Ξέρετε γιατί οι ανθρώπινοι τοκετοί είναι από τους πιο επώδυνους στο ζωικό βασίλειο; Διότι η εξέλιξη του είδους είχε δύο ανατομικές παρενέργειες. Αφενός αυξήθηκε το μέγεθος του κεφαλιού ώστε να χωράει έναν σχετικά μεγάλο – συγκριτικά με τα υπόλοιπα ζώα – εγκέφαλο, αφετέρου το πλεονέκτημα του όρθιου βαδίσματος συνεπαγόταν μια πιο στενή λεκάνη. Τι σου είναι η ανθρώπινη φύση, ε;

Γνωρίζετε επίσης γιατί τα ανθρώπινα βρέφη είναι από τα πιο αδύναμα στη φύση; Ενώ π.χ. το νεογέννητο ελαφάκι θα καταφέρει μέσα σε δευτερόλεπτα να σταθεί έστω και με το ζόρι στα μακρόστενα αδοκίμαστα πόδια του, οι άνθρωποι πανηγυρίζουν όταν έπειτα από περίπου ένα έτος η Μαιρούλα ή ο Γιωργάκης κάνουν τα πρώτα τους βήματα.

Η εξήγηση είναι ότι λόγω των προαναφερθεισών ανατομικών ιδιαιτεροτήτων, τα ανθρώπινα έμβρυα δεν θα μπορούσαν να φτάσουν στο ίδιο σημείο εγκεφαλικής ανάπτυξης και σωματικής ικανότητας με τα ελαφάκια διότι κάτι τέτοιο θα καθιστούσε τον τοκετό αδύνατο. Τι σου είναι η ανθρώπινη φύση, ε;

Φαντάζεστε μήπως με βάση τη θεωρία της εξέλιξης, ποιο θεωρείται σήμερα ένα από τα πιο επιτυχημένα, αν όχι το πιο επιτυχημένο ζώο του πλανήτη, που δεν είναι έντομο; Αν ως επιτυχία θεωρήσουμε τη διαιώνιση του είδους και τη μεταφορά του DNA στους απογόνους, αυτό το ζώο είναι το κοτόπουλο. Ο πληθυσμός τους, που το 1990 υπολογιζόταν στα 10,6 δισ., ξεπερνά πλέον τα 34 δισ. άτομα.

Το μόνο πρόβλημα είναι ότι αυτό το έχουν πετύχει πείθοντας τον άνθρωπο ότι είναι νόστιμα και έτσι κάθε χρόνο θανατώνεται περίπου διπλάσιος αριθμός των συγκεκριμένων πτηνών, κατά κανόνα πριν γίνουν δύο μηνών. Ενώ ακόμη κι αυτή τη σύντομη ζωή τους την περνούν σε ασφυκτικές ανθρώπινες κατασκευές με βασικό στόχο την τεχνητή πάχυνσή τους. Τι σου είναι η ανθρώπινη φύση, ε;

Γνωρίζετε μήπως τον αριθμό των ζώων που κινδυνεύουν με εξαφάνιση; Αν και είναι πολύ δύσκολο να δοθεί ακριβής απάντηση, οι επιστήμονες τον υπολογίζουν στο 1.000.000. Η παρατεταμένη ανθρώπινη δραστηριότητα σε περιοχές που ζουν ζώα, η διαρκής μόλυνση του περιβάλλοντος και η αύξηση της θερμοκρασίας στον πλανήτη δημιουργούν ένα φονικό κοκτέιλ για πληθυσμούς που ενδέχεται να μην έχουν καν την επιλογή της μετανάστευσης.

Και βέβαια, πέρα από το θέμα της χαμένης βιοποικιλότητας, τα ζώα αυτά μπορεί να προσέφεραν στο περιβάλλον και στον άνθρωπο, βοηθώντας στη γονιμοποίηση φυτών ή στον έλεγχο του πληθυσμού άλλων ζώων σε συγκεκριμένες περιοχές.

Ωστόσο, στο όνομα του πρόσκαιρου κέρδους, ο άνθρωπος κρύβει κάτω από το χαλάκι αυτή την απειλή. Τι σου είναι η ανθρώπινη φύση, ε;

Μήπως ξέρετε, τέλος, γιατί κάποιοι άνθρωποι μπήκαν με κυνηγετικά όπλα σε περιοχή Natura κοντά στην Καστοριά και σκότωσαν τρεις αρκούδες (που αποτελούν προστατευόμενο είδος), ενώ δεν μας προκαλεί καμία έκπληξη η καταγγελία ότι ένας άλλος βασάνισε μέχρι θανάτου ένα άτυχο χάσκι στην Αράχοβα;

Πέρα από τις ιδιαιτερότητες κάθε περίπτωσης, που είναι πια έργο της Δικαιοσύνης να τις αποσαφηνίσει, ίσως θα άξιζε να το δούμε πιο οικουμενικά. Η δική μου απάντηση θα ξεκινούσε από την παγιωμένη αντίληψη ότι ο άνθρωπος δεν είναι άλλος ένας κάτοικος της Γης, είναι ο κυρίαρχος του πλανήτη.

Εξάλλου, παρότι δεν εκφράζεται με τόσο ειδεχθείς πράξεις όπως εν ψυχρώ δολοφονίες, το «ανθρώπινο προνόμιο» έναντι της υπόλοιπης πανίδας εκδηλώνεται καθημερινά με την κρεατοφαγία: Φαντάζομαι έναν αγανακτισμένο χρήστη των σόσιαλ να επιχειρηματολογεί υπέρ της επαναφοράς της θανατικής ποινής για τους δολοφόνους των αρκούδων και έπειτα από πέντε λεπτά να παραγγέλνει δυο πίτες με κοτομπέικον. Τι σου είναι η ανθρώπινη φύση, ε;