Δεν είχα την πρόθεση να συνεχίσω την «αντιπαράθεση» με τον κ. Πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το είχα άλλωστε καταστήσει σαφές στο τελευταίο κείμενό μου (στο «Βήμα» της 29ης Ιουνίου 2003) και ήμουνα διατεθειμένος να το τηρήσω. Δυστυχώς όμως ο κ. Μπαμπινιώτης επανήλθε («Το Βήμα», 6 Ιουλίου 2003) με γενικούς «αφορισμούς». Στο κείμενο αυτό δύο μόνο παρατηρήσεις. Γράφει ο κ. Μπαμπινιώτης «Αραγε σε μια κρίσιμη φάση του πολιτικού μας βίου, με οξυμμένα πολιτικά, ηθικά και κοινωνικά προβλήματα, τα ερωτήματα για το δήθεν μηχανουργείο που λειτουργεί στο Γουδή είναι τα καίρια ζητήματα, τα οποία αξίζει να απασχολούν τα επιτελικά στελέχη της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης;». Δυστυχώς ο κ. Μπαμπινιώτης βλέπει μόνο το δέντρο και χάνει το δάσος. Γιατί το παράδειγμα στο οποίο αναφέρεται είναι ένα από τα πολλά, τα οποία όμως αποσιωπά. Και εν κατακλείδι: αν ο κ. Μπαμπινιώτης θεωρεί ότι η κριτική για τον τρόπο διαχείρισης των κληροδοτημάτων του πρώτου Πανεπιστημίου της χώρας είναι ήσσονος σημασίας, τότε η διαφωνία μας είναι ουσιώδης. Προσωπικά πιστεύω ότι χρέος κάθε πολιτικού είναι να ελέγχει τα κακώς κείμενα και μάλιστα σε θέματα τα οποία είναι μείζονος σημασίας. Εν προκειμένω, το υπό συζήτηση θέμα αφορά τη διαχείριση περιουσιακών στοιχείων που συγκεκριμένα πρόσωπα άφησαν για την εκπλήρωση ορισμένων σκοπών.
Γράφει ακόμη ο κ. Μπαμπινιώτης «ο Πρύτανης ενός μεγάλου Πανεπιστημίου με σωρεία εκκρεμών θεμάτων δεν πρέπει, νομίζω, να καλείται να δαπανά πολύτιμο χρόνο, για να ανασκευάζει ανακριβείς πληροφορίες». Το εάν οι πληροφορίες είναι ανακριβείς ή ακριβείς θα το κρίνουν οι πανεπιστημιακοί που ασχολούνται με το θέμα αυτό και όσοι αναγνώστες του «Βήματος» παρακολούθησαν την εκατέρωθεν επιχειρηματολογία. Αλλά ο κ. Πρύτανης προχωρεί ένα βήμα περαιτέρω. Ισχυρίζεται ότι η αρθρογραφία μου και η ανάγκη απαντήσεων τον αναγκάζουν να δαπανά πολύτιμο χρόνο από τη σωρεία εκκρεμών θεμάτων που χρειάζονται αντιμετώπιση.
Δεν είναι στις προθέσεις μου να αποσπώ τον κ. Πρύτανη από τις ενασχολήσεις του. Διότι αυτές είναι πάμπολλες. Απαριθμώ μόνον όσες γνωρίζω:
– Πρύτανης του μεγαλύτερου AEI της χώρας με 119.580 φοιτητές.
– Πρόεδρος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας με 25 σχολεία (3 νηπιαγωγεία, 9 δημοτικά, 6 γυμνάσια, 7 λύκεια) στο Ψυχικό, στην Εκάλη, στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα και στα Τίρανα, στα οποία το μεν εκπαιδευτικό προσωπικό ανέρχεται σε 757 άτομα και το μαθητικό δυναμικό σε 8.524 μαθητές.
– Επιφανής συγγραφέας όχι μόνο του λεξικού της ελληνικής γλώσσας αλλά και της δίτομης γραμματικής της Νέας Ελληνικής, ενώ ετοιμάζει, όπως ο ίδιος δήλωσε, και άλλα επιστημονικά μελετήματα.
– Εκδότης του περιοδικού Γλωσσολογία, του μόνου γλωσσολογικού περιοδικού στην Ελλάδα.
– Τέλος, δημιουργός και παρουσιαστής εβδομαδιαίας εκπομπής στην κρατική τηλεόραση.
Είναι προφανές ότι για να είναι κανείς συνεπής με τις απασχολήσεις αυτές, δεν αρκούν οι 24 ώρες της ημέρας. Φαίνεται ότι ο κ. Πρύτανης έχει ικανότητες που υπερβαίνουν και τον χρόνο και την ανθρώπινη αντοχή. Τον θαυμάζω αλλά και τον ζηλεύω!!! Οριστικά προς το παρόν τελεία και παύλα.
Ο κ. Ιωάννης Μ. Βαρβιτσιώτης είναι βουλευτής και πρόεδρος του Ινστιτούτου Δημοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραμανλής».
