Η έκβαση του ελληνικού προβλήματος, παρά την πρόοδο που φαίνεται να υπάρχει στις διαβουλεύσεις με την τρόικα και τους Eυρωπαίους, είναι αβέβαιη. Η συμφωνία της 21ης Ιουλίου, δυόμισι μήνες μετά την υιοθέτησή της από τη Σύνοδο Κορυφής, μένει μετέωρη, καθώς τα επιμέρους στοιχεία που την συνθέτουν είναι ανολοκλήρωτα και εκκρεμή.
Η συμμετοχή των ιδιωτών στη ρύθμιση των ελληνικών χρεών δεν έχει ακόμη αποσαφηνισθεί. Παρ’ότι υπάρχουν σημάδια συμμετοχής πολλών Τραπεζών στη ρύθμιση, το γεγονός ότι κυρίως ευρωπαϊκά πιστωτικά ιδρύματα έχουν αποφύγει τη δέσμευση εγείρει αμφιβολίες και επιφυλάξεις. Ειδικότερα, οι συνεχείς αναφορές των Γερμανών ότι το εθελοντικό κούρεμα της τάξης του 21% δεν είναι αρκετό για να καταστήσει το ελληνικό χρέος βιώσιμο προβληματίζει τους περισσότερους. Η ανησυχία, μάλιστα, μεγαλώνει όταν κυρίως οι Γερμανοί δηλώνουν σχεδόν ευθέως ότι μόνο ένα «κούρεμα» της τάξης του 50% θα εξασφάλιζε τη βιωσιμότητα του χρέους.
Οσοι γνωρίζουν τη λειτουργία των αγορών ξέρουν ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο αναιρεί τον εθελοντικό χαρακτήρα της ρύθμισης των ελληνικών χρεών και οδηγεί με μαθηματική βεβαιότητα στη χρεοκοπία. Οι έχοντες αίσθηση της λειτουργίας των αγορών επιμένουν ότι στην περίπτωση αυτή δεν υπάρχει ελεγχόμενη ή συντεταγμένη χρεοκοπία, παρά μόνο χρεοκοπία.
Λοιδορούν μάλιστα εκείνους που προσπαθούν να εφεύρουν τη διάκριση μεταξύ χρεοκοπίας και ελεγχόμενης χρεοκοπίας. Εκτιμούν και μετά λόγου γνώσεως υποστηρίζουν ότι αν επικρατήσει η ιδέα του μεγάλου κουρέματος του 50%, τα πράγματα θα εξελιχθούν κατά τρόπο καταστροφικό όχι μόνο για την Ελληνική, αλλά και συνολικά για την ευρωπαϊκή υπόθεση. Επιμένουν ότι μια τέτοια εξέλιξη θα τελειώσει την Ελλάδα και θα έχει τρομακτικές συνέπειες για ολόκληρη την ευρωζώνη. Ο συστημικός κίνδυνος είναι μέγας για την Ευρώπη και το παράδοξο είναι πως δεν το βλέπουν οι υπόλοιποι εταίροι μας και ειδικώς οι Γερμανοί.
Κατά μια εκδοχή η γερμανική ηγεσία ορίζεται σε μεγάλο βαθμό από την εσωτερική πολιτική κατάσταση και ότι μικροκομματικές στοχεύσεις είναι αυτές που επιβάλουν την υποεκτίμηση των συστημικών κινδύνων. Οι πιο προχωρημένοι πάντως λένε ότι πρόκειται για μαθητευόμενους μάγους, για μυωπικούς ηγέτες, που δεν βλέπουν πέρα από τη μύτη τους.
Οπως και αν έχει, το ελληνικό πρόβλημα παραμένει εκκρεμές και θα χρειασθεί πολύ προσπάθεια για να κερδηθεί η διάσωση, για την οποία ο ελληνικός λαός υφίσταται πάμπολλες ταπεινώσεις και ακόμη περισσότερες θυσίες.
