Δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστούμε ότι η αφειδώς προσφερόμενη σήμερα τεχνολογική εγγύτητα σε συνδυασμό με το έθος της κοινωνικής αποστασιοποίησης που καλλιέργησε η πανδημία ενθαρρύνουν την απόλυτη εξατομίκευση και, μέσω αυτής, την επικράτηση ενός νέου ανθρωπολογικού τύπου μοναχικού, ανταγωνιστικού, βαθιά φοβικού, χωρίς αισθήματα αλληλεγγύης και κοινωνικής υπευθυνότητας, ενός νέου επιστήμονα με πολλές γνώσεις αλλά χωρίς παιδεία.
Στην περίοδο της πανδημικής απομόνωσης, με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι όχι μόνο δεν παγιώθηκαν στη νέα γενιά τα παραπάνω χαρακτηριστικά, αλλά αντίθετα αποτυπώθηκαν δράσεις αλληλεγγύης, αμοιβαίας κατανόησης και ατομικής ευθύνης. Αυτό καταγράφηκε με τα υψηλά ποσοστά εμπιστοσύνης των νέων μας, κυρίως των φοιτητών μας, στην επιστημονική γνώση και στην τεχνολογική εξέλιξη. Οι νέοι άνθρωποι αναγνώρισαν τον θετικό ρόλο της επιστήμης και της τεχνολογίας στην καταπολέμηση της πανδημίας και αποδέχθηκαν τον γρήγορο σχεδιασμό αποτελεσματικών υγειονομικών όπλων, των εμβολίων! Πρόκειται αναμφίβολα για μια υπεύθυνη στάση ζωής που εμπνέει αισιοδοξία, ελπίδα και προοπτική για το μέλλον.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
