Στις αρχές του 18ου αιώνα ο βασιλιάς της Πρωσίας Φρειδερίκος Γουλιέλμος ίδρυσε ένα τάγμα παρελάσεων, στο οποίο γίνονταν δεκτοί άνδρες με ελάχιστο ύψος ένα μέτρο και ογδόντα εκατοστά. Οι «Γίγαντες του Πότσδαμ», όπως έμειναν στην Ιστορία, ήταν στην πραγματικότητα ένα επιχειρησιακά ανενεργό τάγμα το οποίο εξυπηρετούσε την ανάγκη του στρατοκράτη μονάρχη να βλέπει ένστολους να παρελαύνουν με τις φανταχτερές ενδυμασίες τους εντός των ανακτόρων. Μετά το 1740, όταν ο βασιλιάς πέθανε, ο γιος και διάδοχος του πρωσικού θρόνου Φρειδερίκος ο Μέγας διέλυσε το ασύμφορο τάγμα. Τρεις αιώνες μετά τις ανούσιες παρελάσεις των «Γιγάντων», οι υπερασπιστές του αναχρονιστικού – κατά πολλούς – θεσμού των μαθητικών παρελάσεων είναι πολλοί και… θορυβώδεις. Στις παρελάσεις, στη σημαία και στα υπόλοιπα σύμβολα του έθνους έχουν βρει έκφραση και ιδεολογικό καταφύγιο αρκετοί πολιτικοί και όχι μόνο. Πολλές φορές ο σκληρός λόγος τους διχάζει τις τοπικές κοινωνίες. Αν και έχουν περάσει τέσσερα χρόνια από τότε, η περιπέτεια του αλβανικής καταγωγής αριστούχου μαθητή του Γ’ Γυμνασίου Νέας Μηχανιώνας Οδυσσέα Τσενάι είχε αναστατώσει όχι μόνο τη γειτονιά του αλλά και ολόκληρη τη χώρα, με υποστηρικτές και πολέμιους να αντιπαρατίθενται για το δικαίωμά του να κρατήσει την ελληνική σημαία.


Εκτοτε, σχεδόν κάθε χρόνο προκύπτουν ανάλογα επεισόδια, μικρότερης ή μεγαλύτερης έντασης, σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, καθώς συχνά γονείς, καθηγητές και τοπικοί φορείς, είτε διαφωνούν με τη συμμετοχή αλλοδαπών μαθητών στις παρελάσεις είτε υποχρεώνουν τα παιδιά τους να μη λάβουν μέρος σε αυτές «αφού τη σημαία μας θα την κρατήσει ξένος». Αλλά ταυτόχρονα σε πολλές περιοχές της χώρας οι τοπικές κοινωνίες έχουν αντιδράσει και αντίστροφα, στηρίζοντας τους καθηγητές και το σχολείο και επιδοκιμάζοντας με χειροκροτήματα τον αλλοδαπό μαθητή που παρελαύνει πρώτος με τη σημαία.


Το 2003 ο Οδυσσέας έπρεπε ως αριστούχος να γίνει ο σημαιοφόρος του σχολείου στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, όπως ορίζει ο νόμος. Καθηγητές και γονείς των μαθητών απείλησαν όμως ότι δεν θα επιτρέψουν στα παιδιά τους να λάβουν μέρος σε παρέλαση με σημαιοφόρο τον Τσενάι. Στο σκηνικό έντασης που δημιουργήθηκε το 2003 έλαβε θέση και ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κ. Στεφανόπουλος, επαινώντας τη στάση του Οδυσσέα. Τελικά ο μαθητής αναγκάστηκε όχι μόνο να μη σηκώσει τη σημαία αλλά αποφάσισε και να μη συμμετάσχει καν στην παρέλαση.Με τους γονείς είχε συνταχθεί το 2003 ο νομάρχης Θεσσαλονίκης κ. Π. Ψωμιάδης, ο οποίος δεν αφήνει ποτέ να περάσει επέτειος της 28ης Οκτωβρίου χωρίς να αναφερθεί στις παρελάσεις. «Ελληνας δεν γίνεται κανένας. Ο Ελληνας γεννιέται» είχε πει τότε ο κ. Ψωμιάδης, ο οποίος σήμερα αποτελεί έναν εκ των πλέον ένθερμων υπερασπιστών των παρελάσεων. «Για κάποιους, ευτυχώς λίγους, φασισμός είναι οι εθνικές μαθητικές παρελάσεις και προοδευτικότητα το κάψιμο των σημαιών και η καταστροφή των περιουσιών» λέει μιλώντας στο «Βήμα» ο κ. Ψωμιάδης.


«Προτιμώ ο γιος μου να συμμετέχει σε μία παρέλαση από το να ληστεύει τράπεζες με κουκούλες και μολότοφ στα χέρια» λέει μιλώντας στο «Βήμα» ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ κ. Γ. Καρατζαφέρης και σημειώνει: «Ο τόπος έχει κυβερνηθεί από μεγάλες προσωπικότητες, όπως ο Σοφούλης, ο Πλαστήρας, ο Βενιζέλος, ο Καραμανλής, ο Ράλλης, ο Σημίτης, ο Γεώργιος και ο Ανδρέας Παπανδρέου οι οποίοι δεν διανοήθηκαν να καταργήσουν τις παρελάσεις. Δεν νοείται κατά καμία έννοια ότι όλοι αυτοί ήταν θιασώτες της μεταξικής αντίληψης για τις παρελάσεις»…