«Η κυβέρνηση σπρώχνει τη χώρα σε νέα χρεοκοπία»
Ο πρώην υπουργός επικρίνει με σφοδρότητα συνολικά την κυβερνητική πολιτική, ενώ τονίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ χρειάζεται να προβάλει ολοκληρωμένο εναλλακτικό σχέδιο διακυβέρνησης καθώς «η NΔ δεν θα πέσει σαν σάπιο φρούτο»
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
«Η NΔ δεν θα πέσει σαν σάπιο φρούτο» τονίζει με έμφαση ο Νίκος Φίλης, βουλευτής Α’ Αθηνών και τομεάρχης Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Ο πρώην υπουργός επισημαίνει ότι μέσα στην κρίση δεν υπάρχουν κεντρώες λύσεις και μιλώντας στο «Βήμα» αναφέρεται με έμφαση στον όρο «Αριστερά». Εκτιμά ότι προοιωνίζονται ραγδαίες εξελίξεις και πως η κυβέρνηση της ΝΔ σπρώχνει τη χώρα σε μια νέα χρεοκοπία και νέο μνημόνιο, ενώ ασκεί δριμεία κριτική στην υπουργό Παιδείας καταθέτοντας σειρά προτάσεων. Ιδιαίτερη σημασία έχουν τα όσα λέει για τα εσωκομματικά, υπογραμμίζοντας ότι η αιφνιδιαστική πρόταση του Αλέξη Τσίπρα για εκλογή προέδρου και Κεντρικής Επιτροπής από το σύνολο των μελών προκάλεσε αχρείαστη εσωστρέφεια, ενώ απαντά και για τον όρο «κομματική αριστοκρατία».
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ζητεί με ένταση εκλογές. Ο Πρωθυπουργός μιλά για εξάντληση της τετραετίας. Ποια είναι η εκτίμησή σας για τον χρόνο διεξαγωγής τους;
«Η φθορά της ΝΔ και προσωπικά του Πρωθυπουργού θα συνεχιστεί και οι εξελίξεις προοιωνίζονται ραγδαίες. Εκλογές, όμως, ούτε ο κ. Μητσοτάκης γνωρίζει πότε θα αναγκαστεί να κάνει. Σπρώχνουν τη χώρα σε μια νέα χρεοκοπία και με όσα εφαρμόζουν δημιουργούν τις προϋποθέσεις για ένα νέο μνημόνιο μετά τις εκλογές: με την κομματικοποίηση του κράτους, με τον διορισμό golden boys στη ΔΕΗ, στον ΕΦΚΑ και άλλους φορείς, με τις προκλητικές φοροαπαλλαγές για τους έχοντες, με τη λεηλασία των δημόσιων αγαθών, με τις απευθείας αναθέσεις 5 δισ. ευρώ σε ημετέρους, με τα 7 και πλέον δισ. ευρώ για εξοπλισμούς, με τα προβλήματα ως προς την αξιοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης. Ταυτόχρονα πληγώνουν την κοινωνία με την άρνησή τους να μειώσουν τον ειδικό φόρο στην ενέργεια και τον ΦΠΑ στα λαϊκά είδη κατανάλωσης».
Θεωρείτε ότι έχουν αλλάξει οι πολιτικοί συσχετισμοί για να καταψηφιστεί η κυβέρνηση της ΝΔ και να σας δώσει ο ελληνικός λαός εντολή διακυβέρνησης και γιατί;
«Εξελίσσεται μια υφέρπουσα πολιτική κρίση. Η ΝΔ ωστόσο δεν θα πέσει σαν σάπιο φρούτο. Χρειάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να προβάλει ολοκληρωμένο εναλλακτικό σχέδιο διακυβέρνησης για να αποκτήσουν κατεύθυνση και προσανατολισμό η κοινωνική δυσαρέσκεια και οι συλλογικές αντιστάσεις που εκδηλώνονται. Αυτός θα είναι ο κεντρικός στόχος του συνεδρίου μας. Ζητούμε εντολή διακυβέρνησης για να αντιστοιχηθεί η Ελλάδα με την παγκόσμια τάση που συνοψίζεται στην επιστροφή του κράτους στην οικονομία, για να αντιμετωπιστούν οι τεράστιες κοινωνικές ανισότητες, η κλιματική κρίση και οι απειλές εις βάρος της δημοκρατίας. Στις επόμενες εκλογές θα συγκρουστούν δύο αντίπαλα κοινωνικοπολιτικά σχέδια: της Δεξιάς και της Αριστεράς. Μέσα στην κοινωνική πόλωση της κρίσης, παγκοσμίως, δεν υπάρχουν κεντρώες λύσεις. Το σχέδιο της Αριστεράς έχει ως επίκεντρο ένα ισχυρό αναδιοργανωμένο κράτος, φιλικό στον πολίτη. Παίρνοντας πίσω κρίσιμους μοχλούς ανάπτυξης που πρέπει να ανήκουν στο κράτος. Αυξάνοντας τη φορολογία στον πλούτο. Καταπολεμώντας τις ανισότητες. Ανασυστήνοντας το κοινωνικό κράτος. Επαναφέροντας υπό τον δημόσιο έλεγχο κρίσιμες υποδομές που σήμερα έχουν εκχωρηθεί στον ιδιωτικό τομέα (νερό, ενέργεια, οδικοί άξονες κ.ά.)».
Οι δημοσκοπήσεις όμως σας παρουσιάζουν σταθερά πίσω από την κυβέρνηση που φθείρεται σημαντικά και σε κοντινή απόσταση από το Κίνημα Αλλαγής με τη νέα του ηγεσία. Δεν σας προβληματίζει αυτή η εικόνα; Τι φταίει;
«Στις δημοσκοπήσεις καταγράφεται η αποδοκιμασία των νεοφιλελεύθερων κυβερνητικών πολιτικών και διαμορφώνεται μια σαφής πλειοψηφία των δυνάμεων που αναφέρονται στην πρόοδο και στην Αριστερά. Αυτό γεννά ελπίδες εν όψει των εκλογών με απλή αναλογική. Χρειάζονται πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες. Να διευκρινίσουμε όλοι τη φυσιογνωμία και τις επιδιώξεις μας. Αυτό επιχειρούμε με το συνέδριό μας. Απομένει στο ΚΙΝΑΛ να ξεκαθαρίσει αν θέλει να καταστεί μέρος του αντι-νεοφιλελεύθερου και αντιδεξιού πόλου».
Οι πολίτες ζητούν λύσεις στα προβλήματά τους, όπως π.χ. για την ακρίβεια που είναι κεντρικό θέμα συζήτησης, και φαίνεται να αδιαφορούν για ενδοκομματικούς διαγκωνισμούς. Μήπως η εσωκομματική συζήτηση στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ εν όψει του συνεδρίου απωθεί με τον τρόπο που γίνεται;
«Η διακυβέρνηση Μητσοτάκη επιχειρεί να πετύχει μια μακροχρόνια δεξιά στροφή, συγκρουόμενη με τις κατακτήσεις της δημοκρατικής Μεταπολίτευσης. Δίνει ιδεολογική μάχη, όπως η Alt Right δεξιά του Τραμπ, του Ορμπαν, του Σαλβίνι και άλλων. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ με την εσωτερική του ζωή και διαμόρφωση λειτουργεί ως ένα μεγάλο προοδευτικό-αριστερό εργαστήριο ιδεών και προτάσεων για το σύνολο της κοινωνίας και του πολιτικού μας συστήματος. Οι πολίτες απαιτούν από τη δική μας Αριστερά συμπόρευση με καθετί ζωντανό και ελπιδοφόρο στα κινήματα των πολιτών και της νεολαίας, επιμονή στις αξίες της ανανεωτικής ριζοσπαστικής Αριστεράς, ειλικρίνεια για τους στόχους και θαρρετή αυτοκριτική για τα λάθη μας, τόσο κατά την περίοδο της δική μας διακυβέρνησης όσο και κατά τα δυόμισι χρόνια της αντιπολίτευσης. Τα απωθητικά φαινόμενα που παρουσιάζονται με τη μορφή κάποιων έξαλλων σχολίων στα social media δεν απηχούν το ήθος της δικής μας Αριστεράς και βρίσκουν σταθερά απέναντί τους συνολικά τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ».
Οι προτάσεις για τις αλλαγές στο καταστατικό γιατί προκαλούν τόσο μεγάλη αντίδραση εσωτερικά; Υπάρχει όντως αντίδραση της κομματικής «αριστοκρατίας»;
«Η αιφνιδιαστική πρόταση του Αλέξη Τσίπρα για εκλογή προέδρου και Κεντρικής Επιτροπής από το σύνολο των μελών προκάλεσε αχρείαστη εσωστρέφεια. Στη συντριπτική πλειοψηφία των ευρωπαϊκών κομμάτων οι ηγεσίες εκλέγονται από σώματα στα οποία λογοδοτούν και μπορεί να ανακληθούν. Αυτό δεν έχει τίποτα «αριστοκρατικό», είναι βαθιά δημοκρατικό. Διαφορετική είναι η εμπειρία π.χ. στη Λατινική Αμερική, όπου τα κόμματα ουσιαστικά υποκαθίστανται από την αδιαμεσολάβητη σχέση του αρχηγού με τον λαό. Η κρίση του κομματικού φαινομένου σε συνθήκες μεταδημοκρατίας μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με ουσιαστική συμμετοχή των μελών και όχι με ανάθεση στις ηγεσίες. Με κόμματα ιδεολογικών αρχών και προγραμματικών λύσεων. Στην Ελλάδα, τα συστημικά κόμματα έχουν επιλέξει ένα αρχηγικό μοντέλο που μετατρέπει το μέλος σε ψηφοφόρο μιας χρήσεως. Γιατί να ακολουθήσει αυτή την πορεία συστημικής μετάλλαξης ένα αριστερό κόμμα που έχει παράδοση εσωκομματικής δημοκρατίας; Εκείνο που θέλουν οι πολίτες να συζητήσουμε στο συνέδριο είναι το δικό μας εναλλακτικό σχέδιο διακυβέρνησης».
«Να επιστρέψει η δημοκρατία στο σχολείο»
{ERT}Ποιες είναι οι βασικές προτάσεις σας άμεσα για να αλλάξει το κλίμα στην παιδεία;{ERT}
«Θα καταργήσουμε τα αντικοινωνικά νομοθετήματα Κεραμέως. Θα ενισχύσουμε τη δημόσια εκπαίδευση, αυξάνοντας τις δαπάνες για την παιδεία στο 5% του ΑΕΠ. Εχουμε προϋπολογίσει 20.000 άμεσους διορισμούς εκπαιδευτικών καθώς και μόνιμο πρόγραμμα επιμόρφωσης για όλους. Διπλασιασμό των πανεπιστημιακών δασκάλων. Νέα προγράμματα σπουδών που θα ανοίγουν τους μορφωτικούς ορίζοντες των παιδιών, με έμφαση στην αυτενέργεια, στη συνεργασία και στην ανάπτυξη της κριτικής ικανότητας και όχι στον σκληρό ανταγωνισμό και στις ανισότητες. Προγράμματα όπως αυτά της Ιστορίας, που καταργήθηκαν από την κυβέρνηση πριν εφαρμοστούν και χωρίς να αξιολογηθούν. Μια νέα αντίληψη για το γλωσσικό εγγραμματισμό και τη λογοτεχνία, που θα καλλιεργεί την ευαισθησία στα παιδιά, μακριά από την αρχαιοπληξία και την εισβολή στο σχολείο αντιπαιδαγωγικών και ανιστόρητων ιδιωτικών προγραμμάτων. Κατάργηση της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής που ερημώνει τις σχολές. Αποφροντιστηριοποίηση του Λυκείου, εφαρμογή του προγράμματος των σχολών ελεύθερης πρόσβασης. Λειτουργία των διετών προγραμμάτων τεχνικής εκπαίδευσης στο πλαίσιο των πανεπιστημίων. Νομικό πλαίσιο που θα βάζει τάξη στην αναρχία και στην κερδοσκοπία στον χώρο των κολεγίων, με εποπτεία των προγραμμάτων από το κράτος και με διαφανείς – αξιοκρατικές διαδικασίες επιλογής και εξέλιξης του εκπαιδευτικού προσωπικού. Η αναγκαία δημοκρατική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση προϋποθέτει να επιστρέψει η δημοκρατία στο σχολείο χωρίς τον αυταρχισμό των διορισμένων υπηρεσιακών συμβουλίων και της κατ’ ευφημισμόν αξιολόγησης. Να αναγνωρίσουμε δηλαδή ως πολιτεία την κοινωνική αποστολή των εκπαιδευτικών».

