Μία υπογραφή μακριά από τις κλινικές μιας ημέρας

Σε μία από τις πλέον δύσκολες υποθέσεις στον χώρο της Υγείας έχει αναχθεί η λειτουργία των Μονάδων Ημερήσιας Νοσηλείας τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Η έκβαση της υπόθεσης αυτής, που έχει λυθεί προ πολλού σε πολλές άλλες χώρες, καθώς προσφέρει εξοικονόμηση σε χρήμα και συμβάλλει στον περιορισμό ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων, συναντούσε αδικαιολόγητες καθυστερήσεις την τελευταία τριετία στην Ελλάδα.

Το Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας (ΚΕΣΥ) δεν έθετε, ως ώφειλε, τις προδιαγραφές λειτουργίας των μονάδων, παρ’ ότι προβλεπόταν και από τον νόμο του τότε υπουργού κ. Ανδρέα Λοβέρδου, με αποτέλεσμα το θέμα να μένει στον… πάγο. Ωστόσο, τις τελευταίες ημέρες υπάρχουν ενδείξεις ότι η λειτουργία των εν λόγω μονάδων θα προχωρήσει.

Εξοικονόμηση δαπανών ως 225 εκατ.

Την Παρασκευή 6 Ιουνίου, δηλαδή λίγα εικοσιτετράωρα πριν από τον ανασχηματισμό, ο πρώην υπουργός Υγείας κ. Αδωνις Γεωργιάδης υπέγραψε τη σχετική υπουργική απόφαση, πλην όμως δεν πρόλαβε να πάρει ΚΑΔ (Κωδικός Αριθμός Δημοσιεύματος) από το Εθνικό Τυπογραφείο. Ετσι, η απόφαση θα υπογραφεί εκ νέου από τον διάδοχό του κ. Μάκη Βορίδη. Ο ίδιος με δηλώσεις του προς «Το Βήμα» δεσμεύτηκε ότι θα προχωρήσει στην έκδοσή της εντός της εβδομάδας. Αλλωστε μελέτη του Τομέα Οικονομικών της Υγείας της ΕΣΔΥ (Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας) καταδεικνύει ότι θα υπάρξει ετήσια εξοικονόμηση δαπανών τόσο για τον ΕΟΠΥΥ όσο και για τον κρατικό προϋπολογισμό ως 225 εκατ. ευρώ. Οσο περίπου έχει υπολογιστεί το κόστος της φαρμακευτικής κάλυψης των ανασφαλίστων…

Σύμφωνα με τον κ. Αντώνη Δημόπουλο, πρώην γενικό γραμματέα Δημόσιας Υγείας, «είναι σημαντικό να αναπτυχθούν οι κλινικές μιας ημέρας, μέσα από τα σημαντικά βήματα που γίνονται τα τελευταία τρία χρόνια στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, για δύο λόγους: ο πρώτος, διότι αποφορτίζουμε τα νοσοκομεία από πράξεις που μπορούν να γίνουν εκτός νοσοκομειακού περιβάλλοντος· ο δεύτερος, διότι δίνουμε την απαραίτητη ευελιξία στην πρωτοβάθμια περίθαλψη ώστε να μπορεί να δουλέψει και αυτόνομα σε μια σειρά περιστατικών καθημερινής ιατρικής πράξης».

Ο κ. Δημόπουλος τονίζει βέβαια ότι απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή τόσο στον προσδιορισμό και στην εφαρμογή των όρων και των προϋποθέσεων λειτουργίας των συγκεκριμένων μονάδων όσο και στην εξειδίκευση από το ΚΕΣΥ και την ιατρική κοινότητα των πράξεων κατά ειδικότητα. «Δηλαδή ένα μέρος αφορά τις προδιαγραφές και ένα άλλο τις ιατρικές πράξεις που μπορούν να γίνονται σε αυτές τις μονάδες» προσθέτει.

Η τελευταία υπουργική απόφαση ορίζει ως Μονάδα Ημερήσιας Νοσηλείας αυτήν που παρέχει υπηρεσίες υγείας διαγνωστικής, θεραπευτικής ή χειρουργικής φύσεως για τις οποίες δεν απαιτείται γενική ραχιαία ή επισκληρίδιος αναισθησία και νοσηλεία χωρίς διανυκτέρευση. Με άλλα λόγια, αφορά κυρίως την αντιμετώπιση οφθαλμιατρικών, ορθοπεδικών, οδοντιατρικών, δερματολογικών, γυναικολογικών περιστατικών, περιπτώσεων ΩΡΛ, καθώς και την ειδικότητα της γενικής και πλαστικής χειρουργικής.

Στο δεύτερο άρθρο αναφέρεται ότι για να λειτουργήσει η Μονάδα Ημερήσιας Νοσηλείας θα πρέπει να εγκατασταθεί είτε σε αυτοτελές κτίριο είτε σε λειτουργικά αυτοτελή οριζόντια ιδιοκτησία ή να συστεγάζεται αποκλειστικά με άλλον φορέα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Επίσης, μπορεί «να συστεγάζεται με μονάδα Αποκατάστασης – Αποθεραπείας που λειτουργεί νόμιμα». Στο σημείο αυτό ο πρώην υπουργός παραδέχεται έμμεσα ότι υπάρχουν Μονάδες Αποκατάστασης – Αποθεραπείας οι οποίες μπορεί να λειτουργούν παρανόμως, όπερ σημαίνει ότι πρέπει να ξεκινήσει έλεγχος και σε αυτόν τον τομέα.

Στο ίδιο άρθρο αναφέρεται ότι η Μονάδα Ημερήσιας Νοσηλείας θα πρέπει να διασυνδέεται επιστημονικά με νοσοκομείο του ΕΣΥ, Κέντρο Υγείας ή ιδιωτική κλινική «που βρίσκεται σε απόσταση το πολύ είκοσι χιλιομέτρων, για την αντιμετώπιση τυχόν επιπλοκών στη θεραπεία του ασθενούς». Εφόσον η μονάδα εγκατασταθεί σε νησί, είναι επίσης απαραίτητη η διασύνδεσή της με νοσοκομείο του ΕΣΥ, Κέντρο Υγείας ή ιδιωτική κλινική στο νησί όπου πρέπει να υπάρχει τακτική ακτοπλοϊκή ή αεροπορική γραμμή.