόνο για τους εφοπλιστές, αλλά και για την πολύπαθη ελληνική οικονομία.
