Η αλήθεια είναι πως πολλοί περίμεναν από τον Χάρι Στάιλς, όχι το πιο καλλίφωνο (η τιμή αυτή ανήκει στον Ζέιν Μαλίκ) αλλά σίγουρα το πιο χαρισματικό πρώην μέλος της boyband One Direction, να ακολουθήσει μια επιτυχημένη σόλο καριέρα μετά τη διάλυση του γκρουπ, βαδίζοντας στα χνάρια του Ρόμπι Γουίλιαμς ή του Τζάστιν Τίμπερλεϊκ. Η κυκλοφορία ωστόσο, πριν από δύο χρόνια, του «Sign of the Times» – μιας πανέμορφης glam rock μπαλάντας – μας έπιασε όλους απροετοίμαστους, πείθοντας και τους πλέον δύσπιστους για το ταλέντο του. Το ντεμπούτο άλμπουμ του αποτέλεσε έναν επιτυχημένο φόρο τιμής στη μουσική περασμένων δεκαετιών όπως τα 70s και τα 80s και ο 25χρονος Βρετανός αναδείχθηκε σε αστέρι πρώτου μεγέθους – όχι βέβαια μόνο χάρη στα τραγούδια του. Το ιδιοσυγκρασιακό, εκκεντρικό, ανδρόγυνο στυλ που υιοθέτησε για την πρώτη μεγάλη προσωπική περιοδεία του τράβηξε σαν μαγνήτης τους προβολείς της δημοσιότητας, φανερώνοντας αφενός έναν τύπο με αυτοπεποίθηση και έντονη προσωπικότητα και προκαλώντας αφετέρου αμέτρητες συζητήσεις σχετικά με τις σεξουαλικές του προτιμήσεις.
Ο δεύτερος δίσκος του με τίτλο «Fine Line» που κυκλοφόρησε πριν από λίγες ημέρες χαρακτηρίζεται ως μια ιδιαιτέρως αξιόλογη ποπ δουλειά με αψεγάδιαστη παραγωγή, ποικίλες καλοχωνεμένες μουσικές επιρροές και ορισμένες εντυπωσιακές ερμηνείες – μόνο στους (κατά βάση απρόσωπους και κοινότοπους) στίχους υστερεί. Από τη φανκ του «Watermelon Sugar» έως το α λα Vampire Weekend «Sunflower, Vol. 6» και από την Americana του «Canyon Μoon» έως τη σόουλ του «Treat People with Kindness», όλα τα κομμάτια έχουν λόγο ύπαρξης (με εξαίρεση ίσως το μελό «Falling»). Οταν όμως είσαι διάσημος από την εφηβεία σου η εξέλιξή σου ως τραγουδιστή και δημιουργού δύσκολα κυριαρχεί στη δημόσια συζήτηση γύρω από το όνομά σου. Οι θαυμαστές του Στάιλς έχουν εστιάσει κυρίως στο αν επιβεβαιώνει τελικά καθόλου τη φημολογούμενη αμφιφυλοφιλία του στα τραγούδια του και αναλύουν τις διάφορες αναφορές στις πρώην του. Σε πρόσφατη συνέντευξή του σε γνωστή πολιτική βρετανική εφημερίδα ρωτήθηκε αν έχει αφήσει τέτοιους υπαινιγμούς προκειμένου να φαίνεται πιο ενδιαφέρων. Ηταν κατηγορηματικός: «Οχι. Το ντύσιμό μου, οι φωτογραφίσεις μου, όλα αυτά καθορίζονται από τους συνεργάτες που επιλέγω επειδή έχω ένα συγκεκριμένο όραμα. Δεν με ενδιαφέρει αν το αποτέλεσμα με κάνει να φαίνομαι γκέι, στρέιτ ή μπαϊσέξουαλ, με ενδιαφέρει να το βρίσκω κουλ». Συμπλήρωσε επίσης πως δεν διακατέχεται από καμία επιθυμία να ξεκαθαρίσει το τοπίο, αφού ουδείς θα έπρεπε ούτως ή άλλως να νοιάζεται για την ερωτική του δραστηριότητα. Στην ίδια συνέντευξη τον ρώτησαν επίσης γιατί παρότι έχει υποστηρίξει τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας και διάφορες πρωτοβουλίες φεμινιστικού προσανατολισμού δεν έχει εμπλακεί πιο ενεργά με κάποιον κοινωφελή σκοπό αξιοποιώντας την επιρροή του στη νεολαία. «Γιατί θα ήθελα όταν λέω κάτι οι άνθρωποι να ξέρουν ότι το εννοώ πραγματικά» απάντησε. «Για να είμαι ειλικρινής, ακόμη ψάχνω αυτό το ένα πράγμα το οποίο πραγματικά θα στηρίξω με όλες μου τις δυνάμεις, λέγοντας ότι αξίζει να του αφιερώσω τη ζωή μου».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
