Αγγίζει τα όρια του παραλογισμού η ιστορία με την επένδυση της El Dorado Gold στη Χαλκιδική και τη στάση της κυβέρνησης. Δεν αντέχει σε καμιά λογική τη μια μέρα να εμφανίζεται ο πρωθυπουργός, έστω και με μεγάλη καθυστέρηση, ως υπερασπιστής των επενδύσεων και δη των ξένων και την επομένη η εταιρεία να αναγγέλλει την αναστολή λειτουργίας της γιατί, όπως υποστηρίζει, η κυβέρνηση δεν ανταποκρίνεται στα αιτήματα της και τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει.

Είναι γεγονός ότι η συγκεκριμένη επένδυση είχε στοχοποιηθεί εδώ και πάρα πολύ καιρό από τον Σύριζα ,που είχε στηρίξει με όλες του τις δυνάμεις τις κινητοποιήσεις των διαμαρτυρόμενων κατοίκων της περιοχής. Στη συνέχεια βέβαια μετά τις αντιδράσεις και τις αλλαγές υπουργών, έδινε την εντύπωση ότι συμβιβάστηκε με την αναγκαιότητα της επένδυσης, για να αποδειχθεί ότι επί της ουσίας δεν είχε αλλάξει ποτέ στάση.

Αν πράγματι η συγκεκριμένη επένδυση πρέπει να πάει στα τσακίδια, όπως έσπευσε να διακηρύξει ο πρωθυπουργικός σύμβουλος, έχουν υποχρέωση να εξηγήσουν δημοσίως και καθαρά τους λόγους. Να σταματήσουν να κοροϊδεύουν με μισόλογα και τους επενδυτές και τους εργαζόμενους, αλλά και όσους αντιδρούν. Γιατί πέρα από την συγκεκριμένη επένδυση ο θόρυβος και οι διεθνείς αντιδράσεις που προκαλούνται κάνουν ζημιά συνολικά στη χώρα, αποθαρρύνοντας όσους πιθανόν ενδιαφέρονται να επενδύσουν στην Ελλάδα.
Γιατί για να μην ξεχνιόμαστε, πέρα από τον χρυσό της Χαλκιδικής,οι επενδύσεις στην περίοδο του Σύριζα είναι μια αμαρτωλή και κυρίως επώδυνη ιστορία για όποιον αποφασίζει ότι αξίζει τον κόπο να διαθέσει χρήματα στην Ελλάδα. Να θυμηθούμε τις αντιδράσεις για την Cosco και τις κραυγές των στελεχών του Σύριζα ή το γίνεται με το Ελληνικό που καρκινοβατεί ενώ υπουργοί διαβεβαιώνουν ότι λύνονται τα θέματα από βδομάδα σε βδομάδα; Τον ξεσηκωμό στην Κέρκυρα για την Κασσιόπη,τα αιολικά πάρκα στην Εύβοια, την Κρήτη και αλλού;
Μπορεί ο πρωθυπουργός να ανακάλυψε την αξία των επενδύσεων και να υποστηρίζει ότι έρχεται επενδυτικό μπουμ, αλλά πρέπει να την ανακαλύψουν και οι συνεργάτες του, τα κομματικά του στελέχη, οι διοικήσεις των οργανισμών που εμπλέκονται. Κι αν δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τις ιδεοληψίες τους, έχει την ευθύνη και την υποχρέωση να τους στείλει στα σπίτια τους,αν φυσικά εννοεί αυτά που είπε στη Θεσσαλονίκη.

Καλώς ή κακώς δεν είναι πια ένα περιθωριακό κόμμα της αντιπολίτευσης, που μπορεί τη μια μέρα να είναι υπέρ και την άλλη κατά. Έχει, έχουν την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας και δεν μπορούν να εξαντλούνται σε μεγαλόστομες διακηρύξεις χωρίς αντίκρισμα. Αρκετά έχει πληρώσει ως τώρα η χώρα, η οικονομία και οι πολίτες τις ανακολουθίες τους.


ΤΟ ΒΗΜΑ