Αρωμα βουνού και θάλασσας
Ο βαθύς υπέροχος κόλπος του Κυπαρισσιού, με τις δύο εκπληκτικές παραλίες και τα δύο ξωκλήσια, αυτό του Αγίου Νικολάου στα βόρεια και του Αγίου Γεωργίου στον νοτιά, ανοίγεται με εμπιστοσύνη στο βαθύ απέραντο γαλάζιο του Μυρτώου Πελάγους. Είναι ένα τοπίο με μυστική παρθενικότητα, με αρώματα βουνού και ψιθύρους της θάλασσας, από αυτούς που αρχίζουν να σπανίζουν στην Ελλάδα.
Πήγα στο Κυπαρίσσι όταν η μεγάλη παραλία ήταν άδεια από επισκέπτες όπως και η διάσημη παραλία του Αγίου Νικολάου (ή της Αγίας Κυριακής) από θαλαμηγούς πάσης φύσεως και μεγέθους. Περιφερόμουν μόνη και ευτυχής, παρέα με γλάρους στις δύο αυτές φανταστικές ακρογιαλιές του Κυπαρισσιού. Τη μεγάλη ακρογιαλιά, που σαν τεράστια αγκάλη σε περιμένει ανάμεσα στους συνοικισμούς (Παραλία, Βρύση και Μητρόπολη) και στην παραλία του Αγίου Νικολάου ή όπως τώρα τα δύο τελευταία χρόνια οι ντόπιοι ανεπίσημα ονομάζουν παραλία της πριγκίπισσας Νταϊάνας. Εκεί δύο εβδομάδες πριν από τον θάνατό της, στις 31.8.1997, χάρηκε τούτες τις αμόλυντες παρθενικές ακτές.
Στην ίδια περιοχή μόνιμος φανατικός θαυμαστής επιστρέφει και ο τέως πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους μετά της κυρίας Μπάρμπαρα, όταν επισκέπτεται την Ελλάδα φιλοξενούμενος του κ. Λάτση στη θαλαμηγό Alexander.
Το νήμα της ιστορίας
Στην αρχαιότητα το Κυπαρίσσι ήταν γνωστό με το όνομα Κύφαντα και η ακρόπολή του βρίσκεται επάνω στον λόφο Καστράκι. Τους κλασικούς και ελληνιστικούς χρόνους ανήκε διοικητικά πότε στη Σπάρτη και πότε στο Αργος. Στους ρωμαϊκούς και στους πρώτους βυζαντινούς χρόνους, χάνουμε τα ίχνη της πόλης Κύφαντα. Γύρω στα 1000 μ.Χ. εμφανίζεται νέος οικισμός στην περιοχή με το όνομα Κυπαρισσία ή Κυπαρίσσι.
Το Κυπαρίσσι καταστράφηκε από την επιδρομή του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο το 1825 και χρειάστηκαν πολλά να γίνουν στα μετά την επανάσταση χρόνια για να ξαναπάρει ζωή ο τόπος. Η ακμή του κράτησε περίπου έναν αιώνα.
Τις δεκαετίες του 1950 και 1960 το Κυπαρίσσι συρρικνώθηκε από τη μετανάστευση, εσωτερική προς Πειραιά και Αθήνα και εξωτερική προς Καλιφόρνια (Σαν Φρανσίσκο) και αργότερα προς Καναδά. Οι ξενιτεμένοι Κυπαρισσιώτες όμως το λατρεύουν, το επισκέπτονται συχνά, πολλοί έχουν παλιννοστήσει και διατηρούν σε καλή κατάσταση τα σπίτια τους με τους όμορφους λαχανόκηπους.
Το Κυπαρίσσι, εκτός από άριστα στη φυσική ομορφιά και στο ήθος των κατοίκων του, παίρνει άριστα με τόνο και στην καθαριότητα, κάτι που εκπλήσσει ευχάριστα τον ταξιδιώτη.
Εικόνες και σκέψεις
Εικόνες και σκέψεις ξαναγυρίζουν στη μνήμη μου τώρα που γράφω αυτό το σύντομο κείμενο για το Κυπαρίσσι.
* Η θάλασσα λαμπυρίζει σε χιλιάδες σταγόνες φωτός. Τα πριγκιπικά καλλίγραμμα πόδια στην κάθετη κατάδυση χτυπούν χαρούμενα το θαλασσινό νερό και η πανέμορφη παραλία του Αγίου Νικολάου στο Κυπαρίσσι, τον Αύγουστο του 1997, εμφανίζεται φευγαλέα στις τηλεοράσεις όλου του κόσμου. Οι διακοπές της πριγκίπισσας Νταϊάνας και του συντρόφου της Ντόντι Αλφαγέτ στην Ελλάδα τελειώνουν…
* Αλήθεια, γιατί θυμάμαι αυτές τις εικόνες όταν διαβάζω επάνω από την εξώθυρα ενός σπιτιού στο Κυπαρίσσι τα παρακάτω λόγια: «Σήμερον εμού, αύριον ετέρου, και ουδέποτε κανενός»;
* Ο ρόχθος ή φλοίσβος ή μουρμούρισμα της θάλασσας κάτω από το παράθυρό μου να με νανουρίζει και η σκέψη ότι η τεράστια παραλία και τα φιλαράκια μου οι γλάροι με περιμένουν ξημερώματα ή δειλινό, όποτε θέλω και όσο θέλω! Τι υπέροχο αίσθημα ελευθερίας!
* Απολαυστικοί είναι οι περίπατοι το απόγευμα με την ευεργετική σκιά στο μονοπάτι που οδηγεί στο ξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου, καθώς διασχίζει κανείς την όχθη με την πυκνή μακία που ευωδιάζει από χιλιών λογιών φρύγανα.
* Η επίσκεψη μέσα από πικροδάφνες, γαλατσίδες, κιτρινοξιλιές, συκιές και σχοίνα στο αρχαίο Ασκληπιείο και στα ξωκλήσια επάνω από τον γραφικότατο συνοικισμό Βρύση. Βλέπεις, ακούς και ευφραίνεσαι το νερό που αναπηδά μέσα από τον βράχο καθώς υπόγεια κατεβαίνει από τις κορυφές του Πάρνωνα και αναβλύζει για να υδροδοτήσει το Κυπαρίσσι και να ποτίσει την καλλιεργήσιμη γη ολόγυρα. Μια μαγευτική τοποθεσία που δεν πρέπει να ξεχάσετε να επισκεφθείτε.
Πώς θα φτάσετε: Οδικώς με ΙΧ., εξερευνώντας και άλλες περιοχές ολόγυρα. Να διαθέσετε ένα τριήμερο. Υπάρχουν δύο διαδρομές: Η πρώτη (333 χλμ.): Αθήνα – Σπάρτη – Μολάοι – Ρειχέα – Λαμπόκαμπος – Χάρακας – Κυπαρίσσι. Το τελευταίο μέρος της διαδρομής, ορεινό, υπέροχο, λίγο κουραστικό όμως με συνεχείς στροφές στο βουνό χρειάζεται προσοχή. Η δεύτερη (293 χλμ.): Αθήνα – Σπάρτη – Γεράκι – Αγιος Δημήτριος – Κρεμαστή (ωραία περιοχή με έλατα) – Λαμπόκαμπος – Χάρακας – Κυπαρίσσι (αυτή η διαδρομή είναι περίπου 40 χλμ. μικρότερη της πρώτης).
Οδικώς με λεωφορείο του ΚΤΕΛ: Φεύγετε για Μολάους με το πρωινό λεωφορείο των 6.30 π.μ. και μετά με τοπικό με ανταπόκριση από Μολάους για Κυπαρίσσι. Αν φτάσετε στους Μολάους και δεν προλάβετε την ανταπόκριση, το ταξί θα σας κοστίσει ως το Κυπαρίσσι γύρω στις 8.000 δρχ. Πληροφορίες: ΚΤΕΛ Λακωνίας: Αθήνα: 5124.913, Σπάρτη: (0731) 26441, Μολάοι: (0732) 22209.
Πού θα μείνετε: Κωδικός 0732.
* Ενοικιαζόμενα διαμερίσματα: Στην Παραλία, Σοφία Βασιλείου, τηλ.: 55327 – 55033 – 0944-180300.
* Επιπλωμένα διαμερίσματα: Στην Παραλία, Γιάννης Ροβάτσος (τηλ. 55327), Κατίνα Πουλάκη (τηλ. 55238). Στη Μητρόπολη, Γιώτα Κούτση (τηλ. 55297).
* Ενοικιαζόμενα δωμάτια: Στην Παραλία, Ιωάννης Ροβάτσος (τηλ.: 55237 – 55341), Χρήστος Ροβάτσος (τηλ.: 55246), Νικόλαος Ροβάτσος (τηλ. 55410).
Πού θα φάτε: Υπάρχουν αρκετά εστιατόρια που προσφέρουν γευστικές απολαύσεις στον επισκέπτη.
Στην Παραλία στο «Τροκαντερό» με την υπέροχη θέα και στο εστιατρόριο του Ιωάννη Ροβάτσου. Στη Μητρόπολη, στην Κυρία Λούλα και στην παραδοσιακή ταβέρνα του Τίρη.
Μην ξεχάσετε να γευθείτε:
* Προπύρα: ψωμί ζυμωτό με λάδι και αλάτι ψημένο στο ταψί στο φούρνο.
* Ζοράκια: μικρές πλεξούδες από αντεράκια, σπληνάντερο και αρνί της σούβλας στου Τίρη κάθε Σάββατο.
* Παραδοσιακές κακαβιές και μπαρμπούνια τα νοστιμότερα της Ελλάδας από Λεωνίδιο ως Μονεμβασιά σε όλα τα εστιατόρια της Παραλίας και της Μητρόπολης.
Αν αποφασίσετε να γνωρίσετε το Κυπαρίσσι στη φθινοπωρινή ομορφιά του λίγο μοναχικό, αναδιπλωμένο στις αγροτικές και κτηνοτροφικές εργασίες της εποχής και επειδή η υποδομή του είναι πιο θερινή, βάλτε και ένα αερόθερμο στο αυτοκίνητο.
