Η παράδοση θέλει ιδρυτή των Μυκηνών τον Περσέα, γιο του Δία και της Δανάης, κόρης του Ακρισίου, του βασιλιά του Αργους. Οταν η τρομερή προφητεία πραγματώνεται και ο Περσέας σκοτώνει άθελά του τον παππού του, Ακρίσιο, μην μπορώντας να δεχτεί τον θρόνο του Αργους, τον ανταλλάσσει με την Τίρυνθα και εκεί ιδρύει τις Μυκήνες. Σύμφωνα με τον Παυσανία λοιπόν οι Μυκήνες πήραν την ονομασία τους είτε από τη λαβή «μύκητα» του ξίφους του Περσέα, που έπεσε στη θέση αυτή, είτε ακόμα από ένα μανιτάρι που σήκωσε και ανέβλυσε το νερό μιας πηγής. Για τον Ομηρο πάλι η ονομασία της πόλης αποδίδεται στη Μυκήνη, μια όμορφη νύμφη.
Οι Μυκήνες λοιπόν, η κοιτίδα του μυκηναϊκού πολιτισμού, ο οποίος κυριάρχησε για σχεδόν πέντε αιώνες στον μεσογειακό κόσμο (1600 – 1100 π.Χ.). Οι Μυκήνες που με τις ανασκαφές του Ερρίκου Σλήμαν το 1876 ήρθαν στο προσκήνιο, δίνοντας υπόσταση στο ηρωικό παρελθόν των Ελλήνων. Οι Μυκήνες με τα επιβλητικά τείχη, οι ογκόλιθοι των οποίων ήδη από την αρχαιότητα προκάλεσαν τόσο θαυμασμό, ώστε η κατασκευή τους να αποδίδεται σε Κύκλωπες. Οι Μυκήνες, με την Πύλη των Λεόντων, με το ανακτορικό συγκρότημα και το θρησκευτικό κέντρο, με τους μεγαλoπρεπείς θολωτούς τάφους, αλλά και τους βασιλικούς ταφικούς περιβόλους Α και Β, οι οποίοι συνδέονται με τα περίφημα χρυσά κτερίσματα. Γιατί, για παράδειγμα, στον Ταφικό Περίβολο Α βρέθηκε η περίφημη «μάσκα του Αγαμέμνονα», το χρυσό προσωπείο που σήμερα εκτίθεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, αποτελώντας ένα από τα πιο διάσημα εκθέματά του.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
