Τύραννοι αεροπειρατές

Κακός ο απολογισμός: 70.000 στρέμματα κάηκαν την περασμένη εβδομάδα στα Γεράνεια, από τα οποία 52.000 στρέμματα δάσους – η μεγαλύτερη πυρκαγιά στην Αττική από το 1984, πολύ μεγαλύτερη από αυτήν της Πάρνηθας του 2007 και μία από τις μεγαλύτερες στην ιστορία του ελληνικού καταστροφολογίου, στο top 1%.

Και είναι Μάιος ακόμη, ημερολόγιό μου. Ανησυχώ, πολύ.

Μπορεί να φταίω εγώ για την καταστροφή, είμαι γρουσούζης: είχα σημειώσει να γράψω στις σελίδες σου πόσο σπουδαίος θεσμός είναι το «Φόρουμ των Δελφών» – και κατέβασε με ένοπλη απειλή ο τύραννος της Λευκορωσίας Λουκασένκο αεροπλάνο της πτήσης Αθήνα-Βίλνιους για να συλλάβει τον αντιφρονούντα δημοσιογράφο Ρομάν Προτάσεβιτς, που είχε έρθει για να μετάσχει στο τελευταίο Φόρουμ.

Τέτοιο πράγμα δεν έχει ματαγίνει· μπορεί να έχασε ο Ντόναλντ Τραμπ αλλά οι ευρωπαίοι τύραννοι αποθρασύνονται – βρίσκουν και κάνουν;

l Αλλά ας ξαναγυρίσω στο Φόρουμ: στην αρχή νόμιζα ότι επρόκειτο για το κρατικό Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών και έλεγα «μπράβο, πώς και αυτό το λάφυρο του κόμματος που κερδίζει τις εκλογές κάνει τόσο μεγάλα και ωραία πράγματα, με τόσους σημαντικούς καλεσμένους, με τόση δημοσιότητα, τόση απήχηση;».

Ε, δεν ήταν βέβαια το κρατικό ίδρυμα, δεν είναι δυνατόν να καταφέρουν οι έλληνες πολιτικοί να κάνουν κάτι τέτοιο – πάνω από πενήντα χρόνια υπολειτουργεί το κρατικό Πολιτιστικό Κέντρο, μέσα σε πέντε χρόνια έκανε τον δικό του επιτυχημένο διεθνή θεσμό ο Συμεών Τσομώκος – μπράβο του, και εις ανώτερα.

Μακριά και επιτυχημένοι

Και μια που λέμε για πετυχημένα πρόσωπα και θεσμούς, αυτός ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος που κατάφερε να φτιάξει εταιρεία, την Chipita, αξίας 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων – τόσα δίνει η πολυεθνική Mondelez για να την αγοράσει -, πρέπει να είναι σπουδαίος άνθρωπος.

Τέτοια μεγέθη κατά κανόνα για εφοπλιστές τα ακούμε ή για αυτούς που πουλάνε χρήμα, τους τραπεζίτες – ο Θεοδωρόπουλος είναι εφοπλιστής της στεριάς, βιομήχανος. Και πρόκοψε – ίσως επειδή και αυτός, όπως οι εφοπλιστές, δραστηριοποιήθηκε έντονα εκτός Ελλάδας: 16 εργοστάσια σε περισσότερες από 50 χώρες τεσσάρων ηπείρων, από την Ανατολική Ευρώπη ως την Αμερική, μέσω Ινδιών, έχει η Chipita, διαβάζω. Μακριά από το ελληνικό κράτος και τους πολιτικούς του.

Μακριά από το κράτος και τη μιζέρια του – αυτό ίσως είναι το μυστικό της επιτυχίας, σκέφτομαι με αφορμή τα παραδείγματα Συμεώνος Τσομώκου, Σπύρου Θεοδωρόπουλου – να προσθέσω και τον Αλβέρτο Μπουρλά της  Pfizer;

Και βεβαίως το παράδειγμα της ελληνικής ναυτιλίας· είπε άπρεπες κουβέντες ο Παναγιώτης Λασκαρίδης αλλά επί της ουσίας δεν είχε άδικο σε ό,τι αφορά τις σχέσεις εφοπλισμού-ελλήνων πολιτικών.

l Λέχθηκε ότι οι εφοπλιστές είναι αγνώμονες: έγιναν μεγάλοι χάρη στα Liberty που απέκτησαν με κρατική εγγύηση μετά τον πόλεμο. Και οι στεριανές επιχειρήσεις που φτιάχτηκαν εδώ την ίδια εποχή με το Σχέδιο Μάρσαλ τι απέγιναν; Πόσες επιβίωσαν;

Δυστυχώς, «μακριά και επιτυχημένοι» ήταν ως τώρα η συνταγή της επιτυχίας για πολλούς δημιουργικούς Ελληνες. Για τούτο ας μη λέει μεγάλες κουβέντες ο Πρωθυπουργός, όπως «σήμερα η Ελλάδα είναι πρωταγωνιστής με αξιοπιστία και ισχύ» με αφορμή τα 40 χρόνια της ένταξής μας στην ΕΟΚ – απέχει πολύ, πάρα πολύ από την αξιοπιστία και την ισχύ, δεν αποκτώνται έτσι εύκολα και γρήγορα αυτά μετά από χρεοκοπία – μήπως τα είχαμε και πριν, άλλωστε;

l Πολλά αυτοεπαινετικά ακούστηκαν για την πορεία της χώρας – πράγματι, σε σχέση με τον βαλκανικό περίγυρο, η Ελλάδα πάει καλύτερα. Αλλά, το έχω ξαναγράψει, επειδή Τσόρτσιλ – Στάλιν συμφώνησαν στο 90%-10%· για Βουλγαρία, Ρουμανία τα ποσοστά ήσαν αντίθετα, στη Γιουγκοσλαβία 50%-50%. Αυτό το «90% ανήκομεν στη Δύση» μας επέτρεψε να ενταχθούμε στην ΕΟΚ πριν από 40 χρόνια χάρη στην πολιτική σοφία του Κωνσταντίνου Καραμανλή – όταν την ίδια χρονιά το 60% ψήφιζε στις εκλογές κόμματα που φώναζαν «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο».

Και ήταν μετά η σειρά του σοφού Κώστα Σημίτη να μας εντάξει στην ευρωζώνη – όμως λίγα χρόνια μόλις μετά και τριάντα χρόνια μετά την ένταξη του 1981, το κόμμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή (και του σημερινού πρωθυπουργού) χρεοκόπησε το κράτος – τόσο αξιοποιήθηκαν τα δύο πολιτικά κατορθώματα που είχαν προηγηθεί.

Υστερα – δίκιο έχει ο Κυριάκος Μητσοτάκης – ήρθε το «σκοτεινό διάλειμμα», το annus horribilis 2015 του απόλυτου τυχοδιωκτισμού και της διακινδύνευσης, για να γίνουν πραγματικότητα τα μαύρα όνειρα της παρέας Τσίπρας-Βαρουφάκης-Λαφαζάνης-Κωνσταντοπούλου – που νόμιζαν πως είναι πρωταγωνιστές και αυτοί… Ακόμα δεν το έχω πιστέψει ότι γλιτώσαμε, ημερολόγιό μου.

l Πρέπει να παραδεχτούμε ότι ο Βλαδίμηρος Πούτιν μάς έσωσε, θυμήθηκε το 90%-10% και το τήρησε: τηλεφωνούσε στους Ευρωπαίους να τους προειδοποιήσει «έχω κάτι ηλίθιους εδώ που θέλουν να τους τυπώσω νόμισμα…».

Φως, περισσότερο φως

Σύμφωνοι, να κάνουμε «πράσινη, ψηφιακή παραγωγική και πιο δίκαιη την Ευρώπη», όπως είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης επί τη 40ετία – πρέπει να γίνει και πιο ισχυρή όμως, να μην την περιφρονεί ο κάθε τύραννος ή τυραννίσκος. Αυτό σημαίνει ότι οι πολιτικοί των 27 κρατών πρέπει να παραχωρήσουν και άλλο μερίδιο της εξουσίας τους στα κοινά ενωσιακά όργανα.

Υπάρχει όμως ισχυρό ρεύμα κυριαρχιστών πολιτικών στην Ευρώπη, που στο όνομα της υποτιθέμενης «εθνικής κυριαρχίας», όπως αποκαλούν την εξουσία που ασκούν, δεν θέλουν να μειωθεί το μερίδιό τους. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα που έχουμε, το πολιτικό και όχι η πρασινάδα και τα bits-bytes – αυτά μπορούν ωραιότατα να τα επιλύσουν επιχειρηματίες και τεχνοκράτες.

l Πριν κλείσω τις σελίδες σου, να σημειώσω ότι ευτυχώς που υπάρχουν εφημερίδες σαν την ισραηλική  Haaretz που σώζουν τη δημοσιογραφία και κάνουν τους επαγγελματίες της περήφανους, ημερολόγιό μου: την Πέμπτη στο πρωτοσέλιδό της είχε τις φωτογραφίες των 67 παιδιών που σκότωσε ο ισραηλινός στρατός στη Γάζα – ο δικός της στρατός, ο ισραηλινός.

Σπάνιο μάθημα πολιτισμού. Από εφημερίδα που είναι επί της ουσίας αριστερή – και γνωρίζει ότι ο πρόσφατος πόλεμος έγινε για να μείνει ο Νετανιάχου στην εξουσία. Ενώ εδώ σε εμάς πολλές είναι οι εφημερίδες, οι ιστότοποι, οι σταθμοί που θεωρούν «αριστερό» να τιμάς τη βάναυση εξουσία που ασκούσε ο Αρης Βελουχιώτης και να ξελαρυγγιάζεσαι κατηγορώντας τους αντιπάλους ότι είναι «νεοφιλελεύθεροι νοσταλγοί του Πινοσέτ», αντιδημοκράτες, ακροδεξιοί – γερμανοτσολιάδες, δωσίλογους, προδότες τούς έλεγαν κατά το «σκοτεινό διάλειμμα».

 – Φως, περισσότερο φως είπαν ο Γκαίτε πεθαίνοντας και ο Διόδωρος κλείνοντας τα πεπραγμένα του επταήμερου, ημερολόγιό μου.

ΓΡΑΜΜΑΤΟΚΙΒΩΤΙΟ

Τυχερέ Διόδωρε, θεωρείται βέβαιο πως, όταν ξανάρθει στην εξουσία – πέρα από το ότι, με έναν νόμο και ένα άρθρο, θα καταργήσει τους ξένους πράκτορες –, όχι μόνο θα επανιδρύσει τα δύο πανεπιστημιακά τμήματα στην Ηλεία, αλλά θα προσθέσει και άλλα – όπως, λ.χ., Τμήμα Φραγκοκρατίας στην Ανδραβίδα· Φυσικά, και με έδρα Ιζαμπούς.
ΣΤΑΥΡΟΣ, ΠΡΑΚΤΩΡ ΙΘΑΓΕΝΗΣ

Διόδωρε, κανονικότητα σημαίνει πολιτική ομαλότητα και πρωτίστως δημοκρατικότητα. Οποιος απορρίπτει την κανονικότητα, αρνείται κυνικά τη δημοκρατικότητα!
ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΑΡΤΙΑΛΗΣ, ΧΟΛΑΡΓΟΣ

Δικαίωση διεκδικούν κάποιοι πρώην πρωθυπουργοί για το «έργο» τους σε παρελθόντα χρόνο. Γνωρίζουν ίσως ότι δεν μπορούν να περιμένουν τίποτα από τον μέλλοντα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΗΤΑΚΟΣ, ΛΑΡΙΣΑ

Πρωθυπουργέ μου, ανακαλείς την προκήρυξη πρόσληψης 2 (!) δικηγόρων στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου και βρίσκεις, αυτομάτως, χρήματα να προκηρύξεις 2 θέσεις πνευμονολόγων. Τι να τους κάνει τους δικηγόρους η Αποκεντρωμένη που ούτε νομική προσωπικότητα δεν έχει – το ΝΣΚ δεν της φτάνει;
ΞΕΥΞΙΟΣ, ΔΙΑΠΟΡΩΝ

Εντάξει, ο Κέινς είναι στη μόδα, αλλά όχι και οι αεροπειρατείες κρατικές!
Γ. Κ., ΚΥΜΗ

Καταλαβαίνω την αγωνία εξουσίας του Λουκασένκο γιατί παρότι – με 27 χρόνια εξουσίας – πλησιάζει τα χρόνια του πατερούλη Στάλιν, είναι πολύ πίσω από τα ρεκόρ άλλων πατερούληδων, π.χ. Κάστρο – Φράνκο (40 χρόνια) και Σαλαζάρ (50 χρόνια). Πολύ ανηφορικός προβλέπεται ο γολγοθάς για τους αντιπολιτευόμενους Λευκορώσους, δημοσιογράφους και μη…
ΔΑΣΚΑΛΟΣ, ΑΘΗΝΑ

Καθώς στην Ευρώπη ερχόμαστε σε όλα τελευταίοι, είμαι πολύ χαρούμενος που πήραμε τη 10η θέση στη Eurovision. Στενοχωρήθηκα όμως για την Ελενα Τσαγκρινού. Αξιζε πολύ περισσότερα!
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΚ ΚΙΑΦΑΣ

Οτι τα σχόλιά μας σε θέματα υψηλής αισθητικής έχουν πλέον παγκόσμια εγκυρότητα δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, αφού ακόμα και οι New York Times περιμένουν εμάς να τοποθετηθούμε, πριν πάρουν αποφάσεις για την (αδικημένη) Ελενα: politis.com.cy/buzzlife/elena-tsagkrinoy-i-fotografia-tis-stoys-new-york-times/
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΕΞ ΑΝΔΡΟΥ

Πιο εύκολα θα ψηφίσουν οι αποδηµήσαντες παρά οι Απόδηµοι…
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΕΧΙΑΣ