Μια γιαγιά μού είχε πει παλιότερα «παιδάκι μου, κανείς δεν ταξιδεύει με παλιό εισιτήριο στο τρένο». Τη θυμήθηκα διαβάζοντας τη δήλωση του Κοέλιο, ο οποίος βρέθηκε προχθές στην Αθήνα, όταν ρωτήθηκε γιατί ο πρωταγωνιστής στο νέο βιβλίο του, Το χειρόγραφο της Ακρα (εκδόσεις Λιβάνη), είναι Ελληνας: «Διαπίστωσα ότι υπάρχει μεγάλη έλλειψη αξιών. Ετσι λοιπόν επέλεξα έναν Ελληνα και όχι έναν εβραίο ή έναν Αραβα. Διότι εσείς εκφράζετε τις αληθινές αξίες της ζωής». Φαντάζομαι ότι η δήλωσή του θα ικανοποίησε το ακροατήριό του, τους θαυμαστές του, αφού βρέθηκε ακόμη ένας ξένος να μας πει δυο καλά λόγια σε μια δύσκολη στιγμή που περνάει ο Ελληνισμός. Μας αρέσει να μας καλοπιάνουν, να μας λένε ότι εμείς εκφράζουμε τις γνήσιες αξίες, λες και ζούμε ακόμη στον 5ο αιώνα π.Χ. και η κοινωνία μας είναι η Αθηναίων Πολιτεία, με δρόμους γεμάτους φιλοσόφους και πολίτες που συνεχώς διαλέγονται για το δέον και το ηθικό. Ισως αυτές οι κολακείες να μας έχουν κάνει το μεγαλύτερο κακό, να μας αποκοιμίζουν και να μας εκτρέπουν από τα βασικά σημερινά μας καθήκοντα.
Ο Πίτερ Μάκριτζ στη συνέντευξη που έδωσε για το σημερινό «Βήμα» το λέει πιο καθαρά, με σύνεση και αγάπη: «Εσείς οι Ελληνες κοιτάτε συνέχεια προς τον αρχαίο κόσμο και δεν βλέπετε τι γίνεται κάτω από τη μύτη σας, στον νέο κόσμο». Θέλοντας να μας πει ό,τι και η απλοϊκή γιαγιά: δεν ισχύουν πια τα παλιά εισιτήρια για να πάρεις το τρένο της σύγχρονης κοινωνίας. Το Διαδίκτυο είναι γεμάτο με μικρούς Γεωργιάδηδες που πουλάνε αρχαία Ελλάδα, αρχαίο πολιτισμό, φυσικά με το αζημίωτο, μιας και μαζί πουλάνε και τις κακέκτυπες εκδόσεις τους. Πολλοί πουλάνε και «αρχαίο τσαμπουκά», όπως είδα κάποιους σχολιαστές στην πρόσφατη κρίση με το Κυπριακό. Θυμήθηκαν τις Θερμοπύλες, τις αρχαίες δόξες και τους ηρωισμούς για να μιλήσουν για τη στάση της κυπριακής Βουλής. Λες και αυτή η στάση δεν προερχόταν από ένα σημερινό πρόβλημα, το οποίο απαιτούσε μια σημερινή λύση και η οποία επελέγη με σημερινά κριτήρια. Η επίκληση του αρχαίου παρελθόντος μας κάθε φορά που τα βρίσκουμε δύσκολα ή κάθε φορά που κατάγουμε μια νίκη –θυμηθείτε τον προσωνύμιο «Ηρακλής» που έδωσαν οι αθλητικές εφημερίδες στον προπονητή της Εθνικής μας Οτο Ρεχάγκελ μετά τις νίκες στο Euro –μας κάνει να χάνουμε τον μπούσουλα, να θέλουμε να βαδίσουμε μπροστά με την όπισθεν. Η ελληνική σημερινή κοινωνία έχει αξίες, μέσα σε κάποιους θεσμούς, στα μυαλά, στα βιβλία και στις πράξεις κάποιων ανθρώπων που ζουν και κυκλοφορούν δίπλα μας. Αρκεί να θελήσουμε να τους προσέξουμε.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
