Η αίθουσα έχει δυο βαριές ξύλινες πόρτες που παραμένουν ανοιχτές. Ο διάκοσμος παντρεύει τους φαρδιούς καναπέδες με τα πορτρέτα ιστορικών προσώπων και τις μεγάλες τηλεοράσεις. Κάποιοι στέκονται όρθιοι αψιμαχώντας σε πηγαδάκια, άλλοι μιλούν εμπιστευτικά.
Το μόνο που προδίδει ότι δεν πρόκειται για μπαρ, είναι η απουσία μουσικής. Αυτό που θυμίζει μπαρ είναι η ομίχλη από τα τσιγάρα. Ούτε οι μανιώδεις καπνιστές αντέχουν την κάπνα εξ ου και κάποιος φωνάζει «ανοίξτε τα παράθυρα να αναπνεύσουμε». Βρισκόμαστε στο εντευκτήριο της Βουλής και οι παριστάμενοι έχουν ψηφίσει νόμο κατά του τσιγάρου σε δημόσιους χώρους. Εχουν ψηφίσει νόμο που αδυνατούν να εφαρμόσουν οι ίδιοι μέσα στον, χμμ, ναό της Δημοκρατίας…
Η συζήτηση περί τσιγάρου έλαβε επίσημο χαρακτήρα καθώς ο Ανδρέας Ψυχάρης, βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και ορκισμένος διώκτης του ταμπάκου, έθεσε σχετικό ερώτημα. Υπάρχει αντικαπνιστικός νόμος που δεν εφαρμόζεται ούτε στο εντευκτήριο, ούτε στα άλλα δημόσια κτήρια, ούτε σε χώρους ψυχαγωγίας. Η απάντηση της αρμόδιας υφυπουργού Υγείας Ζέττας Μακρή ήταν αποστομωτική: ο νόμος δεν εφαρμόζεται καν στα νοσοκομεία όπου καπνίζουν οι ίδιοι οι γιατροί.
Πρόσθεσε η Ζέττα Μακρή ότι έχουν δοθεί οδηγίες για ελέγχους και πρόστιμα σε παραβάτες. Υπάρχει μάλιστα εντολή από τηνΕισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ευτέρπη Κουτζαμάνη, για εφαρμογή της νομοθεσίας: «Το κάπνισμα απαγορεύεται πλήρως σε όλους τους δημόσιους ή ιδιωτικούς χώρους που χρησιμοποιούνται για την παροχή εργασίας και σε όλα τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος» .
Για την εντολή ίσως να μην γνωρίζαμε όμως τον τελευταίο καιρό καταγράφεται αναταραχή σε μαγαζάτορες στο κέντρο των Αθηνών. Δίδονται σαφείς οδηγίες στους πελάτες: να χρησιμοποιούν κάτι που δεν είναι τασάκι αλλά λειτουργεί σαν τασάκι. Σε περίπτωση εφόδου να σβήσουν το τσιγάρο διακριτικά και γρήγορα. Ενημερώνονται δε για το σχετικό πρόστιμο του πελάτη.
Θα μπορούσαμε εδώ να μιλήσουμε για την ανομία του μικρού που προδιαθέτει για την ανομία του μεγάλου. Πρόκειται για ένα κράτος που δεν μπορεί να εφαρμόσει τον αντικαπνιστικό νόμο άρα πώς θα εφαρμόσει άλλους νόμους; Υπάρχει όμως και μια άλλη παράμετρος, που δεν πρέπει να την ξεχνάμε. Συμφέρει να κοπεί το κάπνισμα; Ποια θα ήταν τα συμπεράσματα εάν ο Ανδρέας Ψυχάρης δεν ρωτούσε τους αρμόδιους της Υγείας αλλά τον αρχιλογιστή του κράτους;
Ο Χρήστος Σταϊκούρας βλέπει το τσιγάρο, δηλαδή τον ειδικό φόρο καπνού, ως «αξιοσημείωτο μαξιλαράκι ασφαλείας». Βραχυπρόθεσμα λοιπόν συμφέρει να γίνουν όλοι φουγάρα -αρκεί να μην αγοράζουν τα πακέτα από τους λαθρεμπόρους που διεκδικούν μερίδιο 20% στις πωλήσεις. Να θυμίσουμε επίσης ότι κοτζάμ Κριστίν Λαγκάρντ είχε προτείνει να αυξηθεί ο φόρος στο στριφτό τσιγάρο, που με την κρίση έγινε δημοφιλές, μειώνοντας τα δημόσια έξοδα.
Αν λοιπόν ο νόμος δεν εφαρμόζεται είναι επειδή βραχυπρόθεσμα συμφέρει την κυβέρνηση να κάνουν όλοι τα στραβά μάτια. Μακροπρόθεσμα θα κοστίσει στη δημόσια υγεία – οι καπνιστές είναι φιλάσθενοι και επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό. Προς το παρόν ισχύει το εξής: κάθε καπνιστής που το κόβει απειλεί έναν υπερήλικο με μείωση της σύνταξης.
