Τα «κλειδιά» της ανατροπής και η «τιμωρία» των διεθνών

Είναι κοινώς αποδεκτό ότι στους τρεις πρώτους τελικούς της Α1 μπάσκετ ο Ολυμπιακός παρουσίασε καλύτερη εικόνα από τον Παναθηναϊκό ο οποίος ακόμη και στο (πρώτο) ματς που κέρδισε, δεν απέπνεε εμπιστοσύνη στους οπαδούς του. Οι Πράσινοι εμφάνισαν ασθένειες που είχαν προκύψει από τον σχεδιασμό του περασμένου καλοκαιριού και επιβεβαιώθηκαν στα τρία πρώτα ματς: έλλειψη ποιοτικού γκαρντ δίπλα στον αρχηγό Δημήτρη Διαμαντίδη και κλασικού σέντερ για παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι.

Το αποτέλεσμα; Ο Ολυμπιακός ισοπέδωσε (89-64) τον Ολυμπιακό στον δεύτερο τελικό στο ΣΕΦ και τρία βράδια αργότερα «άλωσε» για πρώτη φορά στην ιστορία των τελικών το απόρθητο ΟΑΚΑ, αποκτώντας προβάδισμα τίτλου, καθώς χρειαζόταν μια νίκη στο Φάληρο για να σφραγίσει το δεύτερο πρωτάθλημα τα τρία τελευταία χρόνια.

Η επιστροφή του πρωταθλητή

Στον επαγγελματικό αθλητισμό όμως υπάρχει ένα στοιχείο, το οποίο δεν μετριέται με αριθμούς. Είναι «η καρδιά του πρωταθλητή», που είχε επικαλεστεί την άνοιξη του 1995 ο παλαίμαχος προπονητής των Χιούστον Ρόκετς κ. Ρούντι Τομγιάνοβιτς.

Και αυτή η καρδιά, η αποφασιστικότητα, ο εγωισμός και η εμπειρία του Τριφυλλιού, σε επίπεδο αρχηγού, προπονητή και club γενικότερα, οδήγησαν τον Παναθηναϊκό στο λεγόμενο «break στο break» μεταφέροντας τη σειρά στο ΟΑΚΑ για τη διεξαγωγή του πέμπτου τελικού, που θα κρίνει τον πρωταθλητή την Τετάρτη (4/6, 19.45). Τι μεσολάβησε, όμως, ώστε οι Πράσινοι να εμφανιστούν στο ΣΕΦ με ψυχολογία και αυτοπεποίθηση στο… «κόκκινο»; Βοήθησε η επίσκεψη των οπαδών του ΠΑΟ στο ΟΑΚΑ την παραμονή του τέταρτου τελικού. «Κάναμε φανταστική προπόνηση έπειτα από αυτό το γεγονός. Η ψυχολογία άλλαξε θεαματικά» εκμυστηρεύθηκε στο «Βήμα» στέλεχος του τεχνικού επιτελείου.

Οι ίδιοι και περισσότεροι οπαδοί κατευόδωσαν την πράσινη αποστολή στο «Κάραβελ». Και αυτό επηρέασε θετικά τους Πράσινους, άλλους λιγότερο και άλλους περισσότερο, αφού όλοι οι παίκτες δεν επηρεάζονται το ίδιο. Φυσικά, για την εικόνα του Παναθηναϊκού μέτρησε η πνευματική προετοιμασία του καθενός παίκτη προσωπικά, ωστόσο είναι πολύ σημαντικό για μια ομάδα να έχει αρχηγό τον Διαμαντίδη, που είχε σπάσει πέντε φορές (πλέον έξι) την έδρα του Ολυμπιακού σε σειρά τελικών και προπονητή τον Φραγκίσκο Αλβέρτη, ο οποίος είχε ζήσει και τις έξι εκτός έδρας νίκες από τρία διαφορετικά πόστα. Η εμπειρία και οι πλούσιες παραστάσεις παρέχουν τη δυνατότητα για καλύτερη διαχείριση της πίεσης και του «πρέπει» σε έναν αγώνα δίχως αύριο. Και αυτό φαινόταν στα μάτια αρκετών παικτών του Τριφυλλιού.

Η «πράσινη» στρατηγική

Μια αγωνιστική λεπτομέρεια, που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανατροπή του σκηνικού, αφορά το μαρκάρισμα του Βασίλη Σπανούλη από τον Τζέιμς Γκιστ. Ο Αμερικανός απουσίαζε από τον δεύτερο τελικό (συντριβή του ΠΑΟ στο ΣΕΦ) και ήταν ανέτοιμος στον τρίτο αγώνα, που επίσης έχασε ο ΠΑΟ, στο ΟΑΚΑ.

Αυτή τη φορά, ο Γκιστ ανέλαβε τον αρχηγό του Ολυμπιακού από την αρχή και όταν ο διεθνής γκαρντ τον περνούσε, έπεφτε πάνω στο μακρύ κορμί του Στεφάν Λάσμε, που του έκλεινε τον δρόμο προς το καλάθι. Κλασική στρατηγική του Αργύρη Πεδουλάκη, που επιστρατεύθηκε στο τέταρτο ματς, με την υποσημείωση ότι τα λεγόμενα «hedge out» των ψηλών για να μαρκάρουν τους περιφερειακούς του Ολυμπιακού ήταν πιο δυναμικά από άλλες φορές παραπέμποντας στα περυσινά πλέι οφ (3-0 υπέρ του ΠΑΟ).

Στην άλλη πλευρά του παρκέ η αμυντική τακτική του Ολυμπιακού αντιμετώπιζε δυσκολίες, καθώς οι ίδιες αλλαγές στα σκριν που έκανε και ο Παναθηναϊκός δημιουργούσαν «mismatch», με αποτέλεσμα ο κομβικός στους δύο προηγούμενους τελικούς πόιντ γκαρντ των Ερυθρολεύκων Βαγγέλης Μάντζαρης να αναγκάζεται να μαρκάρει π.χ. τον Λάσμε και να φορτωθεί με φάουλ, που τον έβγαλαν εκτός ρυθμού και γρήγορα εκτός αγώνα. Είναι πολύ διαφορετικός ο τρόπος ανάπτυξης του Ολυμπιακού με τον αποτελεσματικό Μάντζαρη (11 π., 6 ασ. και 8 π., 4 ασ. στον β’ και γ’ τελικό) από ό,τι με τον ίδιο παίκτη άποντο και με μια ασίστ σε 8’48» συμμετοχής.

Η αφλογιστία των Μάντζαρη και Μπρεντ Πέτγουεϊ (επίσης 0 π.) ζημίωσε φυσικά τον Ολυμπιακό, αλλά δεν ευεργέτησε κιόλας τον Παναθηναϊκό, καθώς ισοσκελίστηκε εξαιτίας της επιθετικής ανομβρίας τεσσάρων παικτών του Τριφυλλιού, που συνολικά πέτυχαν… 2 πόντους: Ράιτ 0 π., Μπράμος 0 π., Ούκιτς 0 π., Κέρι 2 π.

Οι Πράσινοι όμως ευτύχησαν να έχουν έναν «κρυφό άσο» στο μανίκι τους, ονόματι Βλάντο Γιάνκοβιτς. Ο 24χρονος γιος του αδικοχαμένου Μπόμπαν δεν είχε παίξει ούτε δευτερόλεπτο στον πρώτο και τρίτο τελικό, είχε ολιγόλεπτη συμμετοχή στη συντριβή των 25 πόντων, αλλά παρ’ όλα αυτά έδειξε χαρακτήρα και με 8 πόντους, όλους στη δεύτερη περίοδο, βοήθησε την ομάδα του να δημιουργήσει διαφορά 13 πόντων κλείνοντας το ημίχρονο με τη μέγιστη αυτοπεποίθηση.

Εκνευρισμός στους Ερυθρολεύκους

Εν τω μεταξύ, η δυσαρέσκεια της ΚΑΕ Ολυμπιακός για τη διαιτησία και οι απίστευτες εκφράσεις των ιδιοκτητών Παναγιώτη και Γιώργου Αγγελόπουλου κατά του προέδρου της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης Γιώργου Βασιλακόπουλου («είναι άρρωστος Παναθηναϊκός») χτύπησαν και την πόρτα των εθνικών ομάδων.

Τα δύο αδέλφια δήλωσαν ξεκάθαρα ότι δεν θα επιτρέψουν στους παίκτες του Ολυμπιακού τη συμμετοχή στις ομάδες των Νέων και των Ανδρών, ωστόσο θα πρέπει να λάβουν υπόψη ότι με αυτή την απόφαση δεν «τιμωρούν», όπως θέλουν να πιστεύουν, την Ομοσπονδία, στην οποία υπάγεται η Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας, αλλά τους ίδιους τους παίκτες.

Και αν ο Σπανούλης, που αγωνίζεται με τα γαλανόλευκα από 17 ετών και επέστρεψε «διαλυμένος» από το περυσινό Ευρωμπάσκετ, έχει κάθε δικαίωμα να κάνει διάλειμμα για ένα καλοκαίρι, ειδικά οι πιτσιρικάδες της Νέων, Ιωάννης Παπαπέτρου, Δημήτρης Αγραβάνης και Ανδρέας Χριστοδούλου, περίμεναν πώς και πώς την κλήση τους από τον Κώστα Μίσσα και τη διεκδίκηση ενός μεταλλίου στο επικείμενο Ευρωμπάσκετ της Κρήτης (8-20 Ιουλίου 2014). Προκειμένου, λοιπόν, να μην κοπούν τα φτερά των παιδιών, το ιδανικό θα ήταν οι διοικητικοί ηγέτες της ΚΑΕ Ολυμπιακός να το ξανασκεφτούν και να φανούν πιο διαλλακτικοί, ακόμη και αν δεν υπάρχει απόλυτη κάλυψη των συμβολαίων εκ μέρους της FIBA.