Η επιστροφή της Μαντάμ Σουσού

Εβδομήντα ετών γίνεται εφέτος η Μαντάμ Σουσού και το γιορτάζει με την παράσταση που ξεκίνησε από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και από την Πέμπτη, 26 Απριλίου θα παίζεται στην Αθήνα στο Θέατρον του Ελληνικού Κόσμου. Παράλληλα εγκαινιάζεται μια μεγάλη αναδρομική έκθεση από την πορεία του Δημήτρη Ψαθά (1907-1979) στη ζωή και στο θέατρο: προσωπικές και επαγγελματικές, με την οικογένειά του αλλά και στα δημοσιογραφικά γραφεία του Ελευθέρου Βήματος και των Νέων, φωτογραφίες καθώς και πλούσιο – ανέκδοτο – υλικό από τις παραστάσεις του, ξεκινώντας από τις πρόβες και φθάνοντας ως τις πρεμιέρες, θα κοσμούν το φουαγιέ στην οδό Πειραιώς, από το αρχείο της οικογένειας Ψαθά, υπό την επιμέλεια της εγγονής του Λένας Νίτσου- Ψαθά.

{{{ moto }}}Ποια είναι όμως η Μαντάμ Σουσού και πώς κατάφερε να παραμείνει τόσο ζωντανή: Μεγαλομανής και ακατάδεκτη, η Μαντάμ Σουσού ξεκίνησε σαν ευθυμογράφημα στο προπολεμικό εβδομαδιαίο περιοδικό «Οικογενειακός θησαυρός» (1939), έγινε βιβλίο (1941), νούμερο κατοχικών επιθεωρήσεων, θεατρικό έργο (1942), κινηματογραφική ταινία (1948), ραδιοφωνική εκπομπή (1950), τηλεοπτικό σήριαλ (1972 και 1986). Παράλληλα μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και παίχθηκε εντός και εκτός συνόρων.

Ο ίδιος ο δημιουργός της γράφει: «Σουλούπι σπαρταριστό. Υφος επιβλητικό. Μύτη λίγο στριφτή προς τα πάνω. Πόζα. Καπελάκι στην κορφή του κεφαλιού μ’ ένα κόκκινο φτερό που τινάζεται στα ύψη σαν πρόκληση στο σύμπαν. Ψηλή, ξερακιανή. Γυναίκα ή φαινόμενο; Κεφάλι προς τα πίσω. Το πηγούνι της ψηλά, η μύτη της ψηλότερα, το μάτι της στο χάος. Οποιος στέκεται μπροστά της νιώθει τον εαυτό του μέρμηγκα. Το βλέμμα της μόλις καταδέχεται να εγγίσει τα ορατά πράγματα του ταπεινού μας κόσμου κι όταν το κάνει παίρνει τόνους συγκατάβασης… Φτωχιά; Πρέπει να την προσέξεις από πολύ κοντά για να το δεις. Το ύφος της που βγαίνει από μια ψυχή δυναμική σκορπάει και διώχνει την εντύπωση της φτώχειας – ένα κορμί τεζαρισμένο διαρκώς μαχητικά κατά της ίδιας της φτώχειας, λες που αγωνίζεται κάθε στιγμή να τη νικήσει και το κατα-φέρνει θριαμβευτικά. Κρατάει στο χέρι ένα ζευγάρι σκουριασμένα φασαμέν, σηκώνει το χέρι με αργό ρυθμό, σηκώνει τα φρύδια με αργότερο, πηγαίνει πιο πίσω το κεφάλι και κοιτάζει απ’ τα δυσθεώρητα εκεί-να ύψη μιας ακλόνητης αυτοπεποίθησης τα φτωχά πλάσματα του Θεού που συμβαίνει να κυκλοφορούν ολόγυρα της…». Με το παρατσούκλι «πυργοδέσποινα του Βούθουλα», ή καλύτερα «Μπύθουλα» – στην Ακαδημία Πλάτωνος, όπως η ίδια αποκαλούσε τη γειτονιά από την οποία ξεκίνησε για να φθάσει στο …Κολωνάκι.

Εμπνευσμένη από ένα πραγματικό πρόσωπο, μια γειτόνισσα του ίδιου του Ψαθά στην οποία και το αφιέρωσε, η «Μαντάμ Σουσού» ανέβηκε πρώτη φορά το 1942 με την Κυρία Κατερίνα και τον Αιμίλιο Βεάκη, στο θέατρο Κατερίνας, της πλατείας Βικτωρίας. Ακολούθησε η Μαίρη Αρώνη και η Αννα Παναγιωτοπούλου. Στον κινηματογράφο ήταν η Μαρίκα Νέζερ, στην τηλεόραση η Γεωργία Βασιλειάδου ενώ στην τηλεόραση η Αννα Παϊταζή και μετά η Αννα Παναγιωτοπούλου.

«Μαντάμ Σουσού» του Δημήτρη Ψαθά – ΚΘΒΕ. Σκηνοθεσία Γιώργος Αρμένης, σκκηνικά-κοστούμια Γιάννης Μετζικώφ, μουσική Γιώργος Χριστιανάκης, χορογραφία Αλεξάνδρα Τσοτανίδου, φωτισμοί Τάσος Δαηλίδης.

Παίζουν: Φωτεινή Μπαξεβάνη, Κώστας Σαντάς, Βασίλης Ευταξόπουλος, Θάλεια Σκαρλάτου, Δημήτρης Σιακάρας, Θάλεια Σκαρλάτου κ.ά.