Εδώ και µόλις µία εβδοµάδα ο Χάρης Δούκας έχει αναλάβει επισήµως καθήκοντα δηµάρχου Αθηναίων. Στην πρώτη του µεγάλη συνέντευξη στο ΒΗΜΑgazino, ξετυλίγει το όραµα, τις άµεσες προτεραιότητες, αλλά και τις καινοτοµίες που φέρνει µαζί µε την οµάδα του για µια πρωτεύουσα ασφαλή και προσβάσιµη για όλους. Μια Αθήνα περισσότερο καθαρή, πράσινη και βιώσιµη. «Η συµπεριφορά µας και ο τρόπος που λειτουργούµε σηµατοδοτεί αλλαγή προτύπου συνολικά» αναφέρει χαρακτηριστικά, ενώ ασκεί κριτική στο συγκεντρωτικό µοντέλο διοίκησης που διαχρονικά κρατάει πίσω δήµους και Περιφέρειες.

Γιατί επιλέξατε τον χώρο της Γεωπονικής Σχολής για τη φωτογράφιση και τη συνέντευξή µας;

Η Γεωπονική είναι το τρίτο αρχαιότερο Πανεπιστήµιο της χώρας και έχει πολύ σηµαντικές αναφορές και στο δικό µου ακαδηµαϊκό αντικείµενο. Το πανεπιστηµιακό campus περιλαµβάνει εκπαιδευτικούς αγρούς, θερµοκήπιο ανθοκοµικών φυτών, όπου παράγονται ποιοτικά φυτά εσωτερικού και εξωτερικού χώρου, έχει φυτοχώµατα, χώρους περιπάτου, αµπελώνες, δενδροκοµεία και βοτανικό κήπο. Πρόκειται για ένα ζωντανό εργαστήριο και ταυτόχρονα για έναν χώρο όπου µπορείς να αγοράσεις σε χαµηλή τιµή διάφορα φυτά. Άρα, διαθέτει µια πολύ σηµαντική τεχνογνωσία και εµπειρία για το πρασίνισµα των πόλεων, τη διατήρηση και φροντίδα του αστικού πρασίνου.

Πώς θα είναι εφικτή η συνεργασία σας µε την κυβέρνηση; Προτού καν αναλάβετε υπήρξε κόντρα µε αφορµή την Ανάπλαση ΑΕ.

Θέλω και πρέπει να συνεργαστώ µε την κυβέρνηση, αλλά δεν µπορεί η κυβέρνηση να συµπεριφέρεται καθεστωτικά και εµείς να είµαστε υπάκουοι διαχειριστές. Και το λέω αυτό διότι από την ηµέρα που έλαβα την εντολή των Αθηναίων µέχρι και την ηµέρα της ανάληψης της διοίκησης του δήµου, οι κανόνες έχουν αλλάξει πάρα πολλές φορές. Χαρακτηριστικό παράδειγµα είναι ο ΟΠΑΝΔΑ, ένα Νοµικό Πρόσωπο Δηµοσίου Δικαίου – µε 800 και πλέον εργαζοµένους – τον οποίο η κυβέρνηση επιχειρεί να καταργήσει και εγώ καλούµαι να τον ενσωµατώσω µέσα στον δήµο. Αιφνιδιαστικά αποφάσισαν να εισπράξουν τα τέλη ταφής απορριµµάτων που για χρόνια ήταν παγωµένα, χωρίς καµία συνεννόηση µε τις δηµοτικές αρχές, τιµωρητικά, θα έλεγα, για τους νέους δηµάρχους, διότι επιβαρύνει τους δηµοτικούς προϋπολογισµούς. Επίσης, στην Ανάπλαση Αθήνας ΑΕ όπου ήταν πρόεδρος ο κ. Μπακογιάννης, µε νοµοθετική παρέµβαση της κυβέρνησης της Νέας Δηµοκρατίας και λίγο πριν αναλάβω δήµαρχος, αποκλείονται όλοι οι δηµοτικοί σύµβουλοι και ο δήµαρχος. Είναι µια εξέλιξη που φέρνει την κυβέρνηση απέναντι στην Αυτοδιοίκηση, δυσχεραίνει το έργο µας, την ώρα που όλη η Ευρώπη πριµοδοτεί τους αποκεντρωµένους θεσµούς, ενισχύει τον ρόλο των πόλεων και των Περιφερειών. Δηλαδή, πιο παρελθόν και από το παρελθόν. Επιστρέφει σε µια εποχή που κυρίαρχη λογική ήταν ο συγκεντρωτισµός.

Φωτό: Γιώργος Καπλανίδης

Ποια η πρώτη δουλειά που θα κάνετε ως δήµαρχος Αθηναίων;

Στόχος µου είναι να εφαρµόσω ένα διαφορετικό µοντέλο διοίκησης, γι’ αυτό και θα ψηφίσουµε Κώδικα Δεοντολογίας των Αιρετών, που θα καθιερώνει τη λογοδοσία και θα ενισχύει τη διαφάνεια. Είναι η πρώτη φορά που το Δηµοτικό Συµβούλιο θα καθιερώσει µια τέτοια διαδικασία.

Εννοείτε τις καινοτοµίες που θέλετε να φέρετε, όπως τα «καθήκοντα σε όλους»;

Έχει πολύ µεγάλη σηµασία να δώσουµε ένα διαφορετικό δείγµα γραφής στην Αθήνα, στον τρόπο που τη διοικούµε, και ήδη κάναµε τις πρώτες αλλαγές. Για πρώτη φορά, όλοι οι εκλεγµένοι έχουν αναλάβει συγκεκριµένες αρµοδιότητες, είτε από τη θέση των αντιδηµάρχων είτε από τη θέση των εντεταλµένων συµβούλων. Το µήνυµά µας θέλουµε να είναι ξεκάθαρο: Η συµπεριφορά µας και ο τρόπος που λειτουργούµε, πρώτα απ’ όλα οι αιρετοί, πρέπει να σηµατοδοτούν το νέο πρότυπο, την αλλαγή κατεύθυνσης που θέλουµε συνολικά για την πόλη µας.

«Δεν µπορεί να µιλάµε για κλιµατική κρίση, να πληµµυρίζουµε σε κάθε καταιγίδα, και να µετατρέπονται κεντρικοί δρόµοι της Αθήνας, όπως η Βασιλίσσης Σοφίας, σε ρέµατα και να µην αλλάζει τίποτα».

Αθήνα: µια πόλη µε πολλά προβλήµατα, µε ένα από τα βασικότερα την ασφάλεια. Τι θα κάνετε για αυτό, για τις κάµερες και τη Δηµοτική Αστυνοµία; Θα µπορούσε όπως σε άλλες πόλεις να έχει πιο ενεργό ρόλο;

Είναι πολύ σηµαντικός ο ρόλος της Δηµοτικής Αστυνοµίας και νοµίζω το θέµα της ασφάλειας είχε κεντρικό ρόλο και στην προεκλογική συζήτηση. Για να κάνουµε την Αθήνα πιο ασφαλή πόλη, απαιτείται µια σειρά παρεµβάσεων. Κάποιος λέει ότι «προτεραιότητα για εµένα είναι κάµερες παντού». Εγώ λέω, βεβαίως οι κάµερες να τοποθετηθούν, και αυτό είναι αρµοδιότητα της Ελληνικής Αστυνοµίας. Εµείς επισηµαίνουµε και θα είµαστε εδώ για να διασφαλίσουµε την τήρηση της προστασίας των προσωπικών δεδοµένων, την επιλογή των περιοχών και των σηµείων που θα πρέπει να τοποθετηθούν, να τεκµηριώνεται δηλαδή η αναγκαιότητά τους κ.ά. Οµως, θέλω να σας πως ότι καθώς γυρνούσα τις γειτονιές δεν µου είπε κανείς ότι στις παιδικές χαρές – που απαγορεύεται έτσι κι αλλιώς, παρά µόνο σε πολύ ειδικές συνθήκες – πρέπει να µπουν κάµερες. Ακόµη και στις δύσκολες περιοχές, στον Αγιο Παντελεήµονα, στην πλατεία Αµερικής ή στην πλατεία Αττικής, δεν άκουσα κάποιον κάτοικο να µου πει: «Κύριε Δούκα, δεν βλέπουµε πουθενά κάµερες». Αυτό όµως που µου επισήµαιναν είναι ότι δεν βλέπουν πουθενά αστυνοµικούς και δηµοτικούς αστυνοµικούς. Η παρουσία των δηµοτικών αστυνοµικών δηµιουργεί το αίσθηµα ασφάλειας. Γι’ αυτό και προεκλογικά είπαµε ότι θα σπάσουµε το αίσθηµα της ανασφάλειας µε κεντρικό τον ρόλο της Δηµοτικής Αστυνοµίας. Αλλωστε ο ρόλος της είναι καθοριστικός για σηµαντικά θέµατα, όπως για παράδειγµα η προστασία του δηµόσιου χώρου από την παράνοµη κατάληψή του από διάφορες δραστηριότητες ή το παράνοµο παρκάρισµα. Ο ρόλος της Δηµοτικής Αστυνοµίας είναι σηµαντικός, γι’ αυτό και είπα ότι πρέπει να ενισχυθεί χρηµατοδοτικά και ταυτόχρονα να γίνουν προσλήψεις, διότι έχουµε µόνο 200 δηµοτικούς αστυνοµικούς στους δρόµους, µε δραστηριότητες που δεν είναι κοµβικές. Έχω ζητήσει κατ’ αρχήν 180 άτοµα άµεσα, τα οποία δικαιούµαστε, από το υπουργείο. Είναι τεράστιος ο δήµος, τα προβλήµατα µικροεγκληµατικότητας και µικροπαραβατικότητας είναι µεγάλα και πρέπει να δράσουµε.

Eχει γίνει µεγάλη συζήτηση για το µετρό στα Εξάρχεια και στο πάρκο Ριζάρη. Είστε «και µε το µετρό και µε το πράσινο». Πώς γίνεται να συνδυαστούν;

Όπως ακριβώς το περιγράφει στην απόφασή του το Συµβούλιο της Επικρατείας. Όταν το έλεγα, κάποιοι κορόιδευαν. Βγήκε όµως το ΣτΕ και είπε: «Και µε το µετρό και µε το πράσινο». Δεν µπορεί να µιλάµε για κλιµατική κρίση, να πληµµυρίζουµε σε κάθε καταιγίδα, και να µετατρέπονται κεντρικοί δρόµοι της Αθήνας, όπως η Βασιλίσσης Σοφίας, σε ρέµατα και να µην αλλάζει τίποτα. Τα έργα δηλαδή που έχουν σχεδιαστεί 10-15 χρόνια πριν, δεν µπορούµε να τα τροποποιήσουµε αφού είµαστε σε συνθήκες κλιµατικής κρίσης; Οι υποδοµές δεν πρέπει να σχεδιάζονται µε ανθεκτικό τρόπο; Ανθεκτικός τρόπος δεν σηµαίνει να προστατεύσουµε το πράσινο, τους ελεύθερους χώρους και κάθε σπιθαµή γης; Πρέπει να διασφαλιστεί ότι στη Ριζάρη η µελέτη θα τεκµηριώνει πως η παρέµβαση θα γίνει κόβοντας όσο το δυνατόν λιγότερα δέντρα. Δεν έχω δει πουθενά ποια ακριβώς είναι η διαδικασία των µεταφυτεύσεων. Σήµερα οι µεταφυτεύσεις σε έναν µεγάλο βαθµό αποτυγχάνουν. Το 90% των δέντρων ξεραίνονται, γι’ αυτό και το έθεσα. Θα ήταν υποκριτικό να έχω αφιερώσει  µεγάλο µέρος του ακαδηµαϊκού µου έργου σε αυτό και να µην το καταστήσω κεντρικό θέµα σε κάθε έργο υποδοµής.

Είναι ισχυροί οι δήµοι στην Ελλάδα σήµερα, ώστε να αντιµετωπίζουν προβλήµατα σε συνθήκες κλιµατικής κρίσης, η οποία, εδώ και πολλά χρόνια, έχει αναδείξει τα προβλήµατα της Αυτοδιοίκησης;

Η αλήθεια είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις υπάρχει ένα θολό τοπίο. Η Αυτοδιοίκηση δεν έχει τις αρµοδιότητες και τα µέσα για δραστικές και αποτελεσµατικές παρεµβάσεις. Συχνά όµως γίνεται ο αποδιοποµπαίος τράγος για πολλά δεινά. Γίνεται µια καταστροφή, και εµπλέκονται όλοι και κανείς. Εγώ λέω θέλω να αναλάβω την ευθύνη, όµως χρειάζοµαι τα απαραίτητα εργαλεία. Είναι πολλοί οι νέοι δήµαρχοι που έχουν τη διάθεση και να προσφέρουν και να δώσουν λύσεις. Οµως αυτό που βλέπουµε σήµερα κινείται προς λάθος κατεύθυνση. Παίρνουν αρµοδιότητες από τους δήµους και τις µεταφέρουν στην κεντρική διοίκηση. Μα είναι δυνατόν; Το 70% των εκποµπών αερίων του θερµοκηπίου οφείλεται στις πόλεις. Οι πολίτες είναι που ταλαιπωρούνται από τις συνέπειες των ακραίων καιρικών φαινοµένων. Οµως οι δηµοτικές αρχές είναι παραλυτικά αδύναµες και συζητάµε αν το φρεάτιο είναι δικαιοδοσία της Περιφέρειας ή του δήµου ή αν ο δρόµος είναι του υπουργείου ή της Περιφέρειας ή του δήµου. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Χρειάζεται µια νέα µεγάλη θεσµική παρέµβαση. Η Αυτοδιοίκηση πέρασε διάφορες φάσεις. Τα τελευταία χρόνια αποδυναµώνεται συνεχώς, κινείται σε ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση από την ευρωπαϊκή πραγµατικότητα. Είµαι δυσάρεστος, αλλά αυτή είναι η αλήθεια.

«Δεν προστατεύουµε καθόλου τους ανθρώπους µε τα αναπηρικά αµαξίδια, τις οικογένειες µε τα καροτσάκια, τους ηλικιωµένους. Σχεδιάζουµε άµεσες παρεµβάσεις».

Θεσµική παρέµβαση λέτε. Δηλαδή;

Θεσµική παρέµβαση σηµαίνει ότι µε τόλµη ενισχύσουµε ένα νέο µοντέλο: Οικονοµική αυτοδυναµία των δήµων, θεσµική αποκέντρωση, οργάνωση µητροπολιτικών λειτουργιών. Διαφορετικά θα συνεχίσουµε να λειτουργούµε σε ένα θολό τοπίο, άρα θα είµαστε απολύτως τρωτοί σε κάθε κρίση. Χρειαζόµαστε σηµαντικά έργα υποδοµών στην Αθήνα. Πρέπει να αξιοποιήσουµε τους λόφους µας, κάνοντας αντιπληµµυρικές ασπίδες, να δηµιουργήσουµε πράσινες διαδροµές που να καταλήγουν σε συγκεκριµένες περιοχές, άρα φυσικές διαδροµές για απορροές. Αυτά για να γίνουν απαιτείται γενναία θεσµική παρέµβαση ώστε να µπορέσω να «τρέξω» γρήγορα τα έργα, χωρίς αχρείαστα γραφειοκρατικά εµπόδια.

Τα γκράφιτι στην Αθήνα δίνουν αίσθηση µιας πόλης πολύ βρώµικης. Τι θα κάνετε για αυτό;

Υπάρχουν γκράφιτι καταπληκτικά, είναι street art και οµορφαίνουν την πόλη µας. Υπάρχουν και µουτζούρες οι οποίες δηµιουργούν την αίσθηση της βρωµιάς. Υπάρχουν πολλές ιδέες για το τι µπορούµε να κάνουµε. Οπως για παράδειγµα να χρησιµοποιήσουµε ειδικές µπογιές πάνω στις οποίες δεν µπορείς να γράψεις. Σκεφτόµαστε επίσης, σε κάποιες περιοχές, όπως γίνεται σε άλλες πόλεις της Ευρώπης, να οργανώσουµε διαγωνισµούς όπου κορυφαίοι street artists µπορούν να παρουσιάσουν τα έργα τους και έπειτα η γειτονιά να επιλέξει τι θέλει για την περιοχή της. Θέλω µια ζωντανή γειτονιά, θέλω χρώµατα, δεν µου αρέσει η µουτζούρα και δεν µου αρέσει να είναι ατάκτως ερριµµένα, γι’ αυτό και πρέπει να εφαρµοστούν οι νόµοι. Οπου υπάρχει βρωµιά να καθαριστεί άµεσα και να ενισχυθεί η λογική της street art που δείχνει µια ζωντάνια και µια άλλη αίσθηση πολιτισµού στις γειτονιές.

«Να αποκατασταθεί πλήρως η κυκλοφορία στην Πανεπιστηµίου. Τέσσερα χρόνια σκάβουν. Ελπίζω τέλος Ιανουαρίου, αρχές Φεβρουαρίου, να έχουν ολοκληρωθεί τα έργα».

Ένα από τα πολλά βασικά θέµατα της καθηµερινότητας είναι η προσβασιµότητα. Ατοµα µε κινητικά προβλήµατα δεν µπορούν να κινηθούν. Η πόλη µοιάζει τριτοκοσµική, κάτι που δεν µας τιµά.

Είναι πράγµατι τριτοκοσµική η κατάσταση σε πάρα πολλά πεζοδρόµια, ακόµα και στο κέντρο υπάρχουν δρόµοι χωρίς πεζοδρόµιο. Το βλέπω και το ζω. Είναι δείγµα του πολιτισµού µας στην πόλη. Δεν προστατεύουµε καθόλου τους ανθρώπους µε τα αναπηρικά αµαξίδια, τις οικογένειες µε τα καροτσάκια, τους ηλικιωµένους. Σχεδιάζουµε άµεσες παρεµβάσεις. Επιδιώκουµε γρήγορα, µε υπάρχουσες χρηµατοδοτήσεις, να «τρέξουµε» έργα αποκατάστασης των πεζοδροµίων. Είναι προτεραιότητά µου η προσβασιµότητα. Ορισα και ειδικό εντεταλµένο σύµβουλο. Ευελπιστώ να αλλάξω πολύ γρήγορα την εικόνα αυτή.

Κυκλοφοριακό. Τεράστιο αγκάθι. Τα τελευταία χρόνια είναι ανυπόφορη η κατάσταση.

Είναι δραµατική η κατάσταση, γι’ αυτό και έθεσα – κατ’ αρχήν – δύο θέµατα: Να αποκατασταθεί πλήρως η κυκλοφορία στην Πανεπιστηµίου. Τέσσερα χρόνια σκάβουν. Ελπίζω τέλος Ιανουαρίου, αρχές Φεβρουαρίου, να έχουν ολοκληρωθεί τα έργα. Η Βασιλίσσης Όλγας είναι το άλλο µεγάλο πρόβληµα. Είναι δύο δρόµοι που έχουν επιτείνει το κυκλοφοριακό κοµφούζιο. Είχα πει θα την ανοίξω, µετά είπαν ότι βρέθηκαν αρχαία, κάποια λουτρά. Πρέπει να ενηµερωθούµε εάν υπάρχουν σηµαντικά αρχαιολογικά ευρήµατα. Δικός µου στόχος είναι µόλις το έργο ολοκληρωθεί, να ανοίξω τη Βασιλίσσης Όλγας ως δρόµο για ήπια κυκλοφορία. Χρειάζονται όµως άµεσα και άλλες ρυθµίσεις για να µειώσουµε τα αυτοκίνητα, βελτιώνοντας τη δηµοτική συγκοινωνία. Αυτό σηµαίνει να συνδέσουµε τη δηµοτική συγκοινωνία µε το µετρό και έτσι να µειώσουµε τη χρήση των αυτοκινήτων. Και, βεβαίως, θέλει ηπιοποιήσεις δρόµων και πεζοδροµήσεις, αλλά όπου είναι κοινωνικά ανεκτό.

Φωτό: Γιώργος Καπλανίδης

Eχετε υποσχεθεί 5.000 δενδροφυτεύσεις τον χρόνο. Πόσο εφικτός είναι αυτός ο αριθµός; Θα µπορούσαµε εκτός από νεραντζιές να φυτεύσουµε άλλα δέντρα, ανθεκτικά και στην κλιµατική κρίση;

Τα 5.000 δέντρα είναι υπαρξιακός µας στόχος – έχουµε 10% πράσινο και ο ευρωπαϊκός µέσος όρος είναι στο 30% – ενώ 3.000 θάνατοι σχετίζονται µε τη ρύπανση στην Αθήνα έµµεσα ή άµεσα. Συνεπώς το πράσινο και τα δέντρα είναι ο µόνος φυσικός τρόπος για να αλλάξουµε τη ζωή στην πόλη, να µειώσουµε τους θανάτους, να αυξήσουµε το οξυγόνο και να δώσουµε άλλη προοπτική στη ζωή µας. Άλλος ένας λόγος που βρισκόµαστε στη Γεωπονική Σχολή είναι ότι θα κάνω ένα µνηµόνιο συνεργασίας. Οι νεραντζιές είναι χαρακτηριστικό του κέντρου της Αθήνας αλλά υπάρχουν και άλλα δέντρα που έχουν αξία να µελετήσουµε, όπως ο ιβίσκος για τα µικρά πεζοδρόµια, η µελιά που είναι φυλλοβόλο, διώχνει τη ρύπανση, είναι προσαρµοσµένη εξαιρετικά σε συνθήκες ξηρασίας και αναπτύσσεται µε λίγη φροντίδα. Η κουτσουπιά, που αποµακρύνει τη ρύπανση και είναι δέντρο της ελληνικής και µεσογειακής υπαίθρου, ή τα ελαιόδεντρα για τα πάρκα. Υπάρχουν λύσεις που µελετάµε και έχω ζητήσει ήδη τρία πράγµατα πάνω στα οποία δουλεύουν ο αρµόδιος αντιδήµαρχος µε τους εντεταλµένους και τη Δηµοτική Διεύθυνση Πρασίνου. Πρώτον, κανονισµός πρασίνου, δεύτερον, κανονισµός µεταφυτεύσεων και, τέλος, συγκεκριµένο σχέδιο για τους χώρους που µπορούµε να δενδροφυτεύσουµε, ποια δέντρα θα χρησιµοποιήσουµε, στους τρεις πρώτους µήνες.

«Πρέπει να µπει τάξη µε τη βραχυχρόνια µίσθωση και τις πλατφόρµες. Δεν µπορεί ολόκληρες περιοχές, όπως γύρω από την Ακρόπολη, να είναι µόνο για τουρίστες, διότι η µονοχρησία κάνει κακό και στο τουριστικό προϊόν».

Συµµετείχατε στη Διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίµα, την COP28 στο Ντουµπάι, µαζί µε εκατοντάδες δηµάρχους και περιφερειάρχες από όλον τον κόσµο. Τι βγήκε από αυτή;

Το σηµαντικό είναι ότι για πρώτη φορά στην COP28 δήµαρχοι συµµετείχαν σε µία Σύνοδο για το κλίµα. Η µάχη για την κλιµατική αλλαγή πρέπει να δοθεί και να κερδηθεί στις πόλεις. Αυτό ήταν πολύ σηµαντικό. Να δεσµευτούµε και να αντιµετωπίσουµε το ζήτηµα ο καθένας στην πόλη του. Δυστυχώς, όµως, µείναµε σε χλιαρές διατυπώσεις κατώτερες των περιστάσεων. Δεν υπήρξε ξεκάθαρη δέσµευση, όπως για την κατάργηση της χρήσης ορυκτών καυσίµων. Η Σύνοδος έγινε σε µια πετρελαιοπαραγωγό χώρα και δεν έδωσε την αίσθηση του κατεπείγοντος. Και η επόµενη Σύνοδος, η COP29 – µετά από πιέσεις της Ρωσίας –, θα γίνει στο Αζερµπαϊτζάν, άλλη µια πετρελαιοπαραγωγό χώρα. Πρέπει να υπάρξει απάντηση από τους πολίτες. Πρέπει να πιέσουµε περισσότερο, για να επιτευχθεί ο στόχος της κλιµατικής ουδετερότητας. Διότι εάν δεν τα καταφέρουµε δεν θα µιλάµε για κλιµατική κρίση αλλά για κλιµατικό χάος».

Eχετε πει ότι θα βάλετε φραγµό στην τουριστικοποίηση της Αθήνας. Πώς;

Στην Πορτογαλία καταργήθηκε η χρυσή βίζα. Είναι µια πολύ σηµαντική εξέλιξη η οποία δείχνει το κύµα που έρχεται και πώς πρέπει να κινηθούµε και εµείς. Νοµίζω ότι η χρυσή βίζα δεν πρέπει να υπάρχει. Δεν είναι δική µου απόφαση, αλλά της κεντρικής κυβέρνησης. Και, βεβαίως, πρέπει να µπει τάξη µε τη βραχυχρόνια µίσθωση και τις πλατφόρµες. Δεν µπορεί ολόκληρες περιοχές, όπως γύρω από την Ακρόπολη, να είναι µόνο για τουρίστες, διότι η µονοχρησία κάνει κακό και στο τουριστικό προϊόν. Υπάρχει και µεθοδολογία που λέγεται «φέρουσα ικανότητα» για κάθε γειτονιά, η οποία ορίζει πόσοι κάτοικοι και πόσοι τουρίστες µπορούν να φιλοξενηθούν. Πρέπει να υπάρξει Προεδρικό Διάταγµα – από τέλος Αυγούστου το είχε υποσχεθεί η κυβέρνηση –, δεν έχει γίνει τίποτα. Θα ετοιµάσω σχετική µελέτη και θα προσπαθήσω σε συνεργασία µε τις πλατφόρµες να βάλω µια τάξη, µε επιστηµονικά όµως δεδοµένα.

«Προϋπόθεση είναι να δηµιουργηθεί ένα νέο δυναµικό αυτοδιοικητικό κίνηµα, απαλλαγµένο από κοµµατικές µονοµέρειες».

Γραφείο ενεργειακής φτώχειας. Δεν το έχουµε ξανακούσει. Περί τίνος πρόκειται;

Το γραφείο καταπολέµησης ενεργειακής φτώχειας στον δήµο, στελεχωµένο µε εξειδικευµένους συµβούλους, θα βοηθά τους πολίτες να µειώσουν το ενεργειακό κόστος, εντάσσοντάς τους σε κάποια προγράµµατα εξοικονόµησης. Για παράδειγµα, υπάρχει το «Εξοικονοµώ», που αντιµετωπίζει την ενεργειακή φτώχεια. Υπάρχουν πολύ µικρές δράσεις, µικρού κόστους, για όσους έχουν τη δυνατότητα να τις υποστηρίξουν. Υπάρχουν και δράσεις µε µεγαλύτερο κόστος που είναι όµως και αυτές συγχρηµατοδοτούµενες. Επίσης σχεδιάζουµε ενεργειακή κοινότητα που θα δίνει ηλεκτρική ενέργεια στα ενεργειακά φτωχά νοικοκυριά».

Θέλετε να µας µιλήσετε για την υποψηφιότητά σας για την προεδρία της ΚΕΔΕ;

Δήλωσα υποψηφιότητα για µια ισχυρή και ανεξάρτητη Αυτοδιοίκηση, διότι βρισκόµαστε µπροστά σε µια κρίσιµη πενταετία. Δεν µπορεί να συζητάµε για την κλιµατική κρίση, να έχουµε ενεργειακούς πολέµους, να µιλάµε για τεχνητή νοηµοσύνη, για τέταρτη βιοµηχανική επανάσταση και να πορευόµαστε µε εργαλεία του προηγούµενου αιώνα. Η συνταγµατική επιταγή για διοικητική και οικονοµική αυτοτέλεια της Αυτοδιοίκησης, περίπου µισό αιώνα µετά την ψήφιση του Συντάγµατος, παραµένει ηµιτελής. Στις επικείµενες εκλογές, το µήνυµά µου είναι ότι µπορούµε να ξεφύγουµε από αντιλήψεις υποταγής στην κεντρική και συγκεντρωτική εξουσία και µπορούµε να διεκδικήσουµε αλλαγές. Προϋπόθεση είναι να δηµιουργηθεί ένα νέο δυναµικό αυτοδιοικητικό κίνηµα, απαλλαγµένο από κοµµατικές µονοµέρειες, που θα καλύπτει ένα ευρύ φάσµα απόψεων. Γι’ αυτό κατεβαίνω για πρόεδρος και καλώ και όλους τους αιρετούς να συµβάλουν να δηµιουργηθεί αυτό το κίνηµα που θα στηρίξει τις µεγάλες αλλαγές και µεταρρυθµίσεις τις οποίες χρειαζόµαστε για να βελτιώσουµε τη ζωή των κατοίκων. Θα ήταν από µέρους µου υπεκφυγή να λέω όλα αυτά και να µη βάλω τον εαυτό µου µπροστά».