Hταν το πρώτο email που διάβασα όταν πρωί πρωί άνοιξα τον ηλεκτρονικό υπολογιστή μου – το μεταφέρω χωρίς παρεμβάσεις: «Το όνομά μου είναι η κυρία Monica Roberto από τη Σουηδία που ζει στην Ακτή Ελεφαντοστού, είμαι χήρα που πάσχω από μακροχρόνια ασθένεια, υπάρχουν κεφάλαια που κληρονόμησα από τον αείμνηστο αγαπημένο σύζυγό μου κ. Benson Roberto, το ποσό των (5.500.000,00 εκατ. USD) που κατέθεσε σε τράπεζα πριν από τον θάνατό του, χρειάζομαι ένα τίμιο και πιστό άτομο που μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτά τα κεφάλαια για την ανθρωπιστική εργασία». Σωστά καταλάβατε, το τίμιο άτομο που είχε επιλέξει η γενναιόδωρη και φιλάνθρωπος κυρία Roberto ήμουν εγώ. Μεγάλη τιμή. Και μεγάλη τύχη, όπως συνειδητοποίησα διαβάζοντας τη συνέχεια: «Χρησιμοποιήστε το 70% αυτών των κονδυλίων για ορφανοτροφεία, σχολείο και εκκλησία, χήρες, διάδοση του λόγου και άλλα ανθρωπιστικά έργα. Το υπόλοιπο 30% θα πρέπει να είναι δικό σας για τις προσπάθειές σας ως νέος δικαιούχος. Μόλις λάβω την απάντησή σας, θα σας δώσω περαιτέρω οδηγίες. Μείνε ευλογημένος, η κυρία Μόνικα Ρομπέρτο». Δεν είχα προλάβει να ανοίξω σαμπάνια, όταν έλαβα έτερο email, αυτή τη φορά από μια κυρία Anna Grey, η οποία με ενημέρωνε ότι «η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων αποφάσισε να σας αποζημιώσει με το ποσό των 1.000.000,00 $ και μεταφορά στον τραπεζικό σας λογαριασμό με τραπεζικό έμβασμα. Ανυπομονούμε για την επείγουσα συνεργασία σας». Μέσα σε μερικές ώρες, χάρη στην ανέλπιστη εύνοια που μου έδειχναν δύο άγνωστές μου κυρίες (και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων) είχα γίνει εκατομμυριούχος! Σας έχω και συνέχεια. Το ίδιο βράδυ επικοινώνησε μαζί μου, αυτή τη φορά με μήνυμά της στο Instagram, και η κυρία Kaarin Zvar, για να προσθέσει και αυτή το κατιτίς της στον τραπεζικό λογαριασμό μου: «Είμαι σουηδικής καταγωγής και ζω στη Γαλλία» έγραψε: «Πάσχω από σοβαρή ασθένεια που με καταδικάζει σε βέβαιο θάνατο. Εχω ένα ποσό 800.000 ευρώ το οποίο θα ήθελα να κάνω δωρεά σε ένα άτομο εμπιστοσύνης για να το αξιοποιήσει σωστά». Καλά καταλάβατε, και η κυρία Zvar εμένα είχε επιλέξει για κληρονόμο της. Εγώ όμως είμαι, πείτε με ακατάδεκτο, πείτε με ψηλομύτη, πείτε με δύσπιστο, πονηρό ή απλώς ενημερωμένο… Ο,τι κι αν είμαι, αποφάσισα να συνεχίσω να ζω με τα λίγα και να μην προσδοκώ στα πολλά που μου τάζουν οι ουρανόσταλτοι σωτήρες. Απλώς αναρωτιέμαι: Ποιος θα προστατεύσει από τη γενναιοδωρία τους (γιατί είναι και η γενναιοδωρία ένα από τα πολλά προσωπεία που φορούν οι απατεώνες) τους εύπιστους, εκείνους που εύκολα γίνονται τα θύματα των επιτήδειων; Δεν υπάρχουν τρόποι να αποκαλύπτονται οι αποστολείς τέτοιων μηνυμάτων και να οδηγούνται εκεί που έπρεπε να βρίσκονται ήδη, δηλαδή στη φυλακή; Επίσης, πώς μας εντοπίζουν; Πώς αποκτούν πρόσβαση στο email μας; Πώς εδώ και χρόνια συνεχίζουν ακάθεκτοι να μας ενοχλούν, να μας δουλεύουν ψιλό γαζί και να μας εξαπατούν; Την εποχή που γίνεται τόσο έντονα λόγος για την προστασία των προσωπικών μας δεδομένων στο Διαδίκτυο, πώς όλοι αυτοί κυκλοφορούν ανενόχλητοι και στήνουν παραμάγαζα εις βάρος μας;