Κάρλος Ακόστα: «Δούλεψα σκληρά για να γίνω ο καλύτερος»

«Ηθελα να γίνω ο επόμενος Πελέ». Η απάντησή του στην ερώτηση τι ονειρευόταν να γίνει όταν ήταν παιδί είναι μάλλον αδόκητη για τον 45χρονο σήμερα Κάρλος Ακόστα, τον μεγαλύτερο χορευτή της γενιάς του, τον καλλιτέχνη που έχει συγκριθεί ευθέως με τα ιερά τέρατα του μπαλέτου, τον Ρούντολφ Νουρέγεφ και τον Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ. Και όμως, όταν τον ρωτάς ποια ήταν τα πρώτα συναισθήματά του όταν βρέθηκε σε μια τάξη μπαλέτου, εκείνος απαντά με ειλικρίνεια ότι ήθελε να τρέχει ελεύθερος στο δάσος και να κολυμπά, παρά να κάνει ασκήσεις σε μια μπάρα.

Η ίδια όμως η ζωή του ήταν εντελώς απρόσμενη, καθώς το ενδέκατο παιδί ενός ταπεινού οδηγού φορτηγού της Αβάνας, που έπρεπε να απομνημονεύσει την ακριβή θέση των αιχμηρών ελατηρίων που προεξείχαν από το κρεβάτι που μοιραζόταν με τα αδέλφια του για να μην ξυπνήσει το επόμενο πρωί με πληγές, βρέθηκε να χορεύει στις μεγαλύτερες σκηνές του κόσμου, αποτελώντας τον πρώτο μαύρο κορυφαίο χορευτή του Βασιλικού Μπαλέτου.

«Δεν διάλεξα το μπαλέτο, δεν υπήρχε απολύτως κανένα κίνητρο από μέρους μου. Ο πατέρας μου με έστειλε όταν ήμουν εννιά γιατί φοβόταν ότι έπαιρνα τον κακό δρόμο» αναφέρει. Η οπτική του άλλαξε όταν ήταν 13 ετών και παρακολούθησε μια παράσταση στο Εθνικό Μπαλέτο της Κούβας. «Μου πήρε χρόνο μέχρι να το καταλάβω, αλλά όταν συνέβη δεν υπήρχε γυρισμός. Ημουν αποφασισμένος να γίνω ο καλύτερος και έριξα τον εαυτό μου στη σκληρή δουλειά και στην αφοσιωμένη πρακτική».

Και έγινε πράγματι ο καλύτερος. Κέρδισε διαγωνισμούς, γνώρισε την αποθέωση στο English National Ballet και στη συνέχεια στο Houston Ballet, για να εδραιωθεί τελικά στο Κόβεντ Γκάρντεν.

Η Κούβα φυσικά υπήρχε πάντα μέσα του. «Ο χορός είναι σύμφυτος με την κουλτούρα και τη ζωή της Κούβας» απαντά. «Σκεφτείτε το ως μια έκφραση χαράς και αισθησιασμού που ασκείται σε εθνικό επίπεδο». Το 2015 ο ίδιος αποσύρθηκε από το Βασιλικό Μπαλέτο. Δεν σταμάτησε να χορεύει όμως, κάνοντας επιλεκτικές εμφανίσεις, συγκλονίζοντας για μια ακόμη φορά με τις χορογραφίες του αλλά και με την ομάδα χορού Acosta Danza που δημιούργησε το 2016 στην Κούβα. Ετσι με το 25μελές μπαλέτο του θα εμφανιστεί στο Ηρώδειο γιορτάζοντας τα 30 χρόνια του στον χορό.

Τι θα παρακολουθήσει λοιπόν το αθηναϊκό κοινό; «Η παράστασή μας περιλαμβάνει τόσο κλασικό όσο και σύγχρονο ρεπερτόριο, αντλώντας έμπνευση που ξεκινά από την παράδοση της Κούβας και φτάνει μέχρι τη μουσική των Rolling Stones».

Ο ίδιος θεωρείται σουπερστάρ στη χώρα του και προσπαθεί με κάθε τρόπο να βοηθήσει τους νέους κουβανούς χορευτές. Πολυπράγμων, συγγραφέας βιβλίων – το 2008 η αυτοβιογραφία του «No Way Home» έγινε best seller -, έχει περάσει και στον κινηματογράφο και είναι σήμερα πατέρας τριών παιδιών. «Διασκεδάζουμε πολύ χορεύοντας όλοι μαζί στο σπίτι, αλλά δεν είναι πρόθεσή μου να επηρεάσω τα παιδιά μου ώστε να ασχοληθούν επαγγελματικά με τον χορό» εξομολογείται.

Επόμενος σταθμός του μετά το Ηρώδειο αποτελεί το Royal Albert Hall του Λονδίνου. Αραγε θα σταματήσει ποτέ να χορεύει; «Πάντα θα θέλω να χορεύω, αλλά όλα τα καλά πράγματα κάποτε φτάνουν στο τέλος τους. Οταν έρθει η στιγμή να τα παρατήσω, ναι, είμαι σίγουρος ότι θα μου λείψει τρομερά».

Carlos Acosta – Acosta Danza, «A celebration», 26 Σεπτεμβρίου στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού. Μέρος των εσόδων της παράστασης θα διατεθεί στον φορέα Coeurs pour Tous Hellas – Καρδιές για Ολους (www.coeurs-pourtoushellas.gr).