Ενα μεγάλο δώρο στους δοκιμαζόμενους Ελληνες θέλει να προσφέρει ο ομοσπονδιακός τεχνικός Φερνάντο Σάντος στις τελευταίες παρουσίες του στον πάγκο της Εθνικής ομάδας. Ο 60χρονος πορτογάλος κόουτς, ο οποίος μεθαύριο θα ανακοινώσει την 23μελή αποστολή της Γαλανόλευκης που θα ταξιδέψει στη Βραζιλία για το Παγκόσμιο Κύπελλο, μίλησε στο «Βήμα της Κυριακής» για την προετοιμασία, τους αντιπάλους και τους υψηλούς στόχους της Γαλανόλευκης και δεσμεύθηκε ότι θα παρουσιάσει μια ομάδα για την οποία «ο ελληνικός λαός θα είναι υπερήφανος»…
Λένε ότι το ταξίδι έχει σημασία και όχι ο προορισμός. Στην προκειμένη περίπτωση ωστόσο η Βραζιλία, με όσα συμβολίζει για το ποδόσφαιρο, φαίνεται ότι αποτελεί έναν ονειρεμένο προορισμό για κάθε παίκτη, προπονητή, φίλαθλο. Συμμερίζεστε τον ενθουσιασμό που επικρατεί στην ποδοσφαιρική κοινότητα εν όψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου;
«Πράγματι η Βραζιλία αποτελεί έναν προορισμό που δίνει μιαν άλλη αίσθηση στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Ωστόσο, όσο τυπικό κι αν ακούγεται, για τις ομάδες, τους ποδοσφαιριστές και τους προπονητές το σημαντικότερο είναι η παρουσία σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο, αφού το βασικό ζητούμενο είναι να είσαι παρών στη μεγαλύτερη γιορτή του ποδοσφαίρου. Σίγουρα η Βραζιλία κάνει αυτό το Μουντιάλ πιο ιδιαίτερο, όμως και σε τέσσερα χρόνια από τώρα να είστε σίγουροι ότι όλοι θα θέλουν να βρεθούν στο Κατάρ που θα φιλοξενήσει την επόμενη διοργάνωση, έστω κι αν ως προορισμός δεν συμβολίζει όσα η Βραζιλία».

Για την Ελλάδα και μόνο η συμμετοχή στο Παγκόσμιο Κύπελλο αποτελεί επιτυχία, καθώς πρόκειται μόλις για την τρίτη φορά που θα λάβει μέρος στη διοργάνωση. Επειδή όμως πάντοτε υπάρχει η φιλοδοξία για κάτι περισσότερο, εσείς πού τοποθετείτε τον πήχη; Ποιος θεωρείτε ότι είναι ο αντικειμενικός στόχος που μπορεί να πετύχει η εθνική ομάδα;
«Κατ’ αρχάς θεωρώ πολύ σημαντικό το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι παρούσα στο Μουντιάλ, κάτι που εδραιώνει τη θέση της στον παγκόσμιο χάρτη ως μιας σημαντικής ποδοσφαιρικής δύναμης. Δεν πρέπει όμως να μείνουμε μόνο σε αυτό. Κάθε ομάδα που θέλει να είναι μεγάλη θα πρέπει να έχει φιλοδοξίες και να κοιτάζει ψηλότερα. Οπότε ο αντικειμενικός στόχος μας είναι η πρόκριση στους «16», κάτι που θα δείξει, εφόσον επιτευχθεί, ότι η Ελλάδα προοδεύει και έχει τα περιθώρια για να βελτιώσει ακόμη περισσότερο τη θέση της στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Δεν θα πάμε για διακοπές στη Βραζιλία. Θέλουμε να παρουσιάσουμε μια καλή, ανταγωνιστική και αποτελεσματική ομάδα για την οποία ο ελληνικός λαός θα υπερηφανεύεται που συμμετέχει στο Παγκόσμιο Κύπελλο».
Επί των ημερών σας πάντοτε εκφράζατε την αισιοδοξία σας για την επίτευξη των στόχων της Εθνικής Ελλάδας. Και ως σήμερα δικαιωθήκατε σε όλα: συμμετοχή στο Euro 2012, πρόκριση στους «16» και πλέον παρουσία στο Μουντιάλ 2014. Αλήθεια, από πού πηγάζει η πίστη σας σε αυτή την ομάδα;
«Κατά κύριο λόγο από τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές, για τους οποίους γνωρίζω ότι θα πεθάνουν μέσα στο γήπεδο για να πετύχουμε τον στόχο μας. Κατά δεύτερον διότι έχω εμπιστοσύνη στη δική μου δουλειά και κατά τρίτον διότι θεωρώ ότι θα μπορέσω να εμφυσήσω στους παίκτες μου, πέρα από το οικογενειακό πνεύμα που αποτελεί βασικό συστατικό, την απαραίτητη μετριοφροσύνη και ταπεινότητα. Πρέπει να γνωρίζουμε και να σεβόμαστε την αξία των αντιπάλων μας, τους οποίους όμως θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε δίχως ίχνος φόβου. Για να πετύχουμε λοιπόν, θα πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, να είμαστε ρεαλιστές και να μη φοβόμαστε. Ειδάλλως κινδυνεύουμε να έχουμε τα ίδια αποτελέσματα με τις δύο προηγούμενες συμμετοχές σε Μουντιάλ. Θα αντιμετωπίσουμε σοβαρό πρόβλημα αν υποτιμήσουμε τους αντιπάλους μας ή υπερεκτιμήσουμε τις δικές μας ικανότητες».
Υπάρχει φαβορί στον όμιλο της Ελλάδας;
«Εχω μελετήσει πολύ τους αντιπάλους μας και ακούω διαρκώς ότι η Κολομβία είναι το φαβορί. Θεωρώ ότι είναι λάθος να πάμε στο Μουντιάλ με τη νοοτροπία ότι υπάρχουν η Κολομβία και οι άλλες τρεις ομάδες. Δεν το λέω αυτό απλά για να το πω, αλλά ειλικρινά πιστεύω ότι και οι τέσσερις χώρες είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες, καθεμιά με τα δικά της χαρακτηριστικά. Πρόκειται για έναν πολύ ισορροπημένο όμιλο, όπου Ελλάδα, Κολομβία, Ακτή Ελεφαντοστού και Ιαπωνία έχουν περίπου τις ίδιες πιθανότητες για να προκριθούν στην επόμενη φάση. Εμείς δεν είμαστε ούτε χειρότεροι από αυτούς για να παίξουμε με φόβο, αλλά ούτε και πολύ καλύτεροι για να φανούμε υπερόπτες».
Δεδομένου ότι πρόκειται για τρεις ομάδες που προέρχονται από διαφορετικές ποδοσφαιρικές σχολές, θα διαφοροποιηθεί κάτι ως προς την προετοιμασία ή το παιχνίδι της Εθνικής;
«Εννοείται ότι τα βασικά στοιχεία του παιχνιδιού μας θα παραμείνουν αναλλοίωτα ανεξάρτητα από τον αντίπαλο. Ο βασικός τρόπος με τον οποίο θα αγωνιστούμε δεν πρόκειται θα διαφοροποιηθεί. Μια πετυχημένη συνταγή δεν την αλλάζεις. Θα στηριχθούμε λοιπόν στα δικά μας χαρακτηριστικά, διότι είναι και αυτά που μας καθορίζουν ως ομάδα και που μας έφεραν ως εδώ. Δεν πρόκειται επί παραδείγματι να αλλάξουμε τον τρόπο άμυνάς μας από ζώνη σε man to man για να αντιμετωπίσουμε συγκεκριμένους παίκτες. Οπωσδήποτε όμως θα πρέπει να είμαστε κατάλληλα προετοιμασμένοι, ιδίως στον αμυντικό τομέα, για να αντιμετωπίσουμε τρεις ομάδες των οποίων η διάταξη στον αγωνιστικό χώρο είναι διαφορετική».
Υπάρχουν παίκτες-κλειδιά, οι οποίοι είτε προέρχονται από τραυματισμό είτε έπαιξαν λίγα ματς με τους συλλόγους τους είτε ακόμη κι αν αγωνίστηκαν σε ικανοποιητικό βαθμό δεν είχαν καλή απόδοση. Σας προβληματίζει το γεγονός ότι σε ατομικό επίπεδο η ομάδα δείχνει να μη διανύει τις καλύτερες ημέρες της και πώς σκέφτεστε να αντιμετωπίσετε την κατάσταση;
«Η επιλογή της τελικής 23άδας είναι μια πολύ δύσκολη απόφαση για εμένα, διότι θα πρέπει να ζυγίσω πολλούς παράγοντες μαζί. Οταν έχεις να διαλέξεις 23 από ένα σύνολο 35-40 παικτών, είναι σίγουρο ότι θα δημιουργηθούν απορίες, ερωτήματα, αμφιβολίες και θα υπάρξει κριτική. Εγώ όμως από την πλευρά μου αυτό που μπορώ να υποσχεθώ είναι ότι οι 23 που θα πάρω μαζί μου στη Βραζιλία, βάσει όσων έχω δει στο γήπεδο, θα είναι έτοιμοι από την πρώτη ημέρα για να δώσουν το 100% των δυνατοτήτων τους. Με αυτούς θα πορευτώ, χωρίς να με ενδιαφέρει πια αν έκαναν καλή χρονιά ή όχι και αν έχουν παίξει αρκετά ματς. Ξεκινάμε όλοι μαζί από το ίδιο σημείο και κοιτάμε μπροστά για να πετύχουμε τον στόχο μας. Και είμαι σίγουρος, επειδή ξέρω τον χαρακτήρα των ποδοσφαιριστών μου και βλέπω τι διάθεση δείχνουν όταν βρίσκονται στην Εθνική, ότι από τη στιγμή που θα συγκεντρωθούμε θα είμαστε όλοι απόλυτα προσηλωμένοι. Εχουμε μπροστά μας κάτι πολύ μεγάλο και θα πρέπει να ξεχάσουμε το παρελθόν αν θέλουμε να πετύχουμε».
Τα αποδυτήρια της Εθνικής ανέκαθεν την τελευταία δεκαετία αποτελούσαν το βασικό συστατικό για την επιτυχία αυτής της ομάδας. Πρόσφατα ωστόσο υπήρξαν εντάσεις και επεισόδια μεταξύ διεθνών ποδοσφαιριστών. Κατ’ αρχάς, πώς νιώσατε βλέποντας όσα συνέβησαν στα ντέρμπι του ΠΑΟΚ με τον Ολυμπιακό και, κατά δεύτερον, ανησυχείτε ότι κινδυνεύει να διαταραχθεί το καλό κλίμα που υπάρχει στη Γαλανόλευκη;
«Αυτό που με λύπησε περισσότερο δεν είναι ότι είδα διεθνείς παίκτες να συμμετέχουν σε επεισόδια, αλλά ότι όσα συνέβησαν πήραν μεγάλη έκταση στην Πορτογαλία και στο εξωτερικό γενικότερα. Δυστυχώς έτσι περνάει προς τα έξω μια άσχημη εικόνα για την Ελλάδα, η οποία όμως δεν αντικατοπτρίζει το ελληνικό ποδόσφαιρο, τουλάχιστον έτσι όπως το έχω ζήσει. Και βεβαίως αυτή η εικόνα γίνεται χειρότερη όταν συμμετέχουν σε επεισόδια διεθνείς ποδοσφαιριστές, οι οποίοι ξέρεις πως όταν βρίσκονται μαζί στην Εθνική δεν έχουν κανένα πρόβλημα. Είμαι σίγουρος πάντως ότι αυτή η κατάσταση δεν πρόκειται να απειλήσει την Εθνική. Το θέμα έχει ήδη λυθεί. Και να είναι σίγουροι οι Ελληνες ότι αν ένιωθα πως απειλείται η ενότητα στην ομάδα δεν θα δίσταζα να πάρω σκληρές και δυσάρεστες αποφάσεις».
Η επικείμενη αποχώρησή σας από την Εθνική και η συναισθηματική φόρτιση που ενδεχομένως θα υπάρχει στα αποδυτήρια λόγω των τελευταίων αγώνων σας στον πάγκο της ομάδας θεωρείτε ότι μπορούν να επηρεάσουν θετικά;
«Είμαι πεπεισμένος πως, εφόσον ισχύουν και είναι ειλικρινείς οι σχέσεις που έχω χτίσει αυτά τα χρόνια με τους ποδοσφαιριστές μου, μόνο θετικά μπορούν να επηρεάσουν. Εγώ από την πλευρά μου θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να φύγω από την Εθνική με τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα έχοντας για οδηγό τον επαγγελματισμό μου αλλά και το συναίσθημα».
Μιλήσατε για συναίσθημα και η αλήθεια είναι ότι στα χρόνια που βρίσκεστε στην Ελλάδα, ως προπονητής σε συλλόγους, το προφίλ σας ήταν λιγότερο συναισθηματικό συγκριτικά με την εικόνα που παρουσιάζετε στον πάγκο της Εθνικής. Τι είναι αυτό που άλλαξε απ’ όταν αναλάβατε το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα;
«Η εξήγηση είναι απλή. Δεν είμαι ο προπονητής ενός συλλόγου, αλλά νιώθω ότι εκπροσωπώ ένα ολόκληρο έθνος. Από την πρώτη στιγμή που ήρθα στην Ελλάδα την αγάπησα. Μου άρεσε ο ελληνικός λαός όπως τον γνώρισα στην καθημερινότητά του. Και θα σας πω και κάτι ακόμη: κάθε προπονητής στην καριέρα του έχει ως φιλοδοξία ή επιθυμία να προπονήσει κάποια στιγμή την εθνική ομάδα της πατρίδας του. Και για εμένα αυτό, είτε γινόταν στην Πορτογαλία είτε στην Ελλάδα, ήταν το ίδιο. Σας μιλάω ειλικρινά, αν ήμουν τεχνικός της Πορτογαλίας θα ένιωθα το ίδιο ακριβώς που νιώθω και τώρα για την Ελλάδα. Και μπορεί ο κόσμος να νομίζει ότι αυτά είναι λόγια, αλλά σας λέω πως όταν βρίσκομαι στην Ελλάδα νοσταλγώ την Πορτογαλία ως Πορτογάλος και όταν βρίσκομαι στην Πορτογαλία νοσταλγώ την Ελλάδα ως Ελληνας».

Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα που θα υπάρξει στο Παγκόσμιο Κύπελλο, τι κρατάτε από τα τέσσερα χρόνια στον πάγκο της Εθνικής;
«Σίγουρα θα φύγω γεμάτος. Ολα όσα έζησα θα τα κρατήσω ως μια πανέμορφη περίοδο της ζωής μου κατά την οποία δημιούργησα ισχυρούς δεσμούς με τους συνεργάτες μου, τους ποδοσφαιριστές μου, τους ανθρώπους της Ομοσπονδίας και τον ελληνικό λαό. Ηταν τέσσερα υπέροχα χρόνια τα οποία δεν θα ξεχάσω ποτέ. Σε αυτό το διάστημα πετύχαμε σε όλους τους στόχους μας και σίγουρα θα ήθελα ως κερασάκι στην τούρτα την πρόκριση στους «16» για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Θα ήθελα να είναι το τελευταίο δώρο μου στους Ελληνες».
Συμβουλή
Προς τον νέο ομοσπονδιακό τεχνικό

Μολονότι διαδεχτήκατε στον πάγκο της Εθνικής τον απόλυτα επιτυχημένο Οτο Ρεχάγκελ, διαγράψατε μια εξίσου σημαντική πορεία με την Ελλάδα. Οπως αντιλαμβάνεστε, το βάρος που πέφτει στις πλάτες του επόμενου ομοσπονδιακού τεχνικού είναι ακόμη μεγαλύτερο. Αν είχατε τη δυνατότητα τι θα τον συμβουλεύατε;

«Κατ’ αρχάς θα του έλεγα να στηρίξει και να συνεχίσει το σχέδιο που έχουμε εφαρμόσει για την ανάπτυξη των εθνικών ομάδων από τις μικρές ηλικίες, το οποίο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Και δεν το λέω επειδή βοήθησα στον καταρτισμό του αλλά γιατί πραγματικά πιστεύω ότι θα βοηθήσει συνολικά το ελληνικό ποδόσφαιρο. Για πρώτη φορά από εφέτος άρχισε η ανάπτυξη των εθνικών ομάδων από την ηλικία των 14 ετών με στόχο το χτίσιμο της Εθνικής του μέλλοντος και η δουλειά που γίνεται είναι πολύ σημαντική. Γι’ αυτό και επιμένω να μην εγκαταλειφθεί και να μην καταστραφεί το πρότζεκτ. Επίσης θα συμβούλευα τον νέο προπονητή να »εκμεταλλευτεί» τους ανθρώπους που θα βρει στην εθνική ομάδα και να τους εμπιστευτεί γιατί θα συνδράμουν στο έργο του και θα τον βοηθήσουν να μάθει το ελληνικό ποδόσφαιρο».

Η ακτινογραφία των αντιπάλων


Κολομβία: Ταλαντούχα και κυνική

«Η Κολομβία έκανε μια εξαιρετική προκριματική φάση. Πρόκειται για μια ομάδα που βασίζεται πολύ σε συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές, οι οποίοι αγωνίζονται σε πολύ υψηλό επίπεδο στα μεγαλύτερα πρωταθλήματα του κόσμου. Κυρίως όμως έχει ως όπλο τον προπονητή, Χοσέ Πέκερμαν, ο οποίος διαθέτει μεγάλη εμπειρία σε επίπεδο εθνικών ομάδων. Την έχει μετατρέψει από μια ομάδα που παραδοσιακά στηριζόταν στο ταλέντο της, να είναι πλέον κυνική και να παίρνει αυτό που θέλει. Επίσης, ως χώρα έχει υψηλά κίνητρα για να πετύχει: 1) έχει μεγάλο διάστημα να βρεθεί σε Μουντιάλ, 2) θα έχει αρκετό κόσμο στο πλευρό της, 3) οι κλιματολογικές συνθήκες θα την ευνοήσουν καθώς προέρχεται από την ίδια περιοχή, σε αντίθεση με τις άλλες τρεις ομάδες».

Ακτή Ελεφαντοστού: Ικανή για το καλύτερο και το χειρότερο
«Η Ακτή Ελεφαντοστού είναι μια από τις καλύτερες αφρικανικές ομάδες, αν όχι η καλύτερη με βάση το έμψυχο δυναμικό που διαθέτει. Αν δει κανείς το ρόστερ της διαπιστώνει ότι απαρτίζεται από σπουδαίους ποδοσφαιριστές, οι οποίοι αγωνίζονται στο υψηλότερο επίπεδο, όπως είναι ο Γιάγια Τουρέ, ο Ντρογκμπά, ο Ζερβίνιο. Η αλήθεια είναι όμως ότι πρόκειται για την ομάδα που όταν την παρακολουθήσεις σε δυσκολεύει περισσότερο από κάθε άλλη για να την ακτινογραφήσεις. Πρόκειται για ένα σύνολο που έχει τεράστιες μεταπτώσεις στο παιχνίδι του. Μπορεί στον ίδιο αγώνα για ένα διάστημα να κάνει καταπληκτικά πράγματα και σε ένα άλλο σημείο να μη λειτουργεί τίποτα σωστά. Ουσιαστικά οι μεγάλοι παίκτες που διαθέτει καθορίζουν την απόδοση της ομάδας ανάλογα με τη μέρα που θα βρεθούν».
Ιαπωνία: Ομάδα-κομπιούτερ
«Πρόκειται για την ομάδα που με έχει εντυπωσιάσει περισσότερο. Η Ιαπωνία είναι το τελείως αντίθετο από την Ακτή Ελεφαντοστού. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά οργανωμένο σύνολο, το οποία φαίνεται ότι έχει δουλέψει πολύ καλά ο προπονητής Αλμπέρτο Τζακερόνι. Αφενός έχει εντοπίσει και έχει αναδείξει τα καλά χαρακτηριστικά των γιαπωνέζων ποδοσφαιριστών, αφετέρου τους έχει βάλει σε ένα καλούπι, σε ένα σχήμα, με πολύ καλή οργάνωση. Διαθέτει μεγάλη ταχύτητα και παίκτες που αλλάζουν γρήγορα θέσεις και πάσες, ενώ είναι ακόμη καλύτερη σε επίπεδο τακτικής παιδείας. Ακόμη και σε ατομικό επίπεδο όμως οι ποδοσφαιριστές της βρίσκονται σε ανοδική πορεία καθώς πολλοί εξ αυτών αγωνίζονται πλέον σε μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ