Το ενδιαφέρον για τη γυναικεία μόδα δεν κατάφερε να μπει ποτέ στο Τop 10 των θεμάτων που απασχολούν τον αντρικό πληθυσμό – για να είμαστε ειλικρινείς, ούτε στο Τop 10 million. Παρότι περνάμε ένα σημαντικότατο μέρος της ζωής μας παρατηρώντας, αναλύοντας και σχολιάζοντας την εξωτερική εμφάνιση του αντίθετου και πολυαγαπημένου φύλου, ποτέ δεν δώσαμε καμία σημασία στο τι θα φορεθεί την Ανοιξη/Καλοκαίρι 2014, αν τα πουαντιγιέ ξαναήρθαν στα πράγματα ή τι ακριβώς είναι, τέλος πάντων, τα πουαντιγιέ. Δεν είναι τυχαίο ότι η συντριπτική πλειονότητα των σχεδιαστών μόδας γυναικείων ρούχων είναι γκέι ή γυναίκες. Μεταξύ μας, ευτυχώς για τις γυναίκες: αν η μόδα ήταν στα χέρια μας, θα κυκλοφορούσαν αποκλειστικά το καλοκαίρι με μπικίνι και το χειμώνα με γούνα – και τίποτα άλλο από μέσα, ζαρτιέρες το πολύ πολύ.

Ο μόνος τομέας για τον οποίο δείχνουμε ένα άλφα ενδιαφέρον είναι τα γυναικεία εσώρουχα. Εδώ, μάλιστα, να ρίξουμε και μια ματιά στον διαφημιστικό κατάλογο που έχει το BHMAdonna, να παρακολουθήσουμε και το βίντεο από την επίδειξη της Victoria’s Secret, να δούμε και τη διαφήμιση της Κάιλι Μινόγκ για τα Agent Provocateur. Ευχαρίστως. Και «βεβαίως, αγάπη μου, φυσικά να έρθω μαζί σου για να ψωνίσεις εσώρουχα». Το απαγορευμένο για τα αδιάκριτα μάτια κομμάτι υφάσματος, το τελευταίο οχυρό του «αντιπάλου», το έσχατο εμπόδιο πριν από την επίτευξη του στόχου (ναι, για το σεξ μιλάμε) είναι το μοναδικό κομμάτι της γυναικείας γκαρνταρόμπας που κερδίζει την προσοχή μας.

Ως τώρα δεν είχαμε παράπονα από τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσονταν οι τάσεις στα γυναικεία εσώρουχα.

Ακολουθούσαν τον δρόμο που μας άρεσε – δηλαδή γίνονταν διαρκώς μικρότερα, ένα βήμα πριν από την ανυπαρξία, τύπου «υπάρχω μόνο για να σου δώσω την χαρά να με βγάλεις». Ομως τον τελευταίο καιρό, ανησυχητικά μηνύματα φτάνουν στα αφτιά μας (και στα μάτια μας). Οι διαστάσεις αρχίζουν να μεγαλώνουν, το ύφασμα απλώνεται και καλύπτει περισσότερα από το αντικείμενο του πόθου, αιρετικές φωνές τολμούν να μιλούν (φευ!) για τον θάνατο του στρινγκ. Ολοι εμείς οι μινιμαλιστές αρσενικοί αναρωτιόμαστε: «Μήπως ξανάρχεται ο Μεσαίωνας; Μήπως να αντιδράσουμε προτού βρεθούμε αντιμέτωποι εκ νέου με τη σωβρακοφανέλα;».

Ας μην προτρέχουμε, συναγωνιστές, και ας μη φέρνουμε την καταστροφή για μερικά τετραγωνικά εκατοστά υφάσματος παραπάνω. Μπορεί τα νέα γυναικεία εσώρουχα να μην είναι πλέον ψιλοανύπαρκτα, παραμένουν όμως εντός των σωστών αντρικών προδιαγραφών (της εξής μίας): είναι σέξι. Χάρη στη σωστή χρήση της διαφάνειας, στα ευχάριστα στην αφή υλικά και το κατάλληλο «κόψιμο» της πίσω πλευράς, καταφέρνουν να διατηρήσουν την αισθησιακή τους διάσταση, ακόμη και αν δεν είναι όσο αποκαλυπτικά είχαμε συνηθίσει. Και, μεταξύ μας, κολακεύουν περισσότερο την όχι ακριβώς αψεγάδιαστη σιλουέτα της Καιτούλας μας (που έχει πάρει και κάνα δυο κιλά τελευταία) από τα εντελώς φόρα παρτίδα στρινγκ. Θυμόμαστε όλοι την παροιμία με τα μεταξωτά βρακιά; Ετσι μπράβο. Πιστέψτε το λοιπόν. Πάλι κερδισμένοι είμαστε.

* Δημοσιεύθηκε στο ΒΗΜΑmen Απριλίου 2014