Οράματα στο Μαξίμου

Σήμερα θα σας μεταφέρω ορισμένους από τους σχεδιασμούς που γίνονται πίσω από τις κλειστές πόρτες του Μεγάρου Μαξίμου, στις ατέλειωτες συνεδριάσεις του λεγόμενου «πρωινού καφέ», στον οποίο μετέχουν οι πλέον έμπιστοι συνεργάτες του Αλ. Τσίπρα. Το καινούργιο που υπάρχει είναι το όραμα, όπως το ονομάζουν, του κ. Τσίπρα πώς θα κυβερνήσει όσο χρόνο μπορεί περισσότερο, εξορκίζοντας τις πρόωρες εκλογές και δημιουργώντας ένα νέο δίπολο του ΣΥΡΙΖΑ (ή της Κεντροαριστεράς –όπως θα δούμε παρακάτω) με τη Νέα Δημοκρατία του Κυρ. Μητσοτάκη. Πρώτα απ’ όλα στο Μαξίμου λένε πλέον ευθέως ότι η Κεντροαριστερά είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και επικεφαλής της ο Αλ. Τσίπρας. Οτι έχει καλύψει με τις κινήσεις του τον χώρο, τη στιγμή που τα παραδοσιακά κεντροαριστερά σχήματα ή φυλλορροούν ή δεν συνεννοούνται μεταξύ τους όχι μόνο για το ποιος θα ηγηθεί, αλλά και στις προγραμματικές τους συγκλίσεις…

nnn

Μαθαίνω συγκεκριμένα ότι αυτή η σιγουριά (την οποία ορισμένοι ακόμα και μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ ονομάζουν «μετέωρο βήμα» ή άγνοια πραγματικότητας) βασίζεται στις μυστικές κυλιόμενες δημοσκοπήσεις που έχει παραγγείλει το Μέγαρο Μαξίμου, σύμφωνα με τις οποίες (όπως τις αναγιγνώσκει ο κ. Τσίπρας) τα περισσότερα κόμματα της Κεντροαριστεράς δεν πιάνουν καν το εκλογικό όριο ώστε να εισέλθουν στη Βουλή. Τόσο σίγουρος είναι για αυτό που, όπως μου λένε, δεν άκουσε καν τις εισηγήσεις συνεργατών του κατά τον ανασχηματισμό να κάνει περαιτέρω άνοιγμα προς το ΠαΣοΚ (αρνήθηκε να υπουργοποιήσει, για παράδειγμα, τη Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου) και «εξεδίωξε» όλους τους πασοκογενείς υπουργούς του από την κυβέρνηση, πλην των Π. Κουρουμπλή, τον οποίο υποβάθμισε, και Χρ. Σπίρτζη, που είναι φίλος του.

«Βλέπει» προς Σοσιαλιστές

«Θέλω να κυβερνήσω με ανθρώπους της γενιάς μου, άφθαρτους, χωρίς ιδεολογικές αγκυλώσεις και με όρεξη για δουλειά» λέει τελευταίως ο κ. Τσίπρας και παραμερίζει από τα κέντρα εξουσίας όλους αυτούς που ευνόησε στους πρώτους μήνες διακυβέρνησής του, δηλαδή τους «κολλητούς», τους συγγενείς, τα αδέλφια ή εξαδέλφια. Με όπλο μόνο τις δημοσκοπήσεις, όχι όμως αυτές που αφορούν το δικό του κόμμα και τη δική του κυβέρνηση που η εικόνα της έχει φθαρεί, αλλά της δύναμης των άλλων κομμάτων, έχει ως στόχο να απορροφήσει όσο μπορεί περισσότερο δυνάμεις από τον χώρο της Κεντροαριστεράς. Γνωρίζει φέρ’ ειπείν ότι στη Φώφη Γεννηματά ασκούνται πιέσεις, ότι το κόμμα του Στ. Θεοδωράκη φυλλορροεί, ότι το κόμμα του Β. Λεβέντη δεν θα εισέλθει στη Βουλή και ότι αυτός καλύπτει πλήρως τον χώρο αυτό. Σχέδιό του είναι να εκπροσωπήσει την Κεντροαριστερά, εκτοπίζοντας τους εκσυγχρονιστές που ματαίως εδώ και χρόνια προσπαθούν να ενωθούν και να παρουσιάσουν μια δυναμική…

nnn

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι και στην Ευρώπη ο κ. Τσίπρας κοιτάζει προς τα σοσιαλιστικά κόμματα και όχι προς τα κόμματα της Αριστεράς. Στη Γερμανία, για παράδειγμα, έχει παγώσει κάθε συνεργασία με το αριστερό Die Linke και φλερτάρει με το (σοσιαλδημοκρατικό) SPD. Στη Γαλλία συμβαίνει το ίδιο, αφού περισσότερη επικοινωνία έχει με τον Φρανσουά Ολάντ παρά με τον αριστερό Ζαν-Λικ Μελανσόν. Στην Πορτογαλία συνεργάζεται με τον επικεφαλής του Σοσιαλιστικού Κόμματος, πρωθυπουργό Αντόνιο Κόστα παρά με τους ηγέτες του πορτογαλικού Κομμουνιστικού Κόμματος και ας αμφισβητεί η «Αυγή» την επιλογή των κομμουνιστών να στηρίξουν μια κυβέρνηση υπό τους Σοσιαλιστές. Αλλωστε, ας μην ξεχνάμε πόσο πρόθυμα ο κ. Τσίπρας μετέχει, έστω ως παρατηρητής, στις συνεδριάσεις των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών, συνήθως με πρόσκληση είτε του προέδρου Ολάντ είτε του Ματέο Ρέντσι.

Χωρίς τον ξενοδόχο…

Αυτά λέγονται και σχεδιάζονται στις συσκέψεις του «πρωινού καφέ» του Μεγάρου Μαξίμου, πολλές φορές χωρίς τον ξενοδόχο (όπως λέει και η λαϊκή ρήση), αφού δεν αφουγκράζονται την οργή της κοινωνίας για κακοδιαχείριση, για ανικανότητα και για μια διακυβέρνηση που βασίζεται αποκλειστικά θα έλεγε κανείς στις υπέρμετρη φορολογία. Επιπλέον οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί είναι να παραμείνουν στο πολιτικό πεδίο δύο χώροι, αυτός του ΣΥΡΙΖΑ και αυτός της ΝΔ, όποτε κι αν γίνουν οι εκλογές. Με λίγα λόγια, η αναμέτρηση Ντόλαντ Τραμπ – Χίλαρι Κλίντον θα ωχριά μπροστά στις προσεχείς ελληνικές εκλογές.

nnn

Στον αντίποδα, κύκλοι της Νέας Δημοκρατίας διατυπώνουν ένα εύλογο, όπως το χαρακτηρίζουν, ερώτημα. Αφού το τέταρτο Μνημόνιο βρίσκεται ante portas (δηλαδή προ των πυλών) και ο κ. Τσίπρας επιμένει ότι οι εκλογές (και μάλιστα τριπλές) θα γίνουν τον Μάιο του 2019, τότε θα είναι αυτός που θα το υπογράψει με όλα τα μέτρα που θα το συνοδεύσουν; Συνεπώς μία είναι η λύση (και θα σας τη μεταφέρω ακριβώς όπως τη λένε στο «γαλάζιο» επιτελείο): «Για να γλιτώσουμε το τέταρτο Μνημόνιο, να γίνουν τώρα εκλογές και να φύγουν και ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του». Για τη Νέα Δημοκρατία οι εκλογές είναι αναπόφευκτες, και μάλιστα υπολογίζουν ότι θα αναγκαστεί να τις προκηρύξει στους πρώτους μήνες του 2017.

nnn

Τον είδα στη Βουλή να περπατά κρατώντας την τσάντα του με κατεβασμένο το κεφάλι, στενοχωρημένος. Ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Παρασκευόπουλος ήταν από τους καρατομηθέντες και δεν έμαθε ποτέ τον λόγο της απομάκρυνσής του από το υπουργικό σχήμα. Απλώς του τηλεφώνησε ο Αλ. Τσίπρας και τον ευχαρίστησε, ενώ, όπως λέει, εκκρεμεί μια συνάντησή του για εξηγήσεις με τον Πρωθυπουργό: «Ηταν μια στιγμιαία στενοχώρια που έφυγα από το υπουργείο, αλλά μου πέρασε, γιατί ο διάδοχός μου Στ. Κοντονής κράτησε όλους τους συνεργάτες μου και έτσι δεν θεωρώ ότι υπάρχει πρόβλημα». Ενας ακόμη υπουργός μετά τον κ. Μπαλτά που καρατομήθηκε χωρίς να γνωρίζει τον λόγο.

Σας έχω νέα από τον πρώην Νο 2 του Μεγάρου Μαξίμου και επίδοξο υπουργό καναλάρχη Νίκο Παππά. Αν και πολλοί πιστεύουν ότι οι σχέσεις του με τον Αλ. Τσίπρα έχουν «παγώσει», μετέχει στις συνεδριάσεις του «πρωινού καφέ», αλλά εξ… αποστάσεως. Μου λένε ότι δεν έχει την ίδια παρεμβατικότητα που είχε προ του ανασχηματισμού στον κ. Τσίπρα και ότι αυτό που τον νοιάζει περισσότερο απ’ όλα είναι η υστεροφημία του. Θεωρεί ότι τον περιμένουν ακόμα πολλά χρόνια στην πολιτική και αυτό που προσπαθεί τώρα να κάνει είναι να οργανώσει το υπουργείο του (βρίσκεται στη λεωφόρο Συγγρού), ένα υπουργείο, όπως λέει, πρωτόγνωρο για τα κυβερνητικά δεδομένα. Θέλει να ηρεμήσει και κυρίως να ξεχαστεί μετά το φιάσκο του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες, αλλά παράλληλα επιδιώκει με κάθε τρόπο να βρίσκεται στην επικαιρότητα, έστω και με ανούσιες συνεντεύξεις για το… ποδόσφαιρο προκειμένου να δείξει πόσο «κολλητός» ήταν στο παρελθόν με τον κ. Τσίπρα, ο οποίος ακόμα και στα αμφισβητούμενα πέναλτι του τηλεφωνούσε εάν ο διαιτητής δικαίως τα έδωσε ή όχι. Δεν διστάζει ακόμα να μετέχει και σε πάνελ που έχουν σχέση με το νέο, όπως το ονομάζει, τηλεοπτικό τοπίο, όπως αυτό που οργανώνεται τη Δευτέρα στη Στοά του Βιβλίου με τον Νίκο Κοτζιά και τον καθηγητή Νίκο Λέανδρο.