Ν. Χριστοδουλάκης: «Πλήρης αποτυχία η εφαρμογή του PSI σε τράπεζες και Ταμεία»

Τις πλάνες και τα συμφέροντα που συνδέθηκαν με το δίπολο «ευρώ ή δραχμή» μέσα στην πυρίκαυστη ζώνη της κρίσης (2010-2013) αναλύει στο νέο βιβλίο του ο καθηγητής Οικονομικών κ. Νίκος Χριστοδουλάκης.

Οπως συνέβη με τη μελέτη του «Σώζεται ο Τιτανικός;» (2011), στην οποία παρουσίασε τα λάθη που έγιναν μετά το καλοκαίρι του 2009 και πριν από το Μνημόνιο του 2010, ο κ. Χριστοδουλάκης καταθέτει άλλο ένα σημείο αναφοράς για την «ανάγνωση» των βασικών παραμέτρων της ελληνικής περιπέτειας.

Στο νέο του βιβλίο με τίτλο «Ευρώ ή Δραχμή?» (εκδόσεις Gutenberg, 2014) ο πρώην υπουργός Οικονομικών παρουσιάζει μεταξύ άλλων την άποψή του για τις παρενέργειες που είχε το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους (PSI) το 2012 για τις εγχώριες τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία.

Ο κ. Χριστοδουλάκης τοποθετεί τα γεγονότα σε μια λογική σειρά και καταλήγει σε συμπεράσματα. Θέτει από την αρχή το κεντρικό ερώτημα και απαντά δίχως περιστροφές: «Το ευρώ παραμένει μακράν η επωφελέστερη επιλογή για την Ελλάδα, σε σύγκριση με ένα ασταθές και βαθιά υποτιμημένο νόμισμα, το οποίο θα πλήξει κυρίως αυτούς που υποτίθεται ότι θα έσωζε».

Κατά τη διάρκεια της ταραχώδους τετραετίας 2010-2013 το ενδεχόμενο αποχώρησης της Ελλάδας από την ευρωζώνη ήρθε αρκετές φορές στο προσκήνιο. Παρά τη διάψευση των προφητών του Grexit, όπως ο πασίγνωστος οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπίνι, ο συγγραφέας προειδοποιεί ότι όσο παρατείνεται η εσωτερική αδυναμία ανόρθωσης της οικονομίας η αβεβαιότητα θα επανέρχεται.

Οσο η Ελλάδα συνεχίζει να εξασθενεί, όσο η ανάκαμψη παραμένει ισχνή και χωρίς ορατά αποτελέσματα για την καθημερινότητα των πολιτών, τόσο τα σενάρια για έξοδο από την ευρωζώνη θα αναζωπυρώνονται. Αυτή τη φορά κυρίως από το εσωτερικό της χώρας.

Από ποιους; Ενδεχομένως από όσους δεν ενθουσιάστηκαν ποτέ με την ενσωμάτωση στον σκληρό πυρήνα της ενωμένης Ευρώπης και τώρα «αμπαλάρουν», λέει ο πρώην υπουργός, τη δυσαρέσκεια που προκαλεί η κρίση στους πολίτες σε μια συσκευασία-όχημα για την επιστροφή στη δραχμή (περισσότερο για δικό τους όφελος)…

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η ανάλυση για τις συνέπειες του προγράμματος ανταλλαγής ομολόγων του 2012. Ο συγγραφέας μιλάει για «πλήρη αποτυχία» από την εφαρμογή του PSI στις ελληνικές τράπεζες και στα ασφαλιστικά ταμεία: «Συντήρησε την αβεβαιότητα του τραπεζικού συστήματος» και οδήγησε στην «αποδιοργάνωση των ασφαλιστικών ταμείων»…

Χαρακτηρίζει δε «κρέμασμα» του κράτους στους πιο αφοσιωμένους δανειστές του το «κούρεμα» των μικρο-ομολογιούχων και σημειώνει ότι αν δεν διορθωθεί, οι πολίτες θα κάνουν χρόνια να εμπιστευθούν ξανά το Ελληνικό Δημόσιο.

Στον αντίποδα σημειώνει ότι το PSI «μείωσε πράγματι τις απαιτήσεις που μελλοντικά θα είχαν από το ελληνικό κράτος οι ξένες τράπεζες που το είχαν δανείσει καθώς και αρκετά επενδυτικά κεφάλαια που είχαν επενδύσει σε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου».

Η πρόταση του συγγραφέα για την επόμενη μέρα μετά την κρίση έρχεται ως απάντηση στο ερώτημα «αλλαγή νομίσματος ή αλλαγή πολιτικής;». Θα μπορούσε να συνοψιστεί ως εξής: «Η έξοδος από τη σημερινή κρίση μπορεί να γίνει με ένα άλλο μείγμα πολιτικής στην Ελλάδα και στην ευρωζώνη και όχι με άτακτη φυγή που θα οδηγήσει σε ακόμα πιο επώδυνες συνέπειες».