Τι είχες… FIFA, τι είχα πάντα. Η διαιτησία του Ιάπωνα Νισιμούρα στον αγώνα της πρεμιέρας Βραζιλία – Κροατία 3-1 συνέχισε τη… λαμπρή παράδοση της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου και των Μουντιάλ της, σύμφωνα με την οποία οι άρχοντες των αγώνων οφείλουν να παράσχουν την απαραίτητη βοήθεια στους οικοδεσπότες. Από την άποψη αυτή ουδεμία έκπληξη προκάλεσε η άμεση αντίδραση του αφεντικού της διαιτησίας της FIFA Μάσιμο Μπουσάκα. Ο ελβετός πρώην διαιτητής έσπευσε να δικαιώσει τον Νισιμούρα για τις αποφάσεις του. Μόνος αυτός από όλον τον κόσμο του ποδοσφαίρου, μαζί με τον προπονητή της Βραζιλίας Φελίπε Σκολάρι.
Η ιστορία των διαιτητικών παρατράγουδων στα Μουντιάλ είναι μακρά και θα μπορούσε να ξεπεράσει ακόμη και αυτήν του ελληνικού πρωταθλήματος. Σχεδόν από την αυγή της διοργάνωσης άρχισαν τα φαλτσοσφυρίγματα που καθόρισαν ακόμη και τον τελικό νικητή. Ονόματα όπως του Αυστριακού Εκλιντ και του Ελβετού Μέρσετ (1934), του Ούγγρου Ζολτ (1954), του Χιλιανού Μπουσταμέντε και του Αγγλου Αστον (1962), του Δυτικογερμανού Κράιτλαϊν, του Βρετανού Φίνεϊ και του Ελβετού Ντιστ (1966), του περιβόητου Ούγγρου Παλοτάι (1978), του Σουηδού Φρέντρικσον και του Τυνήσιου Μπενασέρ (1986), του Μεξικανού Μέντες (1990), του Μορένο από το Εκουαδόρ και του Αιγύπτιου Γκαντούρ (2002) έχουν γραφεί ανεξίτηλα στη Μαύρη Βίβλο του Μουντιάλ. Ολοι αυτοί φρόντισαν να σφυρίξουν ευνοϊκά είτε για τους οικοδεσπότες είτε για τους λεγόμενους ισχυρούς, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις ήταν εξόφθαλμα ανεπαρκείς.
Η διαιτησία διαχρονικά συμβάδιζε με τον άγραφο νόμο της FIFA η οποία επιθυμεί από τη μια τη μακροημέρευση της οικοδέσποινας ομάδας στη διοργάνωση και από την άλλη τελικούς όπου θα συγκρούονται οι λεγόμενες μεγάλες δυνάμεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα Μουντιάλ ποτέ μια ομάδα-έκπληξη δεν κατάφερε να φθάσει στον τελικό. Για τη FIFA ανατροπές όπως αυτές που έχουν συμβεί στα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα με τη Δανία το 1992 και κυρίως με την Ελλάδα του 2004 είναι απαγορευτικές και δεν το κρύβει…

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ