Τα κατάλευκα, ολομέταξα πουκάμισα ξεχώριζαν για την αυστηρότητα των γραμμών τους και για τον τρόπο με τον οποίο τα ογκώδη μανίκια «αγκάλιαζαν» τα χέρια. O Τζιανφράνκο Φερέ, ένας από τους σημαντικότερους σχεδιαστές που γνώρισε ποτέ η Ιταλία, ήταν περισσότερο γνωστός «ως αρχιτέκτονας της μόδας». Οξυδερκής, υπερταλαντούχος, ανήσυχο πνεύμα, εγκατέλειψε το αρχιτεκτονικό του γραφείο για να ασχοληθεί και να διαπρέψει τελικά στο διεθνές, μαγικό όπως το χαρακτήριζε ο ίδιος, fashion world. O Φερέ μετέφερε την αρχιτεκτονική στα ρούχα και στα αξεσουάρ του, δημιουργώντας πραγματική επανάσταση. Αρκετά χρόνια μετά τον Ferre, ο οίκος Gucci δημιουργεί τη δική του «χρυσή επανάσταση». Ο δημιουργικός διευθυντής του εμβληματικού ιταλικού brand Αλεσάντρο Μικέλε κατορθώνει να ταράξει τα νερά και εκτοξεύει τις πωλήσεις σε ολόκληρο τον πλανήτη. Ο οίκος Gucci μετά από χρόνια «κάμψης» (κάποιοι μιλούν για ατυχείς επιλογές ύστερα από την αποχώρηση του Τομ Φορντ) βρίσκεται και πάλι στην κορυφή. Ο Gucci έχει το δικό του φανατικό κοινό, το οποίο δεν διστάζει να ξοδέψει απίστευτα ποσά προκειμένου να αποκτήσει ένα outfit ή μία από τις μεγάλες και μικρές τσάντες με το περίφημο χαρακτηριστικό logo. Οι άνθρωποι που λατρεύουν τη μόδα γοητεύονται να κυκλοφορούν ντυμένοι με εκρηκτικά, φωτεινά χρώματα του πλανήτη Gucci. Ο συγκεκριμένος ιταλικός οίκος είναι αυτός άλλωστε που σύμφωνα με τους ειδικούς κατόρθωσε να βγάλει όλους τους «άλλους» από τον λήθαργο και να απογειώσει ξανά την ιταλική μόδα.

Πώς οι Ιταλοί έκαναν την «ανατροπή» έναντι των Γάλλων

O Gucci και ο Αλεσάντρο Μικέλε «επέβαλαν» αυτή την υπερβολή (μέσα από τις δημιουργίες τους) που η μόδα είχε ξεχάσει ότι υπάρχει. Οι millennians αγκάλιασαν αυτή την «εικαστική παρέμβαση» –τολμηρή, ανατρεπτική αλλά τόσο μα τόσο γοητευτική. Αυτά που προτείνει ο δημοφιλής ιταλικός οίκος είναι διαφορετικά και πρωτοποριακά έναντι των άλλων brands. Οι περισσότεροι Ιταλοί designers δεν είχαν μέχρι τώρα κάτι το πολύ καινούργιο, εντυπωσιακό, εξαιρετικό να δείξουν στις πασαρέλες ή στις βιτρίνες των exclusive boutiques τους. Τα τελευταία τρία χρόνια, μάλιστα, οι Γάλλοι είχαν πάρει τα σκήπτρα, δημιουργώντας πραγματικό χαμό με τις επιλογές τους. Η γαλλική μόδα ανακηρύχθηκε σε κυρίαρχο του συναρπαστικού αλλά ιδιαίτερα σκληρού αυτού παιχνιδιού. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι πίσω από τα fashion brands βρίσκονται ισχυροί επιχειρηματικοί όμιλοι. Οι γάλλοι μετρ έχουν μια πιο «δημιουργική αντιμετώπιση» σε αυτά που κάνουν. Ετσι κι αλλιώς, στη συνείδηση του κόσμου επικρατεί η άποψη ότι πρέπει πρώτα να «δείξει» το Παρίσι τις προτάσεις του για να καταλάβουμε τι θα φορεθεί τη σεζόν που έρχεται. Οι Ιταλοί ήταν πάντα περισσότερο γοητευμένοι από το prêt-a-porter. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν μπορούν να είναι συγκλονιστικοί όταν υπάρχει ένας υπέροχος Τζόρτζιο Αρμάνι, ο «θεός» της απέριττης κομψότητας, που σμίγει με την πολυτέλεια και η Ντονατέλα Βερσάτσε, η οποία έχει «επιβάλει» το στυλ Glam-sexy μαζί με την εξαιρετική ποιότητα. Το Παρίσι έχει πάντα αυτή την ιστορικότητα στη μόδα (κρατάει από τον προηγούμενο αιώνα), το σοφιστικέ στυλ και το αριστοκρατικό, snob κάποιες φορές άγγιγμα. Οι πιο «μαζικοί», όμως, Ιταλοί, οι οποίοι εμπνέονται από τις παραδόσεις τους, είναι περισσότερο λαμπεροί, αστραφτεροί και τώρα παρεμβατικοί. Οι γυναίκες και οι άνδρες επέστρεψαν με πανηγυρικό τρόπο στα πολυτελή μαγαζιά του Μιλάνου, της Ρώμης, της Φλωρεντίας και των κοσμοπολίτικων spots. Οι Ιταλοί κέρδισαν μεγάλες μάχες έναντι των Γάλλων. Αυτό το καλοκαίρι, ακόμη και οι Γάλλοι αγόραζαν –στο Παρίσι, στο Καπ Φεράτ, στο Σεν Τροπέ –αποκλειστικά και μόνο Gucci…

To απόλυτο luxury, τα κρόσσια, οι διαφάνειες…

Τι προτείνουν λοιπόν για το φθινόπωρο και τον χειμώνα οι κορυφαίοι ιταλικοί οίκοι; Ο Gucci «τοποθετεί» στις συλλογές του πολύ χρώμα, χρυσό σε τεράστιες ποσότητες (μιλήσαμε άλλωστε για «χρυσή επανάσταση»), μια υπερβολή και ένα luxury που είχαμε να συναντήσουμε από την εποχή που μεσουρανούσε ο Jean-Paul Gaultier. Ο οίκος Valentino επιμένει στα αγαπημένα του κόκκινα και ροζ χρώματα, υπάρχουν πολλά φτερά, κρύσταλλα και κρόσσια στην κολεξιόν του, όλα όμως μετά την εξαγορά του οίκου από την καταριανή πάμπλουτη οικογένεια των Αλ Θάνι έχουν γίνει πιο κλασικά και συντηρητικά: πολλά φορέματα και μακριά μανίκια ώστε να μη «φαίνεται» η γυναικεία σάρκα. Η Bottega Veneta μετά την αποχώρηση του Τόμας Μάιερ επιμένει στις γνωστές «ασφαλείς» επιλογές. Γυναίκες που μοιάζουν με αυτές της δεκαετίας του ’40, υφάσματα πολύ καλής ποιότητας και οι γνωστές, αγαπημένες τσάντες. Η γυναίκα εδώ είναι όμορφη. Κλασικά όμορφη. Χωρίς αιχμηρές αναφορές. Η Prada τον εφετινό χειμώνα λατρεύει το φούξια και τα neon χρώματα. O Fendi δημιουργεί πολλές καμπαρντίνες, σοκολά παλτό, φορέματα και κάπες. O οίκος Salvatore Ferragamo έδειξε μπορντό βελούδα, μακριά πράσινα και μαύρα παλτό και ολομέταξα φορέματα που τα υφάσματά τους έμοιαζαν με αυτά των εμβληματικών μαντιλιών του. Ο οίκος Marni λατρεύει το μπλε και σμαραγδί βινύλ και ο Roberto Cavalli τα σέξι, διάφανα φορέματα και τα λευκά παλτό με τις ασορτί μπότες.
* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 26 Αυγούστου 2018.