Συνολικά στους ενοίκους του ελληνικού οικήματος στο Ολυμπιακό Χωριό του Σίδνεϊ ανήκουν 10 ολυμπιακά, 86 παγκόσμια και 83 ευρωπαϊκά μετάλλια. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι τα περισσότερα κατακτήθηκαν την τελευταία τετραετία, στη διάρκεια της οποίας ο ελληνικός αθλητισμός έκανε περισσότερο από ποτέ εμφανή την παρουσία του στο παγκόσμιο στερέωμα.
Οι καλύτερες πρεσβευτές του ήταν οι αθλητές της άρσης βαρών, του στίβου, της γυμναστικής και της ιστιοπλοΐας από τους οποίους και προήλθαν οι περισσότερες των διακρίσεων, με αποτέλεσμα στα παραπάνω αθλήματα η Ελλάδα να θεωρείται πλέον μια εκ των σημαντικότερων δυνάμεων στον κόσμο.
* Η ελληνική «ντριμ τιμ»
Στην περίπτωση μάλιστα του αθλήματος των δυνατών η Εθνική ομάδα ανδρών κέρδισε τον τίτλο της ελληνικής «ντριμ τιμ», αφού τόσο στην Ατλάντα το 1996 όσο και στο Παγκόσμιο της Αθήνας πέρυσι πήραν την πρώτη θέση στην ομαδική βαθμολογία. Ολοι οι αθλητές που θα εκπροσωπήσουν την Ελλάδα στο Σίδνεϊ έχουν ανεβεί στο βάθρο μιας κορυφαίας διεθνούς αθλητικής διοργάνωσης, αλλά κάποιοι ανάμεσά τους είναι μόνιμοι ένοικοι. Ο λόγος για τον Πύρρο Δήμα και τον Κάχι Καχιασβίλι, αθλητές-σύμβολα της παγκόσμιας άρσης βαρών.
Ο Δήμας, «Μίδας του ελληνικού αθλητισμού», έχει μέχρι στιγμής στην κατοχή του δύο χρυσά ολυμπιακά μετάλλια από τη Βαρκελώνη το 1992 και την Ατλάντα το 1996, έξι χρυσά, τρία ασημένια και δύο χάλκινα παγκόσμια μετάλλια και τρία χρυσά, δύο ασημένια και τέσσερα χάλκινα ευρωπαϊκά μετάλλια. Δύο ολυμπιακούς τίτλους (τον έναν το 1992 με τη σημαία της Γεωργίας) έχει πανηγυρίσει και ο Καχιασβίλι, ο οποίος συμπληρώνει το παλμαρέ του με επτά χρυσά, τρία ασημένια και δύο χάλκινα παγκόσμια μετάλλια καθώς και πέντε χρυσά και τρία χάλκινα ευρωπαϊκά μετάλλια. Στο Σίδνεϊ οι Δήμας και Καχιασβίλι θα προσπαθήσουν να ισοφαρίσουν τον Τούρκο Ναΐμ Σουλεϊμάνογλου, τον μοναδικό αρσιβαρίστα με τρεις ολυμπιακούς τίτλους.
Ο Βαλέριος Λεωνίδης, ο οποίος έχει περάσει στην ιστορία της άρσης βαρών ως ο σημαντικότερος αντίπαλος του «Ηρακλή τσέπης» Σουλεϊμάνογλου, θα κάνει στο Σίδνεϊ την τρίτη ολυμπιακή εμφάνισή του. Μέχρι στιγμής έχει κατακτήσει ένα ασημένιο ολυμπιακό μετάλλιο (το 1996 στην Ατλάντα), ένα χρυσό, έξι ασημένια και τέσσερα χάλκινα παγκόσμια μετάλλια και τρία χρυσά, πέντε ασημένια και ένα χάλκινο ευρωπαϊκά μετάλλια. Ο Λεωνίδας Σαμπάνης εκτός από το ασημένιο μετάλλιο στην Ατλάντα μετράει πέντε χρυσά, δύο ασημένια και ένα χάλκινο παγκόσμια μετάλλια και πέντε χρυσά και τρία ασημένια ευρωπαϊκά μετάλλια. Το κουϊντέτο των κατόχων ολυμπιακών μεταλλίων συμπληρώνει ο Λεωνίδας Κόκκας (δεύτερος στην Ατλάντα), ο οποίος επιπροσθέτως έχει δύο ασημένια και δύο χάλκινα παγκόσμια μετάλλια, καθώς και δύο ασημένια ευρωπαϊκά.
Ο Γιώργος Τζελίλης το 1996 βρέθηκε μια ανάσα από το ολυμπιακό βάθρο (ήταν τέταρτος) αλλά έχει ανεβεί στα αντίστοιχα παγκοσμίων και ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων. Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ήταν πέντε φορές δεύτερος και μία φορά τρίτος, ενώ στο Ευρωπαϊκό μία φορά δεύτερος και τρεις φορές τρίτος. Την ίδια γεύση είχε πάρει στην Ατλάντα και ο «κολλητός» του Βίκτωρ Μήτρου με τον οποίο είχαν δραπετεύσει μαζί από την Αλβανία το 1991. Ο Μήτρου έχει δύο ασημένια και τρία χάλκινα παγκόσμια μετάλλια, ενώ στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα έχει κατακτήσει ένα χρυσό, ένα ασημένιο και ένα χάλκινο. Ο «βενιαμίν» της παρέας, ο 24χρονος Χρήστος Σπύρου, εκτός από το ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο του 1999 έχει ακόμη και τρία ασημένια ευρωπαϊκά μετάλλια.
* Οι διάδοχοι της Πατουλίδου
Εναν χρόνο μετά την εκτόξευση στην τέταρτη θέση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος στη Σεβίλλη και την κατάκτηση έξι μεταλλίων, η ομάδα του στίβου, παρά την απουσία της Βούλας Τσιαμήτα, παγκόσμιας πρωταθλήτριας του άλματος τριπλούν, φιλοδοξεί να ισοφαρίσει τη μεταπολεμική ολυμπιακή συγκομιδή των τριών μεταλλίων. Η κάτοχος ενός από τα τρία αυτά μετάλλια, ίσως του σημαντικότερου στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού, η Βούλα Πατουλίδου, θα δώσει το παρών και στο Σίδνεϊ. Εκτός από τη χρυσή ολυμπιονίκη της Βαρκελώνης στην αποστολή του στίβου θα βρίσκεται εκτός απροόπτου η Νίκη Μπακογιάννη, δεύτερη στην Ατλάντα το 1996, αλλά και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κλειστού στίβου την ίδια χρονιά.
Τη γυναικεία κυριαρχία στην ελληνική ομάδα στίβου σφραγίζουν η ακοντίστρια Μιρέλα Τζελίλη με τον παγκόσμιο τίτλο του 1999, η σπρίντερ Κατερίνα Θάνου με το χάλκινο παγκόσμιο μετάλλιο της Σεβίλλης και το χρυσό του Μαεμπάσι (Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κλειστού στίβου) αλλά και το χάλκινο ευρωπαϊκό μετάλλιο της Βουδαπέστης το 1998 καθώς και τα δύο χρυσά ευρωπαϊκά μετάλλια στον κλειστό στίβο, η δισκοβόλος Αναστασία Κελεσίδου με το ασημένιο παγκόσμιο μετάλλιο του 1999, η τριπλουνίστρια Ολγα Βασδέκη, τρίτη πέρυσι στη Σεβίλλη, πρώτη στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Βουδαπέστης και τρίτη στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κλειστού στίβου το 1996, η άλτρια του μήκους Νίκη Ξάνθου, δεύτερη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1997 και η σπρίντερ Κατερίνα Κόφφα, Παγκόσμια Πρωταθλήτρια στον κλειστό στίβο το 1999 και τρίτη στο αντίστοιχο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα το 1997.
Την ανδρική αθλητική τιμή στην ομάδα του στίβου υπερασπίζονται ο ακοντιστής Κώστας Γκατσιούδης με τα δύο παγκόσμια μετάλλιά του, ένα ασημένιο (1999) και ένα χάλκινο (1997), ο άλτης του ύψους Λάμπρος Παπακώστας με τα δύο παγκόσμια μετάλλια στον κλειστό στίβο (1995 και 1997), ο «γερόλυκος» της παρέας Κώστας Κουκοδήμος με το χάλκινο ευρωπαϊκό μετάλλιο του 1994 και το ασημένιο ευρωπαϊκό την ίδια χρονιά στον κλειστό στίβο και οι σπρίντερ Αγγελος Παυλακάκης (χρυσό και χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κλειστού στίβου), Γιώργος Παναγιωτόπουλος (χάλκινο ευρωπαϊκό μετάλλιο στον κλειστό στίβο), Αλέξης Αλεξόπουλος (ασημένιο ευρωπαϊκό μετάλλιο στον κλειστό στίβο) και Γιώργος Θεοδωρίδης (ασημένιο ευρωπαϊκό μετάλλιο στον κλειστό στίβο).
* Ο θρίαμβος της γυμναστικής
Για την ελληνική γυμναστική η τετραετία 1996-2000 υπήρξε θριαμβευτική. Το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο του Ιωάννη Μελισσανίδη στις ασκήσεις εδάφους ήταν μόνο η αρχή. Ο Μελισσανίδης, που είχε ήδη ένα ασημένιο παγκόσμιο μετάλλιο από το 1994, προσέθεσε στη συλλογή του ένα χρυσό και ένα ασημένιο ευρωπαϊκά μετάλλια. Ταυτόχρονα όμως έλαμψε και το άστρο του Δημοσθένη Ταμπάκου, του σπεσιαλίστα των κρίκων, ο οποίος πήρε ένα χρυσό (το 2000) και ένα χάλκινο (το 1998) ευρωπαϊκά μετάλλια και ένα χάλκινο παγκόσμιο μετάλλιο το 1999.
Η άλλη ευχάριστη έκπληξη ήταν η ομάδα του ανσάμπλ, η οποία κατέκτησε πέρυσι στην Οζάκα δύο φορές την παγκόσμια κορυφή στους τελικούς των οργάνων, ενώ ήταν δεύτερη στο σύνθετο. Η ίδια πεντάδα (Αϊνδιλή, Καρυάμη, Χριστοδούλου, Γεωργάτου, Πολλάτου) πέτυχε το απόλυτο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στη Βουδαπέστη ανεβαίνοντας και τις τρεις φορές στην υψηλότερη θέση του βάθρου.
* Ο θησαυρός των θαλασσοπόρων
Οι έλληνες θαλασσοπόροι ανοίγουν πανιά για το Σίδνεϊ έχοντας στα σεντούκια έναν θησαυρό μεταλλίων. Καπετάνιος της ομάδας της ιστιοπλοΐας ο χρυσός ολυμπιονίκης της Ατλάντας στα Μιστράλ Νίκος Κακλαμανάκης, ο οποίος κατέχει ακόμη δύο χρυσά παγκόσμια μετάλλια (1996 και 2000) και ένα χρυσό ευρωπαϊκό (1994). Αποκάλυψη του 2000 το πλήρωμα των 470 στις γυναίκες η Αιμιλία Τσουλφά και η Σοφία Μπεκατώρου, πρώτες στο Παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Παγκόσμιο τίτλο από το 1995 κατέχουν και άνδρες ομόλογοί τους, ο Κώστας Τριγκώνης και ο Ανδρέας Κοσματόπουλος.
Ο Αιμίλιος Παπαθανασίου στα Φιν κατέκτησε εφέτος το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στην Αγγλία ενώ τέλος ο Λεωνίδης Πελεκανάκης που αγωνίζεται στα Σταρ με τον Δημήτρη Μπούκη είχε έρθει πρώτος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σόλινγκ του 1993.
* Με διαφορετική συχνότητα
Το χρώμα του… μεταλλίου, αν και όχι με την ίδια συχνότητα όπως στην άρση, στον στίβο, στη γυμναστική και στην ιστιοπλοΐα, λάμπει και σε αρκετά από τα υπόλοιπα αθλήματα που θα εκπροσωπήσουν την Ελλάδα στο Σίδνεϊ. Στην πάλη, το πάλαι ποτέ «άθλημα των Ολυμπιακών», ξεχωρίζουν, όσον αφορά την ελληνορωμαϊκή, οι διακρίσεις του Δημήτρη Αβράμη (τρίτος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1999) και του Κώστα Θάνου (τρίτος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα) ενώ στην ελευθέρα ο Αμιράν Καρντάνοφ ήταν τρίτος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1998.
Στο τάε κβον ντο ξεχωρίζει η πρώτη θέση του Μιχάλη Μουρούτσου στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα εφέτος στην Πάτρα και η τρίτη θέση της Αρετής Αθανασοπούλου στο Παγκόσμιο Κύπελλο στη Λιόν. Στην ομάδα της κωπηλασίας η σημαντικότερη διάκριση ανήκει στη Χρύσα Μπισκιτζή, η οποία ήταν τρίτη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Στα πεντάλ οι Δημήτρης Γεωργαλής και Λάμπρος Βασιλόπουλος, οι οποίοι μαζί με τον Κλεάνθη Μπάργκα θα συγκροτήσουν την ομάδα του ολυμπιακού σπριντ, ήταν τρίτοι στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ποδηλασίας πίστας του 1997, ενώ έχουν κατακτήσει όλων των ειδών τα μετάλλια σε τουρνουά του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Ο Καλίν Κρεάνγκα, μεγάλη ελπίδα στο πινγκ πονγκ, έχει στη συλλογή του ένα χάλκινο παγκόσμιο μετάλλιο στο διπλό μεικτό από το 1991, δύο χρυσά ευρωπαϊκά στο διπλό μεικτό (1992) και στο διπλό ανδρών (1994) και ένα ασημένιο στο διπλό μεικτό (1994). Στα αθλήματα της πισίνας η Εθνική Πόλο και η Χριστίνα Θαλλασινίδου της συγχρονισμένης κολύμβησης έχουν βγει μέχρι στιγμής στον… αφρό. Η ομάδα του πόλο ήταν δεύτερη στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1997 στην Αθήνα, ενώ η Θαλλασινίδου έχει αναδειχθεί μία φορά πρωταθλήτρια Ευρώπης, τρεις φορές δευτεραθλήτρια και μία φορά τρίτη.